Οικονομολόγου MSc
Όσο προσπαθώ να τοποθετήσω το μυαλό μου να σκεφτεί λογικά μέσα στον... παραλογισμό της εποχής ολοένα και φουντώνω. Οργίζομαι, όπως και ‘συ που αισθάνεσαι ότι ο κάθε «χαρισματικός πολιτικός» υποτιμά βάναυσα τη νοημοσύνη σου. Νιώθω ότι έχει τρελαθεί ο κόσμος γύρω μου εσκεμμένα, για να με αποτρελάνουν. Καθώς γράφω, ο νους μου ανέτρεξε για ακόμη μια φορά στο γέροντα Παΐσιο: «Μη φοβάσαι. Ο Θεός δεν θα επιτρέψει να γίνει κακό, αλλά θα γίνουν όμως πράματα και θάματα που δεν θα εξηγούνται με τη λογική. Ο κόσμος θα τους σιχαθεί και θα τους κυνηγήσει. Όπως ένα μπαλόνι φουσκώνει και ξαφνικά σκάει, έτσι θα σκάσουν κι αυτοί! Δεν μπορώ να σου πω πιο πολλά.». Να σκάσει το ψευτορωμαίικο για να ανασάνουμε εμείς!
Αγαπητέ αναγνώστη αναμφίβολα ηγούμαστε από χειρότερούς μας. Προτιμώ για αρχηγό μου εσένα που δίνεις 10 λεπτά από το χρόνο σου να διαβάσεις το άρθρο αυτό. Περισσότερες ευαισθησίες θα έχεις για να ασχολείσαι με τη σκέψη του συνανθρώπου σου. Και δεν ομιλώ για κάκιστη ηγεσία στην Ελλάδα λόγω των πράξεών της μόνον, αλλά ΚΥΡΙΩΣ για τις παραλείψεις της, που είναι πιο εγκληματικές. Αν δούμε κάποιον στο δρόμο να κλέβει ένα περίπτερο και φωνάξουμε, θα θορυβηθεί, μπορεί να πανικοβληθεί και να φύγει. Αν τον βλέπουμε και δε μιλάμε, όμως, τον ενθαρρύνουμε όχι μόνο να συνεχίσει το κλέψιμο, αλλά να το αναβαθμίσει σε πλιάτσικο την επόμενη φορά. Αυτή είναι η αρρώστια της πατρίδα μας. Αναισθησία της πολιτικής, στρατιωτικής, εκκλησιαστικής και ακαδημαϊκής κοινότητας σε κάθε ήλο που καρφώνεται με λύσσα στο σώμα της Ελλάδος.
Νιώθω αδήριτη την ανάγκη να σας μιλήσω για την σημερινή ελληνική διανόηση και δη την ακαδημαϊκή, γιατί είναι αδιανόητο η διανόηση να στέκει ανύπαρκτη εκ του αποτελέσματος, στη μεγαλύτερη κρίση αξιών και ήθους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Στη μεγαλύτερη παγκοσμίως οικονομική συρρίκνωση από το κραχ του 1929. Ως επιστήμονας θεωρώ ότι μπορώ στοιχειωδώς να αξιολογήσω τις ατελείωτες ώρες μελέτης, τον κάματο, τις προσδοκίες, τις αγωνίες, τις αϋπνίες, τις στερήσεις μιας φυσιολογικής ζωής που φέρει ένας καθηγητής πανεπιστημίου ή ακόμη και ένας φιλόσοφος-ερευνητής στην πλάτη του. Πραγματικά τις επικροτώ, τις τιμώ και τις εκτιμώ. Μόνον έτσι προχωρά ο κόσμος μπροστά και βελτιώνεται η ζωή μας, υπό αξιοκρατικές και ανθρωπιστικές πάντα σταθερές προσανατολισμού.
