Θα είναι μια απλή απεργιακή δράση, ούτε επανάσταση ούτε 1821, ούτε Μάης του 68, αλλά ποτέ δεν ξέρεις κιόλας!
Αντιδράμε στο παράλογο και το απάνθρωπο! Για την αξιοπρέπεια μας , για την ανθρώπινη ζωή!
Πολλοί λένε για τον κακό συνδικαλισμό , προεξοφλώντας την αποτυχία!
Εγώ θα απαντήσω: Δεν υπάρχουν απόλυτα πράγματα έτσι και αλλιώς! Ούτε η απόλυτη απεργία, ούτε οι απόλυτα υγιείς δυνάμεις , ούτε οι απόλυτα σωστοί άνθρωποι, ούτε οι απόλυτα κακοί άνθρωποι.
Μέσα σε αυτή την σχετικότητα του ανθρώπου ,ούτε ο συνδικαλισμός είναι τελείως λάθος ,ούτε και εμείς τελείως αθώοι!
Ε μια δράση θα είναι, για το συμφέρον μας, για την τάξη των μεσοαστών και μικροαστών.
Ας ξεκινήσουμε με μια μικρούλα και ασήμαντη απεργία και βλέπουμε για τα σπουδαία και μεγάλα έργα!
Τώρα αν πιστεύεις ότι δε θα γίνει τίποτε, τότε όντως δε θα γίνει., αλλά η πίστη καμιά φορά είναι το πρώτο λιθάρι μιας νίκης !
Νίκη στο άδικο, νίκη στον αδηφάγο καπιταλισμό!
Μέχρι λοιπόν να δημιουργηθούν τα ιδανικά πρότυπα ,κόμματα, άνθρωποι , κτλπ ας δράσουμε!
Άλλοι πάλι λένε ότι θα χαθούν μαθήματα, ονομάζοντας τους μαθητές ομήρους της απεργίας!
Θα απαντήσω:
Το σχολείο δεν είναι τίποτε άλλο από εργοστάσιο παραγωγής αποφοίτων, δε θέλω τέτοιο σχολείο, δε θέλω να προπονώ μαθητές, θέλω ένα σχολείο γνώσης και όχι πληροφορίας, ένα σχολείο παιδαγωγικό και όχι εξεταστοκεντρικό!
Οι μαθητές είναι όμηροι του συστήματος λοιπόν και όχι των απεργών εκπαιδευτικών!
Ε γι αυτό απεργώ, για μια καλύτερη Παιδεία, για μια καλύτερη κοινωνία, για μένα, για σένα,για τους μαθητές μου!
Ξέρω 'γω κιόλας, είμαι και ρομαντικός!
