Πιο συγκεκριμένα, τόσο στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ στην πλατεία Πανεπιστημίου στις 10.00, όσο και σε αυτά των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ αλλά και του ανεξάρτητου της Λαϊκής Συνέντευξης Αγ. Νεκταρίου στην πλατεία Ελευθερίας την ίδια ώρα, η ανταπόκριση των Βολιωτών ήταν μαζική και στην εξέλιξη της πορείας χαρακτηρίστηκε και δυναμική.
Τα μέλη της Λαϊκής Συνέλευσης Αγ. Νεκταρίου και των ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΕΕΚ, αν και ξεκίνησαν την πορεία από την πλατεία Ελευθερίας μαζί με αυτά των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, φωνάζοντας από κοινού συνθήματα κατά της πολιτικής της συγκυβέρνησης και αντιφασιστικά, κάποια στιγμή διαχωρίστηκαν από το υπόλοιπο σώμα της και ακολούθησαν ανεξάρτητη πορεία, καταλήγοντας και πραγματοποιώντας συμβολική κατάληψη στην Εφορία του Βόλου.
Στις υπό συμβολική κατάληψη ΔΟΥ Βόλου και αφού κινήθηκαν στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, ακολουθώντας τις οδούς Ιωλκού, Ιάσονος, Δημητριάδος και 2ας Νοεμβρίου, κατέληξαν και τα υπόλοιπα σωματεία και φορείς.
Ταυτόχρονα θεαματική σε αριθμό συμμετεχόντων και παλμό χαρακτηρίστηκε η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ, με προσυγκέντρωση και ομιλία στην πλατεία Πανεπιστημίου και πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.
Προς τούτο μάλιστα, εκδόθηκε και σχετική ανακοίνωση:
Μαζική, δυναμική με την συμμετοχή εργαζομένων από πολλούς κλάδους της παραγωγής που αψήφησαν την εργοδοτική τρομοκρατία αλλά και νέων εργαζομένων από το εμπόριο και τον επισιτισμό, πραγματοποιήθηκε η 24ωρη απεργία στο Βόλο, με συγκέντρωση και μεγάλη πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Συγκεντρώσεις έγιναν επίσης στην Σκόπελο όπου πήραν μέρος περί τα 400 άτομα καθώς και στην Ζαγορά και Αλμυρό.
Από νωρίς το πρωί συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ και του συνδικάτου Μετάλλου Μαγνησίας «Μ. Παπαρήγας», βρέθηκαν έξω από το εργοστάσιο του Κιολεϊδη στην βιομηχανική περιοχή και σε άλλα εργοστάσια και βιοτεχνίες του Μετάλλου με αποτέλεσμα η συμμετοχή σε αυτούς τους χώρους να φθάσει το 90%. Σημαντική συμμετοχή υπήρχε από το εργοστάσιο της Κόκα-Κόλα όπου καταγράφηκε απεργιακή συμμετοχή που έφθασε το 100%, ενώ στη ΒΕΜΕΚΕΠ η συμμετοχή άγγιξε το 90%, όπως και στις υπηρεσίες του δήμου Βόλου έχουν δημιουργηθεί Επιτροπές αγώνα του ΠΑΜΕ.
Μεγάλη συμμετοχή υπήρχε από φοιτητές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΜΑΣ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας αλλά και επαγγελματοβιοτεχνών που βρέθηκαν κάτω από τις σημαίες της ΠΑΣΕΒΕ. Όλοι αυτοί οι χώροι είχαν τα δικά τους μπλόκ και μαζί με αυτά των Λαϊκών επιτροπών καθώς και αρκετών εργαζομένων που πήραν για πρώτη φορά μέρος σε κινητοποίηση του ΠΑΜΕ Μαγνησίας συγκρότησαν μία μαζική συγκέντρωση και πορεία.. Στην αρχή της κινητοποίησης που διοργάνωσε η γραμματεία Μαγνησίας του ΠΑΜΕ, έγινε συγκέντρωση στην πλατεία Πανεπιστημίου.
