Τα επεισόδια στην Πρεμετή και η προκλητική συμπεριφορά των Αλβανών (που έφθασαν στο σημείο να προχωρήσουν σε…
αντίποινα όσον αφορά στην είσοδο Ελλήνων πολιτών – δηλαδή πολιτών της ΕΕ – στο έδαφός τους), οι οποίοι συνεχίζουν να διώκουν την αναγνωρισμένη ελληνική εθνική μειονότητα και τις θρησκευτικές ελευθερίες, αποτελούν άλλη μια απόδειξη ότι θα ήταν αδιανόητο να βρεθεί η χώρα μας εκτός ευρωπαϊκής προστασίας.
Το ίδιο ισχύει και για τα επεισόδια παραβιάσεων εκ μέρους των τουρκικών μαχητικών, που φέτος τον Αύγουστο κυριολεκτικά ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, με τους Τούρκους να αγνοούν ακόμη και το μορατόριο τέτοιου είδους πτήσεων στη διάρκεια της τουριστικής περιόδου.
Πρόκειται για κάτι που οι Τούρκοι συνηθίζουν όταν ο ελληνικός τουρισμός εμφανίζει άνθιση, με σκοπό να καταστήσουν το Αιγαίο περιοχή επικίνδυνη για τις πτήσεις των ξένων αεροπορικών εταιριών.
Την προηγούμενη Τετάρτη είχαμε άλλο ένα σοβαρό επεισόδιο παραβίασης, όταν σχηματισμός αποτελούμενος από έξι τουρκικά αεροσκάφη και ένα μεμονωμένο αεροσκάφος τύπου CN-235, εισήλθε στην περιοχή του Βορείου και Νοτιοανατολικού Αιγαίου, με τα αεροπλάνα να πραγματοποιούν τρεις παραβάσεις των Κανόνων Εναέριας Κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών και δύο παραβιάσεις του Ελληνικού Εναέριου Χώρου.
Μάλιστα, δύο από τα αεροσκάφη ήσαν οπλισμένα!
Και σ’ αυτήν την περίπτωση τα τουρκικά αεροπλάνα αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίστηκαν από την ελληνική αεροπορία.
«Όλα τα αεροσκάφη, εκ των οποίων τα δύο ήταν οπλισμένα, αναχαιτίστηκαν και αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες, κατά πάγια πρακτική» προσθέτει το ίδιο κείμενο.
Μόλις την προηγουμένη, Τρίτη, 20 Αυγούστου, ένας άλλος σχηματισμός, αποτελούμενος από έξι τουρκικά μαχητικά (4 F-4 και 2 F-16), εισήλθε στο FIR Αθηνών, μεταξύ Σάμου και Χίου και τα 4 F-4 πραγματοποίησαν υπερπτήση πάνω από τη νήσο Ανθρωποφάγοι του νησιωτικού συμπλέγματος Φούρνων στα 4.000 πόδια.
Και αυτά αναχαιτίσθηκαν και αναγνωρίσθηκαν, σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και κατά πάγια πρακτική.
Στις 31 Ιουλίου, και πάλι έξι τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη, 4 F-4 και 2 F-16, πέταξαν πάνω από το Μακρονήσι και τους Ανθρωποφάγους, του νησιωτικού συμπλέγματος των Φούρνων, στα 3.000 και 5.000 πόδια, έχοντας και πάλι εισέλθει στο FIR Αθηνών μεταξύ Σάμου και Χίου.
Και αυτά αναχαιτίσθηκαν και αναγνωρίσθηκαν από ελληνικά μαχητικά.
Στις 16 Απριλίου, και πάλι 2 τουρκικά F-4 και 2 F-16 πέταξαν πάνω από το Μακρονήσι και τους Ανθρωποφάγους από ύψος 1.000 και 3.000 ποδιών.
Στις 29 Ιουλίου, τουρκική πυραυλάκατος παρεμπόδισε την πορεία ιταλικού πλοίου που επιχειρούσε την πόντιση καλωδίου για λογαριασμό της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, στα όρια των οικοπέδων 7 και 1 της κυπριακής ΑΟΖ.
Το τουρκικό σκάφος μπήκε στην πορεία του ιταλικού πλοίου «Odin Finder» με αποτέλεσμα το τελευταίο να ζητήσει οδηγίες και τελικά να επιστρέψει στην Πάφο.
Την 1η Ιουνίου, δύο τουρκικά πολεμικά πλοία, η πυραυλάκατος «ZIPKIN» και η φρεγάτα «YILDIRIM», προερχόμενα από το Νότιο-Ανατολικό Αιγαίο, εισήλθαν δύο φορές στα ελληνικά εθνικά χωρικά ύδατα, ανατολικά της Αμοργού.
Στη συνέχεια τα δύο τουρκικά πλοία κινήθηκαν μεταξύ Μυκόνου και Νάξου, νότια της Σύρου, με βορειοδυτική πορεία μεταξύ Κέας και Γυάρου και εξήλθαν από τα εθνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Ν. Ευβοίας και Ν. Άνδρου (Στενό Καφηρέα).
Πλοία του Πολεμικού Ναυτικού καθώς και αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας παρακολούθησαν τα τουρκικά πολεμικά πλοία καθ' όλη την διάρκεια του πλου τους.
Ανάλογο περιστατικό είχε συμβεί και στις 26 Μαΐου, όταν μία τουρκική πυραυλάκατος είχε παραβιάσει τα εθνικά χωρικά ύδατα στις Κυκλάδες.
Όλα τα παραπάνω αποτελούν απλώς τη «σοδειά» του καλοκαιριού.
Κάθε φορά, όμως, που αναφερόμαστε σε τέτοια περιστατικά, βρίσκονται και εκείνοι που μιλούν για… κινδυνολογία, υποστηρίζοντας πως… βγάζουμε κάθε φορά από το καπέλο μας κάτι για να φοβίσουμε τον λαό.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, τα αεροπλάνα και τα πλοία δεν βγαίνουν από κανένα καπέλο.
Έρχονται από τη θάλασσα και από τον αέρα.
Αλλά και όταν το επιχείρημα περί κινδυνολογίας καταρρίπτεται λόγω των πραγματικών περιστατικών, οι εκ του ασφαλούς γενναίοι (που κάθε τόσο διατείνονται πως πρέπει να μείνουμε μόνοι μας, χωρίς βέβαια να μας λένε πού θα βρίσκουμε τα καύσιμα για τα αεροπλάνα και τα πλοία μας), υποστηρίζουν πως τα περιστατικά αυτά αποδεικνύουν ότι οι σύμμαχοί μας δεν μας είναι χρήσιμοι – αφού δεν μπορούν να τα αποτρέψουν.
Δεν απαντούν, όμως, στο ερώτημα τι θα συνέβαινε αν οι επιθετικοί γείτονες γνώριζαν πως δεν έχουμε καμιά συμμαχική προστασία…
elzoni.gr
