Ρε Ελλάδα, γιατί με διώχνεις; - Μια επιστολή ενός νέου, άνεργου που ραγίζει καρδιές

Φεύγω. Αυτή τη στιγμή κάθομαι στο γραφείο μου, μπροστά από τις κορνίζες με τα πτυχία, και δεν μπορώ παρά να σκεφτώ “χαμένα χρόνια, χαμένα όνειρα, χαμένες ελπίδες”...Διαβάστε εδώ την επιστολή...