Πρώτος ομιλητής ήταν το μέλος του συλλόγου διοικητικών υπαλλήλων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Δημήτρης Μαριετάκης που αναφερόμενος στην κινητοποίηση του κλάδου που βρίσκεται στην ένατη εβδομάδα «σήμερα δίνεται έναν αγώνας δίκαιος που αφορά τόσο τις απολύσεις, αλλά και συνολικότερα την επίθεση της Ε.Ε. και των μονοπωλίων στη ζωή των εργαζομένων».
Στην συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος του σωματείου εργαζομένων στην Κόκα Κόλα του εργοστασίου Βόλου και γενικός γραμματέας της ΠΟΕΕΠ Λάζαρος Τσελεπής που σημείωσε μεταξύ άλλων : «Στον κλάδο μας αυτή την περίοδο δίνουμε έναν μεγάλο αγώνα ενάντια στην αυθαιρεσία της πολυεθνικής κόκα Κόλα. Στη Θεσσαλονίκη οι συνάδελφοί μας απεργούν για 37 συνεχόμενες ημέρες με βασικό αίτημα την επαναπρόσληψη των 33 απολυμένων και την λειτουργία του εργοστασίου. Τα σωματεία της ΠΟΕΕΠ εδώ στο Βόλο στέκονται αλληλέγγυα, ενώ η Κόκα κόλα από το 2006 έκλεισε έξι εργοστάσια στην Ελλάδα και έστειλε στην ανεργία 1000 εργάτες. Οι απολύσεις στη Θεσσαλονίκη ήταν ένα κόμη βήμα της πολυεθνικής εταιρείας για την κατάργηση της σταθερής εργασίας και της παράδοσης όλων των εργασιών στους υπεργολάβους.»
Βασικός ομιλητής ήταν ο Παναγιώτης Τσιτσιρίκης μέλος της γραμματείας Μαγνησίας του ΠΑΜΕ και της επιτροπής αγώνα στο Εμπόριο. (Παρατίθεται η ομιλία του).
Ακολούθως έγινε πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Βόλου Δημητριάδος-Ιάσονος - Δημητριάδος. Έξω από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας η πορεία σταμάτησε σε ένδειξη αλληλεγγύης και συμπαράστασης στον αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων του Ιδρύματος και ο πρόεδρος του συνδικάτου Μετάλλου Κων. Στεργίου αναφέρθηκε στις μέχρι τώρα παρεμβάσεις και ψηφίσματα αλληλεγγύης που έχουν εκδώσει τα σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αλλά και τις υπόλοιπες πρωτοβουλίες όπως η συναυλία που διοργανώθηκε από το ΜΑΣ υπέρ του αγώνα των διοικητικών υπαλλήλων.
Ομιλία στην απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην πλατεία Πανεπιστημίου
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Για όλους μας, για κάθε εργαζόμενο, άνεργο, ελεύθερο επαγγελματία, συνταξιούχο, για κάθε νέο και νέα που είναι στα θρανία ή περιμένει να χτυπήσει το τηλέφωνο για μια κακοπληρωμένη δουλειά σε συνθήκες γαλέρας,
Μονόδρομος είναι η ταξική αντεπίθεση, είναι η οργάνωση παντού, όπου βρισκόμαστε, μαζί με τους διπλανούς μας που στενάζουν κάτω από την ίδια μπότα, που αντιμετωπίζουν τα ίδια αδιέξοδα
Μονόδρομος είναι η πάλη ενάντια στα μονοπώλια και το σύστημά τους, ενάντια στην πολιτική των κυβερνήσεών τους και των οργάνων τους: της Ε.Ε., του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, της Τρόικα.
Μονόδρομος δεν είναι η υποταγή μας στο σημερινό σύστημα, που προσπαθεί να κρατηθεί με νύχια και με δόντια ψάχνοντας τον πιο επίδοξο διαχειριστή, εκείνον που μπορεί να εγκλωβίσει όλους αυτούς που στενάζουν, μέσα στα όριά του
Μονόδρομος δεν είναι οι μικρότερες απαιτήσεις, το να συνεχίσουμε τις θυσίες για να διατηρείται ένα σύστημα που μόνο δεινά μπορεί να προσφέρει για τους εργαζόμενους και κέρδη μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο.
