Η EE της ΔΗΜΑΡ, μετά από συζήτηση, θεώρησε, με μεγάλη πλειοψηφία, ότι... πολιτικά δεν είναι ορθή η συμμετοχή των στελεχών του κόμματος σε ενημερωτικές εκπομπές της ΔΤ, για όσο διάστημα εκκρεμεί η συζήτηση στη βουλή της πρότασης νόμου, που υπέγραψαν όλοι οι βουλευτές της, για ακύρωση της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου και της ΚΥΑ, που κατάργησε την ΕΡΤ ΑΕ.
Μετά από τη συνεδρίαση της ΕΕ, τρία μέλη της εξέδωσαν την παρακάτω ανακοίνωση:
Η Εκτελεστική Επιτροπή της ΔΗΜΑΡ ευθυγραμμιζόμενη με τις ηγεσίες των κομμάτων της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και ΚΚΕ), επικύρωσε τη δήλωση του Προέδρου του κόμματος, για κήρυξη εμπάργκο στη Δημόσια Τηλεόραση (ΔΤ) , απαγορεύοντας την παρουσία στελεχών του κόμματος σε αυτήν. Η απόφαση αυτή εγείρει μείζονα ζητήματα συνέπειας λόγων και έργων, καθώς και πολιτικής παρουσίας και προοπτικής του κόμματος.
α) Ζητήματα συνέπειας λόγων και έργων. Καταδικάσαμε το βίαιο και αντιδημοκρατικό τρόπο, με τον οποίο έκλεισε η ΕΡΤ, φτάνοντας ώς την αποχώρηση από την κυβέρνηση. Αιτιολογήσαμε τη στάση μας επικαλούμενοι τη νομιμότητα, που δεν τηρούνταν όσο δεν λειτουργούσε η νέα τηλεόραση, συμπλέοντας, εν προκειμένω, με την πανευρωπαϊκή ένωση ραδιοτηλεοπτικών μέσων-EBU. Σήμερα η ΔΤ αποτελεί μια υπαρκτή και καθόλα νόμιμη πραγματικότητα και αναγνωρίζεται από την EBU ως η μόνη νόμιμη δημόσια τηλεόραση, έστω και στο μεταβατικό της στάδιο. Στο όνομα ποιάς νομιμότητας, πλέον, επιχειρείται να δικαιολογηθεί, η απαγόρευση; Πώς δικαιολογούν τη στάση τους τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ που είναι συχνοί θαμώνες των εκπομπών του κατειλημμένου ραδιομεγάρου, οι παραγωγοί των οποίων έχουν δύο μήνες τώρα κουρελιάσει κάθε έννοια νομιμότητας;
β) Ζητήματα πολιτικής παρουσίας και προοπτικής. Για άλλη μία φορά η ΔΗΜΑΡ σπεύδει να ταυτιστεί με τη δημαγωγία και την πολιτική ανευθυνότητα της αντιπολίτευσης, διευρύνοντας το χάσμα με την ιδέα και το πολιτικό προφίλ της αριστεράς της ευθύνης, που αποτέλεσε ένα από τα ιδρυτικά χαρακτηριστικά του κόμματος.
Μετά την αποχώρηση από την τρικομματική κυβέρνηση, φοβόμαστε ότι η ΔΗΜΑΡ όλο και περισσότερο διολισθαίνει στο δρόμο της πεπατημένης του αριστερού αρνητισμού.
Γιάννης Αντωνίου
Γεράσιμος Γεωργάτος
Σταύρος Λιβαδάς
