Είναι ένα υπαρξιακό σχεδόν "Τρίλημμα",διότι θέλω να είμαι εντός του δημοκρατικού τόξου. Και όχι εκτός.
Όταν είσαι στο δημοκρατικό τόξο είναι πολύ ωραία , υπάρχει άπλετη δημοκρατία καθόλου βία και είμαστε ευτυχισμένοι. Διότι η ευτυχία είναι το παν στη ζωή μας!
Επίσης έχεις τη υποστήριξη και της Ευρώπης και των δανειστών και της Τρόικας.
Αλλά εγώ δεν έχω καταλάβει ποιος είναι στο δημοκρατικό τόξο, διότι δεν είμαι ευτυχισμένος αλλά δεν βλέπω και κανέναν που να είναι, αλλά ούτε έχω καταλάβει και τι σκατά είναι αυτή η Δημοκρατία.
Μάλλον είναι αυτό ζούμε, γιατί λένε ότι η Ελλάδα είναι δημοκρατική χώρα. Άρα δημοκρατία είναι τα ΜΑΤ , τα δακρυγόνα και οι δολοφονίες!
Αλλά πάλι δε μπορεί να είναι αυτό η Δημοκρατία, γιατί εγώ στο σχολείο έμαθα ότι η Δημοκρατία είναι καλό πράγμα, δεν μου το ανέλυσαν κιόλας πολύ, απλά μου λέγαν ότι είναι ωραίο το αναφερθέν καθεστώς. Βέβαια μου λέγαν ότι χρειαζόμαστε και έναν Παπαδόπουλο , άρα πάλι μπερδευόμουν.
Τέλος πάντων, μάλλον και οι άλλοι είναι μπερδεμένοι και δεν ξέρουν τι είναι . Οπότε για αυτό μπέρδεψαν και μένα
Ένα άλλο που επίσης δεν μπορώ να καταλάβω είναι, ότι ενώ όλοι στα λόγια ξέρουμε τι σημαίνει το σωστό , ξέρουμε δηλαδή τι είναι μια καλή κοινωνία, εντούτοις κανένας δεν μπορεί να καταφέρει να τη φτιάξει.
Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην ξέρει τι είναι να ζεις σαν άνθρωπος! Όλοι έχουμε φαντασιωθεί το καλό!
Όμως γιατί τα σκεπτόμενα των ανθρώπων είναι τόσο διαφορετικά από τα πραττόμενα;
Τι παθαίνουμε;
Μάλλον οι κακοί άλλοι φταίνε. Δεν είναι όλοι καλοί σαν και μας!