Σήμερα, με την απεργιακή μας συγκέντρωση, όλοι εμείς, εργαζόμενοι, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχοι, γυναίκες των λαϊκών οικογενειών, κάνουμε ένα βήμα μπρος.
Η σημερινή μέρα είναι σταθμός ώστε να μετρήσουμε τι κάναμε και τι δεν κάναμε, να βγάλουμε συμπεράσματα από τη συζήτηση στους χώρους δουλειάς, να γίνουμε πιο ικανοί στο κυριότερο και άμεσο καθήκον μας που είναι η ανασύνταξή του ταξικού κινήματος, για να βγει η εργατική τάξη και τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα, στο προσκήνιο.
Όλες τις προηγούμενες μέρες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, μέσα από τα σωματεία και τις επιτροπές αγώνα, ξεχυθήκαμε στους χώρους δουλειάς, οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές. Συζητήσαμε, καλέσαμε στην απεργία, δώσαμε την μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 3 Νοέμβρη για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης Αργίας. Αλλού φτάσαμε σε περισσότερους εργαζόμενους, αλλού όχι. Τι φάνηκε από όλη αυτή τη δουλειά; Ότι αυτός που μπορεί να ξεσηκώσει το λαό, να τον βγάλει από τη μιζέρια, από τη μοιρολατρία, από τη γωνία της απογοήτευσης είναι μόνο το Πανεργατικό Μέτωπο, είναι οι ταξικές δυνάμεις.
Απέναντί μας όλες αυτές τις μέρες συναντήσαμε την επίθεση της εργοδοσίας που εκφράζεται όχι μόνο με την απειλή: «αν βγεις στο δρόμο απολύεσαι». Εκφράζεται και με την πιο ύπουλη λογική, ότι «θα χάσεις το μεροκάματο», ότι «τι νόημα έχουν οι αγώνες», ότι «δεν κερδίζουμε τίποτα αν απεργήσουμε». Είναι οι ίδιοι ντελάληδες που τα λένε αυτά με εκείνους που ωμά βγαίνουν και απειλούν τους εργαζόμενους. Είναι το δικό τους συμφέρον που εξυπηρετείται όταν οι εργαζόμενοι πείθονται από αυτά τα ψέματα. Είναι οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που τρίβουν τα χέρια τους όταν οι εργαζόμενοι τους οποίους χτυπάνε σα χταπόδι για να βγάλουν ό,τι μπορούν παραπάνω για να γεμίσουν τα ματωμένα κέρδη τους, μένουν απαθείς. Είναι το κεφάλαιο που χαίρεται όταν βλέπει, μέρα απεργίας, εργαζόμενους να περνάνε την πόρτα της δουλειάς με σκυμμένο το κεφάλι. Είναι ανακούφιση της εργοδοσίας, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι αν σηκώσει ανάστημα ο εργαζόμενος λαός, τότε κούνια που τους κούναγε, τότε, ο λαός είναι ικανός να τους στείλει από εκεί που ήρθαν, αυτούς και το σάπιο οικονομικό τους σύστημα.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Απέναντί μας δεν έχουμε μόνο την εργοδοσία, την απευθείας δουλειά τους. Συναντήσαμε και τους ανθρώπους τους, τα τσιράκια τους, τους αυλικούς τους. Εκείνους που ντύνονται σαν εργαζόμενοι, σαν εκπρόσωποι των εργαζομένων, για να λένε τα επιχειρήματα των βιομηχάνων και των μεγαλοεπιχειρηματιών. Είναι ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, είναι οι ομάδες και παρατάξεις που στα Διοικητικά Συμβούλια των σωματείων, του Εργατικού Κέντρου, των Ομοσπονδιών, όπου και αν βρίσκονται δουλεύουν για τα αφεντικά.
Όπου έχουν πλειοψηφία ενώνονται όλοι μαζί, υπογράφουν όσα τους ζητήσουν οι ενώσεις των εργοδοτών, κρατάνε τους εργαζόμενους στη γωνία και στην άκρη, τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα, ευνουχίζουν τα σωματεία, τη δύναμη της ενότητας και της πάλης των εργατών. Όπου είναι μειοψηφία, κάνουν όλες τις μεθοδεύσεις που θα ζήλευαν και οι εργοδότες, για να σιωπήσουν τις ταξικές δυνάμεις, να τις καταστείλουν.
