Παρά την κρισιμότητα της κατάστασης, (1,5 εκατ. άνεργοι, κατάλυση της δημοκρατίας, διάλυση του κοινωνικού ιστού κ.λπ.), πρέπει να δεχτούμε ότι υπάρχουν και θέματα που υφίστανται παράλληλα...
Ζωόφιλοι και μάλιστα πολύ ενεργοί υπάρχουν σε όλο το πολιτικό φάσμα, απλοί πολίτες, αλλά και επώνυμοι, άνθρωποι του πνεύματος, των γραμμάτων και των τεχνών (π.χ. Δ. Μυταράς, Λιλή Ζωγράφου, και πολλοί, πολλοί ακόμα, ο κατάλογος είναι μακρύς), που ίσως ξεκινώντας από αυτό το κοινό σημείο να έβρισκαν και άλλα για να συμφωνήσουν με την Αριστερά...
Υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαίτερες ευαισθησίες, που νοιάζονται για τα ζώα, και αυτό ήταν ένα κενό που δεν κάλυπτε ούτε η δική μας Αριστερά μέχρι σήμερα. Είναι άνθρωποι ζωόφιλοι που προσπαθούν μόνοι τους να σώσουν τα ζώα που υποφέρουν, κυρίως όσα τους έτυχε να ζουν στις αφιλόξενες πόλεις των ανθρώπων. Ζωόφιλοι ευαισθητοποιημένοι, που σε κάθε τους βήμα σκοντάφτουν στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα που δεν νοιάζεται ούτε για τους ίδιους τους ανθρώπους, παρά μόνο για το κέρδος.
Αυτή η μερίδα πολιτών είναι ακτιβιστές (όπως δεν είναι ούτε τα κομματικά μέλη, αλλά ευελπιστούμε να γίνουν...), ίσως διότι υποκαθιστούν την πολιτεία στo καθήκον της να φροντίζει τα ζώα, και που απορρέει μάλιστα από τους δικούς της νόμους!
Αυτό το κενό προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και η Χ.Α. -οι μισάνθρωποι θαυμαστές και μιμητές του Χίτλερ που αιματοκύλησε τον κόσμο- υποκρινόμενη πως συμπονάει τα ζώα (πρόσφατα θέλησε να εντυπωσιάσει «ενισχύοντας» οικονομικά φιλοζωική οργάνωση)!
Το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ, ως αριστερού κόμματος, είναι ένας άλλος κόσμος, της Δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας, του Σοσιαλισμού, όπου «ο άνθρωπος θα είναι πάνω από τα κέρδη».
Αν όμως βλέπουμε τον στόχο μας μόνο στα στενά όρια της ανθρώπινης κοινωνίας, είμαστε λάθος! Πιστεύω πως είναι απαραίτητο να διευρύνουμε τον ορίζοντά μας και τους στόχους μας!
Όπως έχουμε την ευαισθησία να αγωνιζόμαστε για τα δικαιώματα των αδύναμων, των μεταναστών, των γυναικών, όλων όσοι είναι ευάλωτοι στην εκμετάλλευση μέσα σ' αυτό το καπιταλιστικό σύστημα, έτσι ακριβώς πρέπει να υπερασπιζόμαστε και το δικαίωμα στη ζωή και την ευζωία, όλων των πλασμάτων πάνω στον πλανήτη, που έτυχε να μοιραζόμαστε.
Ο στόχος λοιπόν του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι ένας κόσμος όπου η ζωή, σε όλες τις μορφές (έμβια όντα - άνθρωποι και ζώα, φύση) θα έχουν μεγαλύτερη αξία από το χρήμα, ένας κόσμος όπου κάθε πλάσμα θα μπορεί να ζήσει όπως το ορίζει η φύση, γιατί κανένα είδος δεν γεννήθηκε για να υπηρετεί ένα άλλο ζωικό είδος -στην περίπτωσή μας τον Homo Sapiens.
Αυτό δεν μειώνει κατ' ελάχιστο τον στόχο μας ως κόμμα, διότι, όπως για τα άλλα προβλήματα, έτσι και για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των ζώων το πρώτο βήμα προς τη λύση είναι να φύγει αυτή η καταστροφική πολιτική και οι ανάλγητοι εκφραστές της!