Η γνώση αυτή, όμως, κύριοι καθηγητές με τις μόνιμες έδρες, δεν είναι δική σας. Η γνώση ανήκει σε όλους εμάς γιατί είστε έλληνες και ως γνωστόν το γένος μας δωρεάν έλαβε και δωρεάν έδωκε στον κόσμο όλο! Είστε καθηγητάδες για να προσφέρετε στον ελληνικό λαό. Η θέση σας είναι δημόσια... Έχει έρθει προ πολλού η ώρα να χρησιμοποιήσετε πραγματικά την πένα σας, τη ρητορική σας και τη θέση ισχύος και επιρροής σας. Δε μπορεί να μη μιλάει κανένας για την προπαγάνδα, την πώληση, την παραπληροφόρηση, την αποχριστιανοποίηση, τον αφανισμό των Ελλήνων! Υπάρχουν και μετρημένοι στα δάκτυλα αξιόλογοι ακαδημαϊκοί που προσπαθούν να μιλήσουν και να αφυπνίσουν. Εύγε, γιατί είναι πραγματικοί πατριώτες με αυτογνωσία του ρόλου τους στην κοινωνία. Οι υπόλοιποι γιατί θέλουν μόνιμα να είναι ο κανόνας που επιβεβαιώνει η εξαίρεση; Ούτε καν γρυλλίζουν…
Θα σας πω ακριβώς που και γιατί κρύβονται, χωρίς φόβο και πάθος. Οι αξιότιμοι κ.κ. καθηγητές ίσως κάπου να ανήκουν κομματικά και εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν. Ίσως να «πουλήσανε» το μυαλό τους για μια αναπαυτικότερη θέση στα οπίσθιά τους. Ίσως να τρέμουν στην ιδέα των περικοπών των κονδυλίων τους, αν σηκώσουν μπαϊράκι. Ίσως να συνεργάζονται για τα εξτραδάκια με επιχειρήσεις και τραπεζικά ιδρύματα και να μην επιθυμούν να γίνουν τα μαύρα πρόβατα, καθώς ουδείς αναντικατάστατος. Ίσως να κάνουν τους μουγκοθόδωρους, γιατί το επιβάλλει η γραμμή της «αδελφότητάς τους». Πιθανόν προοικονομώντας για τα αυριανά γαλόνια του πρύτανη, του αντιπρύτανη, του καθηγητή κλπ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δειλιάζουν. Το θέμα είναι ότι ουδείς στερείται των βασικών, ουδείς πεινάει και ουδείς δύναται να αντιληφθεί τη ζοφερή πραγματικότητα των απλών ελλήνων εκ των ηγετών της ακαδημαϊκής κοινότητας.
«Και κατελάβοσαν πόλεις υψηλάς και εκληρονόμησαν οικίας πλήρεις παντών αγαθών λάκκους λελατομημένους αμπελώνας και ελαιώνας και παν ξύλον βρώσιμον εις πλήθος και εφάγοσαν και ενεπλήσθησαν και ελιπάνθησαν και ετρύφησαν εν αγαθωσύνη σου τη μεγάλη» (Νεεμίας, 9:25).
Γιατί εάν ήσασταν πραγματικοί πατριώτες και φίλοι του Τριαδικού Θεού, θα είχατε μαζευτεί σε ένα στρόγγυλο τραπέζι, ξέρετε όπως αυτά της Αθηναϊκής λέσχης, και θα λέγατε: «Η πατρίδα κινδυνεύει και χτυπιέται ασύμμετρα από τους αιώνιους εχθρούς της. Είναι χρέος μας να συμβουλεύσουμε κάθετα την ελληνική ηγεσία και να ενημερώσουμε πάραυτα τον Ελληνικό λαό διαχωρίζοντας τη θέση μας. Δεν πρέπει να γίνουμε εμείς οι αυριανοί δακτυλοδεικτούμενοι της κοινωνίας και άγος των παιδιών μας». Οι πρυτανείες θα βγάζανε κοινές ανακοινώσεις σα γροθιά και θα ξεσηκώνανε τους απλούς φοιτητές, το μέλλον των οποίων έχει βίαια υποθηκευτεί και ήδη δημευτεί. Θα στέλνανε διαβήματα διαμαρτυρίας εξ ονόματος όλου του ανήμπορου, κατευθυνόμενου και ελεγχόμενου συνειδησιακά από τα ΜΜΕ ελληνικού λαού. Θα κάνανε συντονισμένες προσπάθειες με τους έλληνες καθηγητές του εξωτερικού και θα εξαργυρώνανε τις παγκοσμίου εμβέλειας επαφές τους. Αυτά έπρεπε να κάνει η ελληνική ακαδημαϊκή κοινότητα, αν ήταν με το λαό. Η αδιαφορία της την θέτει αυτομάτως στην απέναντι όχθη. Τα γράφω και νιώθω ότι κλοτσάω πτώμα. Τόσο άψυχοι είναι.
