την ακόλουθη δήλωση:
«Κατόπιν συνεννόησης με τον Δήμαρχο Αμυνταίου κ. Ιωακείμ Ιωσηφίδη ανέλυσα στον Υπουργό εκτενώς τα επιχειρήματα μας για την παραμονή των στρατιωτικών μονάδων στο Αμύνταιο. Ο κ. Αβραμόπουλος κατανοώντας την κατάσταση δεσμεύτηκε ότι θα αναζητήσει την καλύτερη λύση ώστε να παραμείνουν οι μονάδες στην πόλη. Επανέλαβε επίσης την ίδια δέσμευση στον κ. Ιωσηφίδη με τον οποίο συνομίλησε τηλεφωνικά.
Εμείς από τη μεριά μας βρισκόμαστε σε διαρκή κινητικότητα με σκοπό να ευοδωθούν οι προσπάθειες μας».
2.Καποιες σκεψεις για την αναδιοργανωση των ενoπλων δυναμεων
Ειναι γεγονος οτι χαρηκα οταν επιτελους η πολιτικη και στρατιωτικη ηγεσια των ε.δ. της χωρας μας, εξηγγειλε την, απο ετων, αναμενομενη αναδιοργανωση του ελληνικου στρατου, με την οποια εννοειται οτι θα αποκτουσαμε ποιο ευελικτες και με μεγαλυτερη ισχυ πυρος μοναδες.
Ταυτοχρονως, με... την αναδιοργανωση αυτη, θα πετυχαιναμε και μεγαλυτερη οικονομια χρηματων,μεσουσης της οικονομικης κρισης, προς οφελος του ανθρωπινου δυναμικου και των μεσων.
Αφου,οπως υποθετω,οι αρμοδιοι διοικητες και οι επιτελεις εξετασαν ενδελεχως και σε βαθος ολες τις παραμετρους του θεματος,παρουσιασαν τις προτασεις τους στα προισταμενα κλιμακια αλλα και στην ηγεσια, ωστε να ληφθουν οι δεουσες αποφασεις προς τον σκοπο της επιτευξης της «περιβοητης» αναδιοργανωσης.
Παρακολουθωντας ομως τα σχετικα γεγονοτα λυπηθηκα, απογοητευθηκα και καποιες στιγμες ανεπαισθητα ενοιωσα ενα αισθημα αηδιας στο στομα...
Γιατι;;;
Απλουστατα γιατι ολες αυτες οι αποφασεις που σιγουρα φερουν τις υπογραφες ανωτατων πολιτικων και στρατιωτικων αξιωματουχων ανατρεπονται και αναιρουνται απο τοπικους παραγοντες,οι οποιοι σαφως τυχαινει να εχουν αμεση προσβαση στους κατα υλη, και οχι μονον, πολιτικους-υπουργικους παραγοντες και βεβαια, με πιθανες επερχομενες εκλογες, το πολιτικο κοστος ειναι «βαρυ» και σιγουρα μετραει.
Μηπως ομως αυτες οι ονομαζομενες και «προσωρινες αναστολες» μεταθετουν προς τα «πισω» την ολη αναδιοργανωση;;; αλλωστε δεν πρεπει να ξεχναμε οτι στην Ελλαδα ισχυει παντα το ρητό που λεει οτι «ουδεν μονιμοτερον του προσωρινου».
Τα Μ.Μ.Ε. μετεφεραν δηλωσεις τοπικων παραγοντων περι αμεσης παραιτησης τους σε περιπτωση απομακρυνσης στρατιωτικων μοναδων.
Μηπως θα επρεπε, αναρωτιεμai, να ετοιμασουν και τις παραιτησεις τους καποιοι ανωτατοι αξιωματουχοι «της Μεσογειων».
Αν το κανουν, ισως αυτο να ειναι ενα βασικοτατο «υπερ» στην υστεροφημια τους.
Ιδου λοιπον κυριοι «πεδιον δοξης λαμπρον»