Να ασχοληθούμε λοιπόν και με τα ζώα, που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Όχι όμως ατομικά, όπως γίνεται μέχρι τώρα, αλλά ως πολιτικός σχηματισμός, με τρόπο οργανωμένο, σοβαρό και υπεύθυνο. Να έχουμε θέσεις για το θέμα αυτό και να αγωνιστούμε γι' αυτές.
Φαίνεται, όμως, ότι πρέπει να πειστούμε πρώτα εμείς οι ίδιοι οι αριστεροί ότι δεν κάνουμε επιλογές στο ποιους αδύναμους υπερασπιζόμαστε... Και στη συνέχεια να πείσουμε και την κοινωνία! Και εδώ βρίσκεται το κλειδί: στην αλλαγή νοοτροπίας, οπτικής γωνίας που βλέπουμε τα πράγματα. Η ρίζα του κακού είναι η κρατούσα αντίληψη, η έλλειψη ευαισθητοποίησης προς τη διαφορετικότητα -για τους ανθρώπους το λέμε αλληλεγγύη- η αδιαφορία, ο ατομισμός.
Σε αυτόν τον τομέα ο καπιταλισμός έχει κάνει πολύ καλή δουλειά. Μέσα από το εκπαιδευτικό του σύστημα, τα ΜΜΕ, την απάλειψη αξιών και την επικράτηση της αναξιοκρατίας και του ατομισμού, δημιούργησε άτομα με «ιδανικό» τους το κέρδος -πολύ, εύκολο και γρήγορο. Κέρδος με κάθε κόστος, έστω και εις βάρος των συνανθρώπων τους, και φυσικά εις βάρος της φύσης και των ζώων, που δεν μπορούν ούτε καν να αντισταθούν στην εκμετάλλευση και την καταστροφή τους. Δημιούργησε μια κοινωνία όπου η κυρίαρχη, μαζική αντίληψη είναι «να περνάω ΕΓΩ καλά,...»
Έτσι, από την εκμετάλλευση των ζώων οι επιτήδειοι αποκομίζουν πολλά κέρδη, εν πολλοίς παράνομα (εμπόριο ζώων της άγριας φύσης, εισαγωγές-εξαγωγές, γούνες, πειράματα κ.λπ.), που πίσω τους κρύβουν πάρα πολύ πόνο για τα ζώα! Τα διοικητικά και αστυνομικά μέτρα ελάχιστα μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Χρειάζονται βέβαια και αυτά, προς το παρόν.
Όμως η μόνη πραγματική λύση θα είναι όταν οι ίδιοι οι άνθρωποι θα φτάσουν να σέβονται, να προστατεύουν τον πλανήτη, που είναι το σπίτι τους, και όλα τα έμβια όντα ως μέρος της φύσης, αναγνωρίζοντάς τους τα ίδια με αυτούς δικαιώματα στη ζωή, την ευζωία και τον φυσικό θάνατο.
Το καπιταλιστικό σχολείο στοχεύει να διαμορφώσει πολίτες ημιμαθείς, χωρίς συναίσθημα και κρίση, εύκολη λεία προς εκμετάλλευση, χωρίς αντιστάσεις.
Εμείς, ως Αριστερά, θα πρέπει να επιδιώκουμε το αντίθετο. Ένα σχολείο που θα διαπαιδαγωγήσει πολίτες με κρίση -εκτός από γνώσεις- και ευαισθησίες, πολίτες που θα αποδέχονται τα δικαιώματα των διαφορετικών ζωντανών (όπως και των συνανθρώπων τους, για να μην παρεξηγούμαστε), και θα είναι πρόθυμοι να προσφέρουν με ανιδιοτέλεια -να μια λέξη που τείνει προς εξαφάνιση...!
Το σχολείο της Αριστεράς που θα πλάσει τους νέους πολίτες, τη νέα κοινωνία που οραματιζόμαστε!
Διότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει όραμα έναν άλλο κόσμο. Σωστά;
Έτσι λοιπόν, μέσα στο Τμήμα Περιβάλλοντος του ΣΥΡΙΖΑ, δημιουργήθηκε η Ομάδα για τα Δικαιώματα και την προστασία των Ζώων, που κατ' αρχήν αποδέχεται τη Χάρτα Δικαιωμάτων των Ζώων (Παρίσι 1978) και επεξεργάζεται συγκεκριμένες θέσεις, ώστε το κόμμα να τις συμπεριλάβει στους στόχους και τους αγώνες του, μέσα στις συνθήκες της ελληνικής κοινωνίας.