Και όλα αυτά που προανέφερα είναι τα λίγα, τα μικρά, τα στοιχειώδη. Το πραγματικό χρέος της ελληνικής διανόησης είναι να δώσει όραμα στο λαό μας. Να μας επαναφέρει στο δρόμο της ελπίδας και της κοινής ανιδιοτελούς δράσης προς ένα πνευματικό ιδεώδες. Αυτό λείπει και δεν είναι θέμα γνώσεως και φιλοσοφίας μόνο. Είναι θέμα καρδιάς, ευψυχίας, ιστορικής συνείδησης και θυσιαστικής διάθεσης. Τα έχετε αυτά κύριοι καθηγητές;
Προσφάτως έκαμε δηλώσεις στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η καθηγήτρια Ελένη Γλυκατζή Αρβελέρ. Εν ολίγοις μας είπε πόρνoυς στη συμπεριφορά. Μας είπε ότι «οι έλληνες πάνε αυτή τη στιγμή με όποιον δίνει λεφτά». Έτσι δεν κάνουν οι πόρνeς; Και δε μου λέτε κυρία καθηγήτρια, με ποια παιδεία οι έλληνες να μην πάνε με αυτόν που μοιράζει τα λεφτά; Ποια είναι τα ηθικά πρότυπα της εποχής μας; Ποιοι προάγουν την ανηθικότητα και θεοποιούν το χρήμα σε αυτόν τον πλανήτη; Ποιοι είναι αυτοί που προπαγανδίζουν για την αναγκαιότητα των δανεικών και σέρνουν και το λαό μαζί τους; Ξεχάσατε, φυσικά, να αποκαλύψετε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και στους πόρνους νεοέλληνες ποιοί είναι οι νταβατζήδες του εδώ και 182 χρόνια, μετά τη δολοφονία του Αγίου Ιωάννη Καποδίστρια. Παραλείψεις ασήμαντες κατά τα άλλα. Ο λαός μορφώνεται όπως τον παιδεύεις και όλα ξεκινάνε από την ξεπουλημένη στα ξένα συμφέροντα πολιτική που χαράσσει το δρόμο. Γι’ αυτό μην κατακρίνετε τον νεοέλληνα γιατί είναι το αποτέλεσμα. Συνιστώσα της αιτίας είστε και εσείς, οι έλληνες διανοούμενοι. Εσείς είστε αυτοί που θα κριθείτε και θα κατακριθείτε από το λαό, όχι ο λαός από εσάς.
Για να σας «τανύσω λίγο τα ελατήρια» που λένε και στο χωριό μου, αξιότιμη κ. Αρβελέρ, γιατί δε μας εξηγείτε με ποια λογική οι έλληνες δεν πήγαν με τους Ρώσους που έχουν χρήματα και διάθεση για επενδύσεις, αφού «οι έλληνες αυτή τη στιγμή πάνε με αυτούς που έχουν τα λεφτά»; Τον έλληνα τον κάνουν να νομίζει ότι πρέπει να πάει με αυτούς που έχουν τα λεφτά και ότι αυτά τα έχουν αποκλειστικά «οι σύμμαχοί μας», η ευρωπαϊκή οικογένεια… Οικογένεια της συμφοράς! Φοβούμαστε μήπως να χρεοκοπήσουμε για πρώτη φορά; Δε θα είναι η πρώτη και θα στέκουμε ως έλληνες ακόμη εδώ εις πείσμα των αιώνων. Λυπούμαι διότι με τις δηλώσεις σας κ. Αρβελέρ συνεισφέρετε στην πλάνη των ελλήνων. Μαζέψτε το καλύτερα στα του βυζαντίου… Αυτή είναι η ελληνική διανόηση η οποία βγαίνει στα ΜΜΕ και χρησιμοποιείται φυσικά ως εργαλείο marketing του παραλόγου: ως «opinion leaders» και «authority figures»… Φευ!
