Όταν σε μια διακριτή (ευδιάκριτη) χρονική περίοδο, υπάρχει έντονος φόβος ή δυσφορία και μερικά (τέσσερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα...
Η καρδιά χτυπά γρήγορα, έντονα ή χωρίς ρυθμό
Εφίδρωση
Τρέμουλο
Κόβεται η αναπνοή ή η αίσθηση ότι δεν υπάρχει αέρας
Πόνος ή πλάκωμα στο στήθος
Ναυτία ή αναστατωμένο στομάχι ή αίσθηση ότι θα έχει διάρροια
Ζάλη, αστάθεια ή επικείμενο αίσθημα λιποθυμίας
Αποπραγματοποίηση (δηλαδή τα πράγματα γύρω του φαίνονται σαν να μην είναι αληθινά)
Αποπροσωποίηση (αισθάνεται σαν να είναι απόμακρος από τον εαυτό του ή τμήματα του εαυτού του)
Φόβος τρέλας ή απώλειας ελέγχου
Φόβος θανάτου
Μυρμηγκιάσματα ή τσιμπήματα
Εξάψεις ή κρυάδες
Τι δεν είναι κρίση πανικού;
Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με κρίσεις πανικού φοβούνται τα σωματικά συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Εφόσον, λοιπόν τα σωματικά συμπτώματα προκαλούν φόβο, γινόμαστε ιδιαιτέρως ευαίσθητοι σ’αυτά, εξαιτίας παρελθοντικών εμπειριών πανικού.
Ας μελετήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες τις ερμηνείες που δίνονται από τους ανθρώπους που βιώνουν κρίσεις πανικού.
Πολλοί πιστεύουν ότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού θα τρελαθούν και άλλοι βλέπουν την σχιζοφρένεια ως μια πιθανή κατάληξη. Ωστόσο, η σχιζοφρένεια είναι μια διαταραχή με πολύ διαφορετικά συμπτώματα όπως παραλήρημα, ψευδαισθήσεις κ.ά. που δεν μοιάζουν καθόλου με τις εκδηλώσεις των κρίσεων πανικού. Εξάλλου, οι κρίσεις πανικού διαρκούν μικρό χρονικό διάστημα.
Άρα, είναι αυθαίρετο να συνδέουμε μια τέτοια διαταραχή με τις κρίσεις πανικού, εφόσον τα κοινά τους σημεία είναι ανύπαρκτα.
Άλλοι ερμηνεύουν τα συμπτώματα μιας κρίσης πανικού, ως σημάδι ότι χάνουν τον έλεγχο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι αισθάνονται ανίκανοι να κουνήσουν τα μέλη του σώματός τους (π.χ. σαν να έχουν πάθει παράλυση) ή ότι θ’ αρχίσουν να συμπεριφέρονται με τρόπο ανεπίτρεπτο (π.χ. θα κάνουν κακό στους άλλους ανθρώπους ή θα χάσουν τον έλεγχο των λόγων και των πράξεών τους και θα γίνουν ρεζίλι) ή ότι έχουν την αίσθηση πως πλησιάζει κάποιος επικείμενος κίνδυνος. Είδαμε όμως ότι ατά τα σωματικά συμπτώματα έχουν ως σκοπό να προστατεύσουν και όχι να βλάψουν τον οργανισμό. Σκεφτείτε απλώς, ότι όταν έχετε κρίση πανικού οι άλλοι μπορεί και να μην την αντιλαμβάνονται.
Πολλοί φοβούνται ότι τα νεύρα θα εξαντληθούν και θα καταρρεύσουν. Ωστόσο, τα νεύρα δεν είναι ηλεκτρικά σύρματα και δεν διατρέχουν κίνδυνο κατάρρευσης, εφόσον, όπως είδαμε και παραπάνω, το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα λειτουργεί ως φύλακας και δεν επιτρέπει στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα να εξαντληθεί.
Τέλος, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ερμηνεύουν τις κρίσεις πανικού ως καρδιακό επεισόδιο. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Δύσπνοια και πόνοι στο στήθος υπάρχουν και στις δύο περιπτώσεις. Παρόλ΄αυτά, όταν έχουμε μια ασθένεια στην καρδιά, τα συμπτώματα διαρκούν για περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι στην κρίση πανικού. Ακόμη και αν υπάρχουν αμφιβολίες, ένα ηλεκτροκαρδιαγράφημα είναι αρκετό για να υποδείξει οποιαδήποτε ανωμαλία στη λειτουργία της καρδιάς.
Έχει βρεθεί ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στα συμπτώματα και τον κύριο φόβο.
Επομένως, κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού, ο άνθρωπος φοβάται ότι απειλείται ο Ψυχολογικός εαυτός, ο Κοινωνικός εαυτός ή ο Σωματικός του εαυτός.
“Κατανοώντας τον Πανικό και την Αγοραφοβία”
boro.gr
