Τις τελευταίες ημέρες έχουμε γίνει μάρτυρες ενός προεκλογικού παιχνιδιού που... εξελίσσεται στην γερμανική επικράτεια με τους αρχιερείς της λιτότητας να επιδιώκουν να αποφύγουν τους αναρίθμητους πολιτικούς, δημοσιογράφους, αναλυτές, οικονομολόγους και βεβαίως τους ίδιους τους ψηφοφόρους που τον τελευταίο καιρό τους κατηγορούν για συστηματική και μεθοδευμένη απόκρυψη της ανάγκης για ένα νέο, πραγματικό κούρεμα στο ελληνικό δημόσιο χρέος.
Πρόσφατα, η κ. Μέρκελ και ο Υπ. Οικονομικών κ. Σόιμπλε απέρριψαν τη συζήτηση περί νέου κουρέματος του ελληνικού χρέους. Από την άλλη μεριά όλο και περισσότεροι κύκλοι σε γερμανικό, ευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο τάσσονται υπέρ της άποψης ότι ένα νέο κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους, είναι αναγκαίο για την Ελλάδα.
Ενθυμούμενος τις δηλώσεις του κ. Σόιμπλε κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα, είχε απορρίψει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο νέου κουρέματος συστήνοντας μάλιστα στην Ελλάδα να μην συνεχίσει τη συζήτηση αυτή γιατί «δεν είναι προς όφελος σας», (εννοώντας το κούρεμα στις καταθέσεις), ενώ δήλωνε διατεθειμένος, όπως και πρόσφατα, να συζητήσει το ενδεχόμενο μιας πιθανής βοήθειας με πρόσθετα μέτρα στήριξης υπέρ της Ελλάδας.
Προφανώς, η Γερμανία τάσσεται υπέρ διευκολύνσεων προς την Ελλάδα υπό την αίρεση ότι θα επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα. Ωστόσο, το ελληνικό χρέος για να καταστεί βιώσιμο θα πρέπει να υποστούν και να αποδεχθούν οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ ένα νέο haircut στα δάνεια που οι ίδιοι αφειδώς χορήγησαν.
Η Ελλάδα με ένα χρέος πάνω από 170% του ΑΕΠ είναι βέβαιο ότι δεν είναι σε θέση να αποπληρώσει όλα όσα την υποχρέωσε η Ευρωζώνη και που το 2010 υπέγραψε τότε αβίαστα ως φαίνεται, ο Έλληνας πρωθυπουργός, κ. Γιώργος Παπανδρέου, με τους δυσβάσταχτους όρους που τα συνόδευαν και που σήμερα αργά και με πολύ κόπο ολοένα και βελτιώνει η σημερινή Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς πετυχαίνοντας καταρχήν βέβαια το στόχο της παραμονής μας στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη.
Το μαρτύριο της σταγόνας με τη δόση και τις εκθέσεις που επιδιώκουν να εφαρμόσουν για άλλη μια φορά οι αρχιερείς της λιτότητας πρέπει να σταματήσει. Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν και αν μη τι άλλο είναι καταφανές και πρέπει να αντιληφθούν οι Γερμανοί πολιτικοί, ότι αυτή η πολιτική της λιτότητας που επιβάλλουν οι «ενάρετες» (;) δημοσιονομικά χώρες θέτει σε κίνδυνο όλη την Ευρωζώνη αλλά και την Παγκόσμια Οικονομία.
Άλλωστε σήμερα, υπάρχουν οικονομίες που διανύουν μια περίοδο εύθραυστης αλλά θετικής αναπτυξιακής πορείας και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, ακριβώς διότι κινούνται στον αντίποδα των νεοφιλελεύθερων γερμανικών δημοσιονομικών επιλογών.
Είναι καιρός να μετριάσει έως και να σταματήσει ο κ. Σόιμπλε να κρίνει ως κήνσορας για τις ευθύνες της Ελλάδας και να μιλήσει για τις ευθύνες των εταίρων-δανειστών και των μηχανισμών ελέγχου του ευρωπαϊκού οικοδομήματος αναγνωρίζοντας το ιστορικό και τεράστιο λάθος της επιλογής της αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής, της οποίας είναι υπέρμαχος.
Λάθη έγιναν από όλες τις πλευρές. Κανένας όμως δεν έχει την εξουσιοδότηση της νουθεσίας του Ελληνικού Λαού. Είμαστε αποφασισμένοι να διορθώσουμε τα λάθη μας και να κάνουμε την κρίση ευκαιρία.
