της Κορίνας Καφετζοπούλου
Σε μια μικρή οικοτεχνία στο Ασήμι μια 56 χρονη φτιάχνει λικέρ και σιρόπι από φρούτα, βότανα και λουλούδια Η 56χρονη Καίτη Ντιναπόγια, λίγο μετά τα 50, είδε τη ζωή της να αλλάζει αιφνιδιαστικά.Δυο προσωπικές περιπέτειες, την ανάγκασαν να βρει εναλλακτική λύση και να αλλάξει ζωή ριζικά.
Αποφάσισε λοιπόν να ασχοληθεί πιο ενεργά με αυτό που της άρεσε - τα τελευταία 20 χρόνια ασχολούνταν με τη βιοκαλλιέργεια - με τις ομορφιές της φύσης και ξεκίνησε σιγά-σιγά να μαζεύει λουλούδια, βότανα, να αξιοποιεί τα φρούτα, να τα ετοιμάζει για να τα προσφέρει στο... ποτήρι.
Ξεκίνησε δηλαδή να παρασκευάζει λικέρ, σιρόπια και στο ενδιάμεσο να αρωματίζει και τη ζάχαρη κι από γλυκιά να την κάνει πότε μυρωδάτη και - γιατί όχι; - και καυτερή!
Τώρα έχει προχωρήσει και ένα βήμα παραπέρα και έφτιαξε και ένα λικέρ με τον πλούτο της Κρήτης: την ελιά.
Το λικέρ αυτό με την ελαφριά πικρή γεύση το παρουσίασε πριν λίγες ημέρες στην έκθεση «Ημέρες Γαστρονομίας – Ονομασία Προέλευσης Ελληνική»,που έγινε στο Μουσείο Μπενάκη και επέστρεψε γεμάτη αισιοδοξία και πασίχαρη για το νέο της δημιούργημα, καθώς όπως είπε στο MαdeinCreta το λικέρ ελιάς έκανε θραύση!
«Αν γύρω στα 50 έχεις σοβαρά προβλήματα υγείας και χωρίζεις και δεν έχεις χρήματα πρέπει να κάνεις κάτι για να σταθείς στα πόδια σου. Δεν υπάρχει περίπτωση ό,τι γνώσεις και να έχεις να βρεις δουλειά έξω, η αγορά εργασίας θα προτιμήσει νέους ανθρώπους. Σε αυτή την ηλικία πρέπει να προσπαθήσεις ακόμα πιο πολύ. Βάζεις το κεφάλι να σκεφτεί και λες: Τι μπορώ να κάνω τώρα μόνος μου;»
Κάπως έτσι ξεκίνησε η κ. Ντιναπόγια να πειραματίζεται και στη συνέχεια να μαθαίνει τη τέχνη του ποτοποιού για να κάνει ότι έκαναν ... οι μοναχοί και οι μάγισσες!
«Για την αντιμετώπιση ασθενειών του οργανισμού, παρασκεύαζαν φάρμακα με πρώτη ύλη τα βότανα και τους καρπούς, διαλυμένα σε οινόπνευμα. Έφτιαχναν δηλαδή λικέρ. Η εκχύλιση των συστατικών των βοτάνων και των καρπών στο οινόπνευμα ήταν και ένας άλλος τρόπος συντήρησης. Τη ζάχαρη την πρόσθεσαν, για να γίνει ευκολότερη η κατανάλωση των βοτάνων. Ακόμα και σήμερα, πολλοί φαρμακοποιοί στην Ευρώπη, παρασκευάζουν με παλιές συνταγές ηδύποτα και τα προτείνουν για τη θεραπεία της δυσπεψίας, της ανορεξίας και για την τόνωση του οργανισμού. Δεν είναι τυχαίο πως όταν μιλούν για ένα λικέρ σε άλλα μέρη, χρησιμοποιούν τη λέξη cordial, που σημαίνει τονωτικό, ή τη λέξη digestive που σημαίνει χωνευτικό».
