άλλες χώρες, όπως το Ιράν. Τα παραπάνω αναφέρονται σε δημοσίευμα της “Russia Now”.
Όπως σημειώνεται στο δημοσίευμα, η συμφωνία Ρωσίας – ΗΠΑ στη Γενεύη για την καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας μπορεί να έγραψε τον πρόλογο για τον τερματισμό της εμφύλιας σύγκρουσης που σοβεί στη χώρα της Μέσης Ανατολής, ωστόσο, η σημασία της -εφόσον βέβαια εφαρμοστεί- ξεφεύγει από τα στενά πλαίσια του συριακού προβλήματος.
Το περασμένο σαββατοκύριακο ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ και ο αμερικανός ομόλογός του Τζον Κέρι συμφώνησαν ότι η Συρία μέσα σε διάστημα μιας εβδομάδας θα παρουσιάσει στον ΟΗΕ στοιχεία για τα οπλοστάσια χημικών όπλων τα οποία διαθέτει, θα εξασφαλίσει την πρόσβαση σε αυτά στους διεθνείς επιθεωρητές και θα τα απομακρύνει εκτός των ορίων της χώρας, σε χώρο όπου θα πρέπει να καταστραφούν έως το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2014. Η διαδικασία ουσιαστικά έχει ήδη αρχίσει, εφόσον η Συρία έχοντας συμφωνήσει με το χρονοδιάγραμμα, προσχώρησε δίχως καθυστέρηση στη Διεθνή Σύμβαση του 1993 για την απαγόρευση των χημικών όπλων.
Η Δαμασκός, όπως είναι προφανές, απέφυγε την καταστροφική επίθεση στη χώρα, η οποία ούτως ή άλλως βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού ύστερα από δυόμισι χρόνια εμφυλίου πολέμου. «Είναι μια νίκη για τη Συρία, που επιτεύχθηκε χάρις στους Ρώσους φίλους μας», δήλωσε στο RIA Novosti ο Σύρος υπουργός επί των θεμάτων Εθνικής Συμφιλίωσης, Αλί Χαϊντάρ.
Στήριξη στον ΟΗΕ
Η Ρωσία, η οποία υπήρξε ο εμπνευστής των συμφωνηθέντων στη Γενεύη, απέδειξε ότι μπορεί να επηρεάσει τα διεθνή γεγονότα όχι μόνο παθητικά, μέσω της άσκησης βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αλλά και ενεργητικά με προτάσεις και θέσεις μιας αποφασιστικής ειρηνευτικής διπλωματίας. Πρόκειται πλέον για ένα νέο ποιοτικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής του Βλαντίμιρ Πούτιν που δε θα σταματήσει μόνο σε ένα θέμα που αφορά στη Μέση Ανατολή.
Η συμφωνία της Γενεύης εκτός των άλλων δίνει και «ψήφο εμπιστοσύνης» στους μηχανισμούς του ΟΗΕ έτσι ώστε να διατηρηθεί και το status της διεθνούς ασφάλειας στη βάση των μηχανισμών αυτών.
Η αμερικανική επίθεση στη Συρία χωρίς την έγκριση του Συμβούλιου Ασφαλείας του ΟΗΕ θα μπορούσε να θάψει όχι μόνο το καθεστώς του Άσαντ, αλλά και ολόκληρο το μεταπολεμικό σύστημα του διεθνούς δικαίου. «Κανείς δεν επιθυμεί να επαναλάβει ο ΟΗΕ τη μοίρα της Κοινωνίας των Εθνών, η οποία κατέρρευσε λόγω της έλλειψης πραγματικών μοχλών άσκησης επίδρασης στη διεθνή κατάσταση. Και αυτό είναι πιθανό να συμβεί εάν οι ισχυρές χώρες προβαίνουν σε ενέργειες επιβολής δια της ισχύος, κατά παράκαμψη του ΟΗΕ, χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας», τόνισε στο άρθρο του στους New York Times ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Για αυτόν ακριβώς το λόγο υποστήριξαν τα όσα συμφωνήθηκαν στη Γενεύη η Βρετανία, η Γαλλία, η Γερμανία και άλλοι πολύ σημαντικοί «παίχτες» στη διεθνή σκακιέρα.
