διαπιστώσεις σχετικά με τις ευθύνες της πολιτείας αλλά και των ίδιων των ιδρυμάτων:
• Η πολιτική ηγεσία του τόπου κινείται στις γνωστές πεπατημένες διαδρομές της τυφλής και αδιέξοδης λιτότητας, των ευκαιριακών και οριζόντιων μέτρων, χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση και χωρίς ένα πλήρες στρατηγικό σχέδιο για την ανάπτυξη και τη διέξοδο από την κρίση,
• Οι δυσμενείς συνέπειες που υφίσταται το Πανεπιστημιακό Σύστημα της χώρας -για μια ακόμα φορά- από το μακράς διάρκειας λειτουργικό αλλά και θεσμικό κενό στο οποίο έχει περιέλθει, ειδικά τα τελευταία χρόνια, (έχει ως) αποτέλεσμα τα Ιδρύματα και το ανθρώπινο δυναμικό τους να βρίσκονται εκτεθειμένα και απροστάτευτα στις «ορέξεις» της όποιας εξουσίας.
• Κεντρικές παράμετροι της (αυτοδύναμης) λειτουργίας, αλλά και της ίδιας της υπόστασης των Ιδρυμάτων που σύμφωνα με το Νόμο 4009/11 υπάγονταν στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Ιδρυμάτων, είτε έχουν αναιρεθεί από επόμενους νόμους (π.χ. 4076/12), είτε δεν έχουν ενεργοποιηθεί συνειδητά ή από αδράνεια.
• Οι ηγεσίες των Ιδρυμάτων όφειλαν στα δύο ακριβώς χρόνια από την ψήφιση του Νόμου 4009/11 (μεταξύ άλλων), να έχουν ολοκληρώσει την κατάρτιση του Οργανισμού και του Εσωτερικού Κανονισμού του Ιδρύματός τους…»
Λίγες εβδομάδες αργότερα, δυστυχώς η δικαίωση της ΚΙΠΑΝ είναι τραγικά πλήρης!
Υπενθυμίζουμε εν τάχει τα γεγονότα που μεσολάβησαν:
• Στις 14 Αυγούστου 2013, ο Γενικός Γραμματέας του ΥΠΑΙΘ εξέδωσε έγγραφο με θέμα «Μεταρρυθμιστικές δράσεις ΥΠΑΙΘ-ΑΕΙ», με το οποίο ζήτησε από τα ΑΕΙ της χώρας, μέσα σε ασφυκτική προθεσμία του ενός μηνός, να προβούν στην κατάρτιση των οργανισμών τους, στην αξιολόγηση του διοικητικού προσωπικού και στην κατάρτιση των θέσεων που πλεονάζουν (sic) προκειμένου όσοι υπηρετούν σε αυτές να μπουν σε διαθεσιμότητα.
• Επίσης, στο ίδιο έγγραφο, γίνεται γνωστό ότι η Κυβέρνηση έχει ήδη αποφασίσει, με βάση κάποια (αδιευκρίνιστα) ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια, τον αριθμό των υπαλλήλων των ΑΕΙ που θα μπουν σε διαθεσιμότητα: περίπου 1700! Από πού προέκυψε αυτός ο αριθμός και ποια είναι αυτά τα κριτήρια παραμένει μυστήριο – εκτός από την άκριτη κατανομή περικοπών ανά Υπουργείο και κλάδο!
• Παρά ταύτα, όλα σχεδόν τα Ιδρύματα απάντησαν με αναλυτικούς πίνακες, με τους οποίους τεκμηριώνουν ότι το διοικητικό προσωπικό όχι μόνο δεν πλεονάζει, αλλά υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις. Καμία έκπληξη.
• Παράλληλα, το ΥΠΑΙΘ «κυκλοφόρησε» ένα πίνακα με τους αριθμούς του ακαδημαϊκού και διοικητικού προσωπικού ανά κατηγορία σε όλα τα Ιδρύματα της χώρας και γνωστοποίησε ότι, αφού τα Ιδρύματα δεν μπορούν να προτείνουν περικοπές προσωπικού από μόνα τους, θα τις αποφασίσει η Κυβέρνηση. Παρουσίασε και ένα αλγόριθμο με τα «αντικειμενικά κριτήρια» από τα οποία θα προκύπτει ποιοι πλεονάζουν και πού! Άλλη γελοιότητα αυτά τα κριτήρια: χωρίς καμία τεκμηρίωση, με αυθαίρετους συντελεστές βαρύτητας, με δήθεν επιστημονική μεθοδολογία, το ΥΠΑΙΘ «απέδειξε» αυτό που αυθαίρετα είχε προαποφασίσει – και πιστεύει ότι η Ακαδημαϊκή Κοινότητα θα το δεχθεί αδιαμαρτύρητα; Οποία αυταπάτη!