Σε αυτή την προσπάθεια, όπως η ίδια λέει, δεν ήταν, ούτε είναι, μόνη. Φίλοι και γείτονες προσέφεραν τα φρούτα από τους κήπους τους και καρπούς από τις βιοκαλλιέργειές τους.
Στις ρεματιές φυτρώνουν μυρτιές και τα βουνά της περιοχής παρέχουν απλόχερα αρωματικά βότανα. Αυτή η πληθώρα υλικών προσφερόταν για επεξεργασία. Γρήγορα γεννήθηκε η φιλοδοξία να παρασκευαστούν προϊόντα, τα οποία δεν υπάρχουν ως τώρα στην αγορά. Το εργαστήριο βρίσκεται στο Ασήμι του Δήμου Γόρτυνας.
Η φιλοσοφία στην παραγωγή λικέρ βασίζεται στην εκμετάλλευση του καρπού των φρούτων και όχι στη χρήση αρώματος. Οι πρώτες ύλες συνδυάζονται και δημιουργούν νέες, πρωτότυπες συνθέσεις. Χρησιμοποιούνται μόνο βιολογικά, μη -επεξεργασμένα φρούτα και βότανα, χωρίς αρώματα, πρόσθετα και συντηρητικά.
Τα βότανα και τα φρούτα συλλέγονται ένα-ένα από τα βουνά των Αστερουσίων και τα γύρω χωριά της περιοχής. Καθαρίζονται, πλένονται και στη συνέχεια τοποθετούνται μαζί με τσικουδιά (απόσταγμα στέμφυλων) σε ανοξείδωτες δεξαμενές.
Τα φρούτα παραμένουν στην τσικουδιά για αρκετές εβδομάδες, η αλκοόλη παίρνει τις ουσίες, το χρώμα και το άρωμα της πρώτης ύλης. Ακολουθεί η προσθήκη του σιροπιού για να γίνει η σύνθεση του λικέρ. Ένα φυσικό λικέρ δεν πρέπει να είναι υπερβολικά γλυκό, γιατί η ζάχαρη σκεπάζει το πλούσιο άρωμα των καρπών. Το λικέρ παραμένει πάλι για αρκετό χρονικό διάστημα σε ανοξείδωτες δεξαμενές, για να δέσουν τα αρώματα και οι γεύσεις.
«Είμαι εξαιρετικά ικανοποιημένη αν και επιβιώνω με δυσκολία. Αλλά πρέπει να αλλάξει και η νοοτροπία για το τί σημαίνει επιβίωση. Καλό είναι να βγάζουμε ένα μεροκάματο και να έχουμε ψυχική ηρεμία.
Δεν μπορεί κανείς να καταλάβει, αν δεν το κάνει μόνος του, πόσο χαλαρωτικό είναι να καθαρίζει το χειμώνα μύρτα ένα –ένα. Να κάθεσαι με τις ώρες... είναι μια ωραία χαλαρή απασχόληση».
Τα λικέρ τα φτιάχνει από πορτοκάλι, μύρτο, ρόδι και τσίλι, αρμπαρόριζα, φασκόμηλο, εσπεριδοειδή και τσίλι, μέλι και ελιά όπως προαναφέρθηκε, χρησιμοποιώντας τους ανθούς και τον καρπό της ελιάς.
Τα σιρόπια που φτιάχνει η κ. Καίτη είναι με γεύσεις μύρτου, πεντάνευρου, βασιλικού, λεβάντας, αρμπαρόριζας, ιβίσκου, μέντας με λουίζα.
Χρησιμοποιούνται ως αναψυκτικά και σε πολλές συνταγές στο πλαίσιο της γαστρονομικής φαντασίας.
Ζάχαρη με αρώματα
Εκτός από τα σιρόπια και το λικέρ αποφάσισε να αρωματίσει τη ζάχαρη με τριαντάφυλλο, λεβάντα ή γιασεμί, μέντα, εσπεριδοειδή αλλά και με σοκολάτα με τσίλι!