Οι δυσκολίες
Κατά της συμφωνίας της Γενεύης τάχθηκε μόνο η ανένδοτη συριακή αντιπολίτευση, για την οποία ένα στρατιωτικό πλήγμα εναντίον του Άσαντ θα έδινε ελπίδες να ανέλθει στην εξουσία. Πλέον, οι ελπίδες αυτές μειώθηκαν σημαντικά.
Ο Σ. Λαβρόφ, στην κοινή συνέντευξη Τύπου στη Γενεύη ανέφερε ότι η διάσκεψη με σκοπό την ειρηνική διευθέτηση της συριακής κρίσης μπορεί να πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο. Ο Τζ. Κέρι, στο ίδιο πνεύμα, τόνισε ότι ο τερματισμός της σύγκρουσης πρέπει να επιτευχθεί με πολιτικά μέσα.
Είναι πρόδηλο ότι η διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας και η ειρηνευτική διαδικασία στο σύνολό της, θα προχωρήσουν με αρκετές δυσκολίες, καθώς ο πόλεμος στη Συρία δεν κοπάζει και στη συνέχισή του δεν προσδοκούν μόνο οι αδιάλλακτοι αντικαθεστωτικοί, αλλά και αυτοί που τους ενισχύουν. Ωστόσο, το γεγονός και μόνο του ρώσο-αμερικανικού διαλόγου δίνει λόγους για αισιοδοξία και όχι μόνο όσον αφορά στη Συρία.
Αναγκαία η συνεργασία
Φαίνεται ότι ύστερα από μια μακρά περίοδο ψυχρότητας στις σχέσεις Μόσχας και Ουάσιγκτον, η οποία οδήγησε στην ακύρωση της επίσημης επίσκεψης του Μπαράκ Ομπάμα στη Ρωσία, αμφότερα τα κράτη ωθούνται στην αναγκαιότητα της συνεργασίας.
Σε συνέντευξή του στον τηλεοπτικό σταθμό ABC στις 15 Σεπτεμβρίου, ο Μπ. Ομπάμα τόνισε ότι η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι ανάγκη να εργαστούν από κοινού.
Η απάντηση του Βλ. Πούτιν στο ίδιο ύφος, δεν άργησε να έρθει. Έγραψε στους New York Times: «Χαιρετίζω τη διάθεση του αμερικανού ηγέτη για συνέχεια του διαλόγου με τη Ρωσία όσον αφορά το θέμα της Συρίας. Είχαμε κάνει από καιρό έκκληση για συνεργασία».
Η σημασία του γεγονότος αυτού είναι αρκετά μεγάλη. Ο Πρόεδρος Πούτιν σημειώνει ότι, «αν αποφύγουμε τη στρατιωτική δράση εναντίον της Συρίας, τότε θα αλλάξουμε ριζικά την ατμόσφαιρα στις διεθνείς σχέσεις συνολικά, θα ενισχύσουμε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα είναι μια κοινή μας επιτυχία η οποία προσφέρει την προοπτική για συνεργασία σε άλλα σημαντικότατα προβλήματα της σύγχρονης εποχής».
Το Ιράν
Πιο συγκεκριμένα, σε αυτή την περίπτωση Ρωσία και ΗΠΑ θα μπορούσαν να εντείνουν τη συνεργασία για την αντιμετώπιση της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής, κατά πρώτο λόγο στο πλαίσιο των διαπραγματεύσεων σχετικά με τον φάκελο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν.
Από την άλλη πλευρά, η καταστροφή του χημικού οπλοστασίου της Συρίας και οι συνομιλίες των έξι διαμεσολαβητών του ΟΗΕ με το Ιράν, συνδέονται με τις ιδέες για τη δημιουργία, στη Μέση Ανατολή, μιας ζώνης ελεύθερης από όπλα μαζικής καταστροφής.
Russia Now
Greek Finance Forum