Δείτε μόνο τι συμβαίνει στην πόλη μας:
Στο Σωματείο των ΟΤΑ, όλες οι παρατάξεις ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ έχουν ενωθεί σε μία παράταξη για να αντιμετωπίσουν την παράταξη που στηρίζει το ΠΑΜΕ και έχει τη σχετική πλειοψηφία. Κάνουν Δ.Σ. οι 6 χωρίς να καλούν τους 5 συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ.
Στον ίδιο χώρο, οι παραπάνω κύριοι και κυρίες, μαζί με τη Δημοτική Αρχή, προσπαθούν να απαγορεύσουν τη δράση του Συνδικάτου των ΟΤΑ στο οποίο είναι εγγεγραμμένοι οι συμβασιούχοι, μιας και δεν τους δέχονται στο σωματείο των υπόλοιπων εργαζομένων.
Τα Συνδικάτα Επισιτισμού, Εμποροϋπάλληλων, Ξενοδοχοϋπάλληλων, Χειριστών και αλλού, αρνήθηκαν την όποια συνεδρίαση του Δ.Σ. μπροστά στην απεργία. Μόνο για τα μάτια του κόσμου, έβγαλαν κάποια καρμπόν δελτία τύπου, για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους.
Στο σωματείο των Χαλυβουργών, το Δ.Σ. του σωματείου πρωτοστάτησε ώστε να περάσει για ακόμη μια φορά, την έκτη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, η νέα μείωση των μισθών των εργατών κατά 12,5 % και μια μέρα εκ περιτροπής εργασία.
Όλα τα παραπάνω παραδείγματα προστίθενται στα δεκάδες στις υπόλοιπες πόλεις, προστίθενται στην ξεπουλημένη στάση των δυνάμεων αυτών στις Ομοσπονδίες. Να γιατί οι εργαζόμενοι είναι στη γωνία. Γιατί στο εργατικό κίνημα πλειοψηφούν αυτές οι δυνάμεις. Πως μπορεί να σηκώσει κεφάλι η εργατική τάξη με τέτοιες ηγεσίες;
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Την Κυριακή 3 Νοέμβρη οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ και η ΠΑΣΕΒΕ των μικρών εμπόρων και ελεύθερων επαγγελματιών, δείξαμε με τη στάση μας το δρόμο για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Όλες τις προηγούμενες μέρες βρισκόμασταν σε κάθε χώρο, σε κάθε σούπερ μάρκετ, για να ενημερώσουμε και να καλέσουμε στην απεργία ενάντια στην κατάργηση της Κυριακής αργίας. Στήσαμε απεργιακές φρουρές σε γνωστές αλυσίδες σούπερ μάρκετ με τη συμμετοχή και των ίδιων των εργαζομένων από μέσα, με αποτέλεσμα να μην ανοίξουν ρολά. Στη συνέχεια προχωρήσαμε σε πικετοφορία στον εμπορικό δρόμο της Ερμού και μαζί με τους μικρέμπορους συναδέλφους της ΠΑΣΕΒΕ στείλαμε ισχυρό μήνυμα στην κυβέρνηση και στις πολυεθνικές του εμπορίου. Ήταν ένα σημαντικό βήμα για να συνεχίσουμε, να έρθουν κι άλλοι εργαζόμενοι στην επιτροπή αγώνα εμποροϋπάλληλων.
Έγινε ένα σημαντικό βήμα για την από κοινού δράση των εργαζομένων εμποροϋπάλληλων με τους αυτοαπασχολούμενους μικρέμπορους, εκείνους που δουλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ στο μαγαζί και όχι εκείνους που έχουν εργαζόμενους να δουλεύουν και οι ίδιοι απολαμβάνουν τα κέρδη στο σπίτι τους. Για αυτούς, τους τελευταίους, η κατάργηση της Κυριακής αργίας δε σημαίνει κάτι. Για αυτούς κάