Οπως αναλύουν οι επιστήμονες, ο εθισμός στις παχυντικές τροφές θα μπορούσε να εξηγήσει το γιατί η απώλεια βάρους αποτελεί τόσο δύσκολη υπόθεση, με τα άτομα που ακολουθούν κάποια δίαιτα να συνεχίζουν να υποπίπτουν σε διατροφικές παρασπονδίες.
Στην προσπάθειά τους να δουν κατά πόσον η υπερκατανάλωση επεξεργασμένων τροφών υψηλού γλυκαιμικού δείκτη οφειλόταν στην περιεκτικότητα των συγκεκριμένων προϊόντων σε ζάχαρη, η δρ Μπελίντα Λένερζ και η ομάδα της προχώρησαν στη μελέτη.
Οι τροφές υψηλού γλυκαιμικού δείκτη περιέχουν επεξεργασμένο άμυλο και συμπυκνωμένα σάκχαρα, με αποτέλεσμα η κατανάλωσή τους να προκαλεί ξαφνικές αυξομειώσεις στις τιμές της γλυκόζης του αίματος. Κάτι τέτοιο οδηγεί σε γρήγορη πείνα, όπως επίσης και σε ευερεθιστότητα.
Η λαχταριστή μελέτη
Στο πλαίσιο της μελέτης τους οι ερευνητές δημιούργησαν δύο μιλκσέικ, τα οποία, αν και είχαν πανομοιότυπη γεύση και θερμιδική αξία, είχαν διαφορετικό γλυκαιμικό δείκτη: το ένα ήταν υψηλού και το δεύτερο χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη.
Τα μιλκσέικ χορηγήθηκαν σε 12 υγιείς, υπέρβαρους άνδρες σε διαφορετικές ημέρες και με τυχαία σειρά. Οι επιστήμονες είδαν ότι τέσσερις ώρες μετά την κατανάλωση του μιλκσέικ υψηλού γλυκαιμικού δείκτη οι εθελοντές είχαν εντονότερη αίσθηση πείνας συγκριτικά με όσους είχαν καταναλώσει μιλκσέικ χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη.
Προκειμένου να δουν τι ακριβώς συνέβαινε στον εγκέφαλο των συμμετεχόντων οι ειδικοί προχώρησαν σε λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI). Η απεικονιστική μέθοδος αποκάλυψε έντονη δραστηριότητα στον επικλινή πυρήνα, περιοχή που θεωρείται κέντρο της απόλαυσης, της ανταμοιβής και της επιθυμίας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, παρόμοια μοτίβα εγκεφαλικής δραστηριότητας εντοπίζονταν σε άτομα μετά τη λήψη ναρκωτικών ουσιών, όπως π.χ. η ηρωίνη και η κοκαΐνη.
Η δρ Λένερζ αναφέρει ότι τα ευρήματα της μελέτης «υποδεικνύουν την πιθανότητα εθισμού σε συγκεκριμένες τροφές.
Παρά το γεγονός ότι το φαγητό μάς είναι απαραίτητο για την επιβίωσή μας, τρώμε και για λόγους πέραν της ημερήσιας ανάγκης μας για ενέργεια. Οταν η υπερκατανάλωση τροφών γίνεται συνήθεια που δύσκολα κόβεται, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι κάποιος είναι "εθισμένος" στο φαγητό».
Και καταλήγει: «Το γεγονός ότι κάποιες τροφές μπορεί να επηρεάζουν τα κέντρα ανταμοιβής του εγκεφάλου, ανεξαρτήτως θερμιδικής αξίας ή γεύσης, θα μπορούσε να αποτελέσει τη βάση για την επανεξέταση των επίσημων διατροφικών οδηγιών».
tovima.gr
