Οι αμερικανοί επιστήμονες πήραν βακτήρια από δύο ζευγάρια διδύμων γυναικών, από τις οποίες η μία ήταν παχιά και η άλλη λεπτή. Η ανάλυση έδειξε ότι τα βακτήρια διέφεραν.
Όταν οι ερευνητές μεταμόσχευσαν βακτήρια από το έντερο των υπέρβαρων σε ποντίκια που είχαν μεγαλώσει σε πλήρως αποστειρωμένο περιβάλλον και δεν διέθεταν καθόλου δικά τους βακτήρια, τότε τα τελευταία πάχυναν. Όταν, αντίθετα, η μεταμόσχευση έγινε από λεπτούς, τότε τα ποντίκια έμειναν λεπτά και δεν πήραν παραπάνω κιλά.
Τα ιδιαίτερα βακτήρια των λεπτών αδελφών φάνηκαν πιο αποτελεσματικά, όσον αφορά το μεταβολισμό, στο να διασπούν τις τροφές που κατανάλωναν τα πειραματόζωα και έτσι τα τελευταία έπαιρναν περισσότερη ενέργεια από το έντερό τους, χωρίς όμως να συσσωρεύουν λιπώδη ιστό.
Όπως δήλωσε ο Γκόρντον, «δεν τρώμε μόνοι μας, αλλά παρέα με τρισεκατομμύρια φίλους, γι' αυτό πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τα μικρόβια που ζουν στο έντερό μας». Επισήμανε όμως ότι μια μελλοντική βακτηριακή θεραπεία της παχυσαρκίας θα πρέπει να συνδυάζεται με την κατάλληλη δίαιτα.
Όμως, άλλοι επιστήμονες προειδοποιούν ότι μια θεραπεία παχύσαρκων ανθρώπων μέσω βακτηρίων από λεπτούς ανθρώπους ενέχει τον κίνδυνο μετάδοσης ασθενειών.
