ή είναι στον δρόμο προς την εφορία. Ως αποτέλεσμα, τις τελευταίες ημέρες παρατηρείται κύμα ακυρώσεων σε προγραμματισμένες συναυλίες στην περιφέρεια. Οι έλεγχοι της εφορίας δεν περιορίζονται μόνο στους διασκεδαστές της πίστας οι οποίοι είναι σε ζήτηση, αλλά και σε αρκετούς «ποιοτικούς» της πρώτης γραμμής του λεγόμενου «έντεχνου τραγουδιού».
Η νέα «πραγματικότητα» διαμορφώνει και το τοπίο της νέας σεζόν στον χώρο της διασκέδασης, όπου μικρότερα θεάματα θα βαφτίζονται μουσικές παραστάσεις. H μία μετά την άλλη ακυρώνονται οι συναυλίες στην περιφέρεια. Ο κλοιός σφίγγει, τα παραστατικά ελέγχονται, οι αποδείξεις περνούν από κόσκινο κι από κοντά τα συμβόλαια των καλλιτεχνών που φτάνουν ή είναι στο δρόμο προς την Εφορία. Και επειδή οι ελεγκτές δείχνουν όλο και πιο καχύποπτοι από το Αγρίνιο ως την Κρήτη, από την Εύβοια μέχρι την Ξάνθη, ελάχιστοι αποδέχονται εύκολα τις δηλωμένες αμοιβές γνωστών διασκεδαστών. Μεροκάματα, δηλαδή, που υποτίθεται ότι δεν ξεπερνούν τα 500 και 600 ευρώ, όταν γνωρίζουν ότι οι αμοιβές τους κυμαίνονται από 1.500 με 2.000 ευρώ έως και 15.000 τη βραδιά -για τους μετρημένους στα δάχτυλα που βρίσκονται στην κορυφή, την όποια κορυφή...
Αλλά επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις τα συμβόλαια καταγράφουν μόνο ένα μέρος της αλήθειας, τα «μαύρα» είναι το σκέλος που αναζητά η εφορία και δεν περιορίζεται βέβαια μόνο σε εκείνους τους διασκεδαστές της πίστας, οι οποίοι είναι σε ζήτηση, αλλά και σε αρκετούς «ποιοτικούς», «έντεχνους» της πρώτης γραμμής.
To ΣΔΟΕ, βέβαια, έχει εστιάσει κυρίως στα κέντρα στα οποία εμφανίζονται ορισμένοι διασκεδαστές της πίστας. Ομως τι έπραττε όλα αυτά τα χρόνια που αρκετοί τραγουδιστές συντηρούσαν με τον τρόπο τους την ανομία, λαμβάνοντας ποσοστά από τα αφορολόγητα λουλούδια, γκαρνταρόμπες και τα πάρκινγκ των κέντρων (ακόμη και σε δημόσιους χώρους), στα οποία εμφανίζονται ειδικά τον χειμώνα.
Η νέα μόδα
Με την κρίση από τη μία πλευρά και την πίεση για ελέγχους από την άλλη, αλλά και τη διάθεση της πλειοψηφίας του κοινού για οικονομικότερη διασκέδαση, μια νέα τάση σχηματίζεται τον μουσικό χειμώνα που μας έρχεται. Μικρότερα θεάματα που βαφτίζονται μουσικές παραστάσεις σε πιο οικείους χώρους και σε θεατρικές ώρες που δήθεν εξυπηρετούν τους θεατές το τριήμερο Παρασκευή – Κυριακή.
Ολα αυτά για ένα μέρος του κοινού που δεν καταναλώνει όπως παλιά, ούτε βέβαια αντέχει συχνές νυχτερινές εξόδους κάθε εβδομάδα παρά μόνο μια - δυο φορές το μήνα. Γιατί υπάρχει και μια κατηγορία που συνεχίζει να ξιπάζεται επιδεικτικά σε κοσμικά νησιά και καμπίσια κλαμπ.
Μουσική παράσταση είναι η νέα μόδα και θα απευθύνεται «σε ξεκούραστο κόσμο». «Θα έρχονται στις 10 και θα φεύγουν στη 1 και Κυριακές η ώρα έναρξης θα είναι ακόμα πιο νωρίς, 9 ή 8 και θα πηγαίνει μέχρι τις 12 ή 1 αντίστοιχα. Το ξενύχτι κουράζει. Και μόνο να κάθεσαι από τις 11 το βράδυ σε ένα τραπέζι και να πίνεις μέχρι το πρωί είσαι κουρασμένος».
Βέβαια, υπήρχαν ήδη μουσικοί χώροι που λειτουργούσαν έτσι όπως το Γκαζάρτε, το Μετρό κ.ά. Τώρα όμως όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες τού ξενυχτιού σκέφτονται, λεν, τους θεατές και εκείνους που πρέπει να προλάβουν το μετρό γιατί δεν περισσεύουν για ταξί. Ολα, τελικά, για μας γίνονται...
