οχημάτων επισκεπτών στον χώρο, με όλα τα προφανή πλεονεκτήματα για την λειτουργία του Νεκροταφείου, προτείνει με επιστολή που απέστειλε στη «ΜΑΓΝΗΣΙΑ», ο συμπολίτης συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Σκυργιάννης.
Όπως αναφέρει αναλυτικά στην επιστολή, με τον τίτλο «Το Κοιμητήριο και τα αυτοκίνητα», «Τον Σεπτέμβριο του 1994, επί Δημάρχων Δημήτρη Πιτσιώρη και Στέφανου Φούσκη, το Διαδημοτικό Κοιμητήριο στον Κούκο υπήρχε μόνον ως οικόπεδο, αγορασμένο από κοινού από τους Δήμους Βόλου και Νέας Ιωνίας. Προκειμένου, λοιπόν, να κατασκευασθεί Κοιμητήριο σ’ αυτό το οικόπεδο, ο Δήμος Βόλου προκήρυξε έναν αρχιτεκτονικό διαγωνισμό – κι όποιος πιστεύει ότι ένα Κοιμητήριο είναι μία «απλή υπόθεση», ως συνήθως, γελιέται. Χρειάζεται ένα ολόκληρο σχέδιο, κάτι σαν ένα μικρό χωροταξικό, πολεοδομικό, ρυμοτομικό σχέδιο, χρειάζεται οδικό δίκτυο και κυκλοφοριακή οργάνωση, χρειάζεται αρχιτεκτονική ανάλυση και σχεδίαση των κτηρίων που θα περιλαμβάνει.
Μία από τις μελετητικές ομάδες που συμμετείχαν στον διαγωνισμό, ζήτησε την δική μου άποψη σχετικά με την κυκλοφοριακή οργάνωση και λειτουργία του Κοιμητηρίου, για να την συμπεριλάβει στην πρότασή της. Στο κείμενο που κατατέθηκε στον διαγωνισμό έγραφε επί λέξει:
«Για να αποφεύγεται αυτή η ταλαιπωρία των πεζών (σσ. υπάρχουν προηγουμένως αναφορές στις μεγάλες οριζόντιες κλίσεις κάποιων δρόμων) και συνάμα να ελαττωθεί σχεδόν στο μηδέν η κυκλοφορία οχημάτων επισκεπτών μέσα στον χώρο του Νεκροταφείου, προτείνουμε
να κινούνται σε σταθερή βάση μέσα στο Νεκροταφείο δύο (2) μικρά, κατά προτίμηση ηλεκτροκίνητα, λεωφορεία
Τα λεωφορεία αυτά θα ανήκουν στον πάγιο εξοπλισμό και οι οδηγοί τους θα είναι μόνιμοι υπάλληλοι του Νεκροταφείου.
Θα πραγματοποιούν συνεχώς "δρομολόγια"- αντίρροπες κυκλικές κινήσεις στους δρόμους, με στάσεις όπου το ζητούν οι επιβάτες. Θα έχουν αφετηρία-τέρμα στον χώρο των γραφείων Διοίκησης, όπου θα διαμορφωθεί κατάλληλος χώρος αναμονής.
Σε περίπτωση που είναι ηλεκτροκίνητα, το βράδυ, μετά το κλείσιμο του Νεκροταφείου, θα φορτώνουν τις μπαταρίες τους για την κίνηση της επόμενης μέρας (τα ηλεκτροκίνητα είναι προτιμότερα για περιβαλλοντικούς, κυρίως, λόγους)
Το είδος των οχημάτων, ο τρόπος λειτουργίας τους, το αν οι επιβάτες θα πρέπει να πληρώνουν κάποιο εισιτήριο και σε ποιο ύψος καθώς και άλλα οικονομικής φύσης ζητήματα, είναι αντικείμενο μιας μικρής τεχνικοοικονομικής μελέτης, που θα γίνει σε επόμενη φάση.
Κατά την άποψή μας η μετακίνηση των επισκεπτών θα πρέπει να γίνεται ή εντελώς δωρεάν ή με συμβολικό αντίτιμο.
Εφ' όσον λειτουργήσουν ικανοποιητικά τα μικρά λεωφορεία να απαγορευτεί εντελώς η είσοδος οχημάτων επισκεπτών στον χώρο, με όλα τα προφανή πλεονεκτήματα για την λειτουργία του Νεκροταφείου».
Ως συνήθως σ’ αυτή την πόλη γέλασε, πάλι, κάθε «σώφρων», που ακούει ξαφνικά αυτό που δεν μπορεί να βάλει το μικρό μυαλό του. Από την άλλη μεριά, ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός έμεινε στην υποβολή των προτάσεων επτά (7) μελετητικών ομάδων που βραβεύτηκαν όλες (!!), το Κοιμητήριο οργανώθηκε το 1995 με σχέδια της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου Βόλου και, για να είμαι ειλικρινής, καλά οργανώθηκε, τόσο στο πεδίον, όσο και στην κτηριακή υποδομή.
Το θέμα της κυκλοφορίας οργανώθηκε επίσης καλά, με άνετους δρόμους μέσα και μεγάλους χώρους στάθμευσης έξω από την πύλη εισόδου-εξόδου. Με την κίνηση των αυτοκινήτων μέσα στον χώρο δεν ασχολήθηκε κανείς, άλλωστε τα πρώτα ταφικά τετράγωνα είναι κοντά στην πύλη και φτάνονται εύκολα με τα πόδια, άρα στην αρχή τα αυτοκίνητα έμεναν απ’ έξω και όλοι ήταν ευχαριστημένοι.
Ύστερα το Κοιμητήριο επεκτάθηκε. Ούτε όταν οι ανάγκες άρχισαν να ωθούν σταδιακά τα νέα ταφικά τετράγωνα προς τα ψηλώματα ασχολήθηκε κανείς να δει τι θα γίνει κάποτε με τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν ανενόχλητα στους δρόμους του Κοιμητηρίου.
Τώρα το «κάποτε» φαίνεται ότι έφτασε. Ακούω και διαβάζω ότι απαγορεύτηκε η είσοδος αυτοκινήτων, χωρίς, φυσικά, να έχει προβλεφθεί άλλος τρόπος μεταφοράς των πονεμένων ανθρώπων στο σημείο προορισμού τους (κανείς δεν πάει για βόλτα στο νεκροταφείο…) πέραν του γνωστού «δύο» που προϋποθέτει βαρύ λαχάνιασμα στον ανήφορο. Κι αν άκουσα καλά «συζητιέται» να υπάρξει όχημα στο οποίο οι επισκέπτες να πληρώνουν κόμιστρο για την μεταφορά τους;
Το θεωρώ απαράδεκτο – στο τέλος θα πληρώνουμε και τον αέρα που ανασαίνουμε – και επαναφέρω την πρότασή μου του 1994, με την ίδια ακριβώς διατύπωση:
να κινούνται σε σταθερή βάση μέσα στο Νεκροταφείο δύο (2) μικρά, κατά προτίμηση ηλεκτροκίνητα, λεωφορεία
Εφ' όσον λειτουργήσουν ικανοποιητικά τα μικρά λεωφορεία, να απαγορευτεί εντελώς η είσοδος οχημάτων επισκεπτών στον χώρο, με όλα τα προφανή πλεονεκτήματα για την λειτουργία του Νεκροταφείου.
Ίσως το 2013 κάποιοι να μην γελάσουν όπως γέλασαν το 1994.»
magnesianews.gr
