Ο παππούς της παράξενης οικογένειάς του,που η 11χρονη εγγονή του αυτοκτονεί την ημέρα των γενεθλίων της, ελέγχει και καθοδηγεί τα μέλη της, από τη γιαγιά και τις δυο κόρες του μέχρι τα εγγόνια του, σε σημείο να επιδίδεται σε παιδοφιλία και αιμομιξία, ακόμη και να εκδίδει τις δυο κόρες του.
Στοιχεία και γεγονότα που αποκαλύπτουμε σταδιακά μέσα από μελετημένες, στημένες με λιτότητα, σκηνές, στο πρώτο μέρος έμμεσα και διακριτικά, στο δεύτερο άμεσα, με τρόπο αντικειμενικό, με την κάμερα (μαζί κι εμείς) να παραμένει απλός παρατηρητής στα δρώμενα μιας φαινομενικά «αγίας»,στην πραγματικότητα φριχτής, οικογένειας,που,όπως και η χώρα, μαζί και η υπόλοιπη Ευρώπη, οδηγείται στη διάλυση.
Στα συν της συναρπαστικής αυτής, μαύρης ταινίας, οι πολύ καλές ερμηνείες, με επικεφαλής εκείνες των Θέμη Πάνου και Ρένης Πιττακή.
Στην ταινία «Parkland», ο σκηνοθέτης Πίτερ Λάντσμαν αφηγείται τα γεγονότα στη διάρκεια της δολοφονίας του Τζον Κένεντι, τον Νοέμβριο του 1963 και τις δυο μέρες που ακολούθησαν, βασικά μέσα από το νοσοκομείο Πάρκλαντ, όπου μεταφέρθηκε ο ετοιμοθάνατος πρόεδρος. Γεγονότα που δίνονται μέσα από τις αντιδράσεις διαφόρων προσώπων, από τους γιατρούς και τους νοσοκόμους, μέχρι τους πράκτορες του FBI, τους μυστικούς πράκτορες και τους αστυνομικούς του Τέξας, μαζί και του προσώπου εκείνου που έτυχε να τραβήξει τη δολοφονία με μια κάμερα των 8 μιλιμέτρων - σκηνές που στη συνέχεια τις αναζητούσαν όλοι, από το FBI μέχρι τα ΜΜΕ. Στην πρώτη του αυτή ταινία, ο συγγραφέας - δημοσιογράφος Π. Λάντσμαν καταφέρνει, παρ' όλο που γνωρίζουμε τα αποτελέσματα, να δημιουργήσει το σασπένς και να βάλει μερικά νέα ερωτήματα, με βάση νέες, πρόσφατες αποκαλύψεις, χάρη σ’ ένα νέο βιβλίο, σχετικά με ένα υπόμνημα στο οποίο οι μυστικοί πράκτορες γνώριζαν για τον Λη Οσβαλντ, μήνες πιο πριν από τη δολοφονία και ο οποίος μάλιστα φαίνεται να είχε επισκεφτεί τα γραφεία τους δέκα μέρες πριν από τη δολοφονία του προέδρου.