• Και χθες, 19 Σεπτεμβρίου 2013, διέρρευσε η σχετική εισήγηση του ΥΠΑΙΘ προς το «Συμβούλιο Διοικητικής Μεταρρύθμισης», με την παρακάτω κατανομή υπαλλήλων προς διαθεσιμότητα (σε παρένθεση ο συνολικός αριθμός των υπαλλήλων με βάση τους πίνακες του υπουργείου) :
1. ΕΚΠΑ 600 (1489)
2. ΕΜΠ 438 (968)
3. ΑΠΘ 240 (947)
4. Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών 35 (217)
5. Πανεπιστήμιο Πατρών 153 (562)
6. Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας 40 (365)
7. Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 53 (366)
8. Πανεπιστήμιο Κρήτης 96 (420)
Πώς προέκυψαν οι παραπάνω αριθμοί κανείς δεν γνωρίζει. Δυστυχώς δημιουργούνται συνθήκες για απρόβλεπτες εξελίξεις στα περισσότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, και αν δεν ήταν τα πράγματα πάρα πολύ σοβαρά, θα λέγαμε ότι είναι «για γέλια»!!!
Επί πέντε τουλάχιστον χρόνια, το ΥΠΑΙΘ έχει ουσιαστικά παγώσει την προκήρυξη νέων θέσεων μη-ακαδημαϊκού προσωπικού στα Πανεπιστήμια, επικαλούμενο τις μετατροπές των συμβασιούχων σε ΙΔΑΧ, που καλύπτουν, τυπικά, τις πάγιες διοικητικές ανάγκες των ΑΕΙ. Και τώρα απομακρύνει το 31% των υπαλλήλων των 8 Ιδρυμάτων που διαπίστωσε το ίδιο, αυθαίρετα, ότι πλεονάζουν.
Τον τελευταίο μήνα, το ΥΠΑΙΘ έχει οδηγήσει τα Πανεπιστήμια και το προσωπικό τους σε μια κατάσταση αβεβαιότητας σχετικά με το μέλλον των υπαλλήλων και τη βιωσιμότητα των Ιδρυμάτων, γιατί δεν είχε από την αρχή το θάρρος να πει ποιά ήταν η ειλημμένη απόφασή του – να κλείσουν τα οκτώ Ιδρύματα! Η αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ να διαχειριστεί με επάρκεια και αποτελεσματικότητα το δημόσιο σύστημα Ανώτατης Εκπαίδευσης, φαίνεται ανάγλυφη για άλλη μια φορά, μετά την προχειρότητα με το σχέδιο Αθηνά.
Επί χρόνια, παρά τις αντίξοες (οικονομικές, διοικητικές, γραφειοκρατικές, κλπ) συνθήκες που επικρατούν, ορισμένα Ελληνικά Πανεπιστήμια καταφέρνουν να διατηρούνται στις λίστες κατάταξης των καλύτερων Πανεπιστημίων του κόσμου – και αυτό το οφείλουν, όχι μόνο στους Ακαδημαϊκούς δασκάλους και ερευνητές που υπηρετούν σε αυτά, αλλά και στο μη-ακαδημαϊκό προσωπικό που τους στηρίζει. Σήμερα, το Υπουργείο αποδεικνύει, στην πράξη, ότι η Αριστεία ουδόλως το απασχολεί!
Άλλωστε, από τότε που ενέσκηψε η δημοσιονομική κρίση στη χώρα, όλοι επισημαίνουν ότι η έρευνα και εκπαίδευση στα ΑΕΙ είναι κρίσιμος συντελεστής της ανάκαμψης και ανάπτυξης της χώρας, αφού αποτελεί μοναδικό «εργαλείο» για εισαγωγή την καινοτομικών ιδεών στη χώρα και για τον προσανατολισμό των νέων προς αυτές τις καινοτομίες.
Η ΚΙΠΑΝ
• δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή της στους διοικητικούς υπαλλήλους των Πανεπιστημίων, που πλήττονται από την απόφαση της Κυβέρνησης να τους θέσει σε διαθεσιμότητα,
• θεωρεί ότι από την απόφαση αυτή πλήττονται όχι μόνο οι θιγόμενοι υπάλληλοι, αλλά όλοι οι συνάδελφοι, οι φοιτητές και τα Ιδρύματα, καθώς υποβαθμίζονται δραματικά οι όροι λειτουργίας τους,
• καλεί την Κυβέρνηση και το ΥΠΑΙΘ να αναλογιστούν, έστω την ύστατη αυτή στιγμή, τις ευθύνες τους και να ανακαλέσουν την απόφασή τους, και
• καλεί τα Ιδρύματα, τους συναδέλφους, το προσωπικό και τους φοιτητές να οργανώσουν με όποιο τρόπο κρίνουν πρόσφορο την αντίδρασή τους στην απαράδεκτη απόφαση της Κυβέρνησης, με ενότητα, νηφαλιότητα και διαφύλαξη στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό της ακαδημαϊκής λειτουργίας των Ιδρυμάτων, χωρίς αυτοκαταστροφικές πρακτικές που θα συμπληρώνουν την υποβάθμιση, η οποία συνειδητά προκαλείται από τις κυβερνητικές επιλογές -αναλογιζόμενοι και τις σημαντικές αλλαγές που επέρχονται στην κεντρική δομή της Ανώτατης Εκπαίδευσης στη χώρα μας!
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Τ Ι Κ Η Γ Ρ Α Μ Μ Α Τ Ε Ι Α της
Κ Ι Ν Η Σ Η Σ Π Α Ν Ε Π Ι Σ Τ Η Μ Ι Α Κ Η Σ Α Ν Α Β Α Θ Μ Ι Σ Η Σ