Μας λέγει η διαπρεπής βυζαντινολόγος κ. Αρβελέρ ότι «οι έλληνες δεν έχουν όραμα σήμερα». Συμφωνούμε. Δε μας ενδιαφέρει, όμως, με τι δε βάφονται τα αυγά, αλλά με το τι επιτέλους βάφονται. Δώστε μας εσείς ένα όραμα. Κρεμόμαστε από τα χείλη σας. Πείτε μας ποιο είναι το όραμά σας για την Ελλάδα, για τα ελληνόπουλα του facebook. Σεις που γνωρίζετε άριστα το βυζάντιο, τη μακροβιότερη αυτοκρατορία του πλανήτη, και αντιλαμβάνεστε που βρίσκεται το μυστικό της ανθρώπινης αυτοπραγμάτωσης. Από εσάς τους διανοούμενους περιμένουμε. Η βυζαντινή αυτοκρατορία στερεώθηκε με την ευλογία του Τριαδικού μας Θεού. Εσείς οι διανοούμενοι έχετε Χριστό; Έχετε θέσει κάπου τα θεμέλια για να εμπνεύσετε ένα όραμα; Είστε διατεθειμένοι να θυσιαστείτε γι’ αυτό; Γιατί να σας ακολουθήσουμε λοιπόν; Δώστε όλη την περιουσία σας για το όραμά σας για να το κάνετε και δικό μας.
Ο επιφανέστερος βυζαντινολόγος του 20ου αιώνα, ο βρετανός Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, είπε: «Ποτέ δεν πίστεψα ότι μπορείς να διαχωρίσεις την πίστη προς τους Αγίους από τη διανόηση». Καταλάβατε γιατί η σημερινή διανόηση είναι αδιανόητη συμπλέοντας με τον παραλογισμό της εποχής; Μια φράση ενός Ρωμιού, του Σερ Ράνσιμαν, είναι μεστή νοήματος και δύναται να εμπνεύσει όραμα κ. καθηγητές. Πλανηθήκαμε. Οι Έλληνες το όραμα το έχουν έτοιμο, όχι μόνον για την πατρίδα, αλλά για τον κόσμο ολάκερο και δεν περιμένουν από εσάς τίποτε πλέον. Έχουμε τις κλασσικές αξίες και αρετές του Ελληνισμού και τη διδασκαλία του εσταυρωμένου μας Χριστού. Το άριστον δεν επιδέχεται μεταβολών. Ο άνθρωπος που θα το επικοινωνήσει στην καρδιά του λαού πρέπει να εμφανιστεί, και σε αυτό η ελληνική διανόηση απέτυχε σύσσωμη. Απέτυχε γιατί δεν πιστεύει στο όνομά Του. Αν οι καθηγητάδες πίστευαν, θα είχαν αντιληφθεί τον ιστορικό κίνδυνο και θα είχαν παρατήσει ακαδημαϊκές έδρες και έρευνες και θα όργωναν την Ελλάδα ως άλλοι Πατροκοσμάδες. Δυστυχώς για όλους μας είναι σε άλλο χωροχρόνο διακατεχόμενοι από φόβο. Πάντως όχι φόβο Θεού, απ’ ο,τι αντιλαμβάνεστε.
Ο 97χρόνος Σερ Ράνσιμαν, λίγους μήνες πριν αποβιώσει - εν έτει 2000, είπε προφητεύοντας: «Χαίρομαι με την σκέψη ότι στα επόμενα 100 χρόνια η Ορθοδοξία θα είναι η μόνη ιστορική Εκκλησία που θα υφίσταται». Ο βρετανός καθηγητής τόλμησε να διακυβεύσει την υστεροφημία του στην τελευταία του συνέντευξη εξυμνώντας την πίστη μας και οι έλληνες ακαδημαϊκοί συνεχίζουν να κάνουν το μουγκοθόδωρο στα αυτονόητα! Ολοκληρώνοντας, επειδή τα λόγια του Χριστού μας είναι αυτά που αποτελούν την πραγματική τροφή για σκέψη (τον άρτον ημών τον επιούσιον), γιατί είναι λόγος Θεού, θα παραθέσω μια φράση Του απευθυνόμενος σε όλη την ελληνική και παγκόσμια διανόηση: «Εν αυτή τή ώρα ηγαλλιάσατο τώ πνεύματι ο Ιησούς καί είπεν εξομολογούμαι σοι, πάτερ, κύριε τού ουρανού καί τής γής, ότι απέκρυψας ταύτα από σοφών καί συνετών, καί απεκάλυψας αυτά νηπίοις ναί, ο πατήρ, ότι ούτως εγένετο ευδοκία έμπροσθέν σου.» (κατά Λουκά 10, 21)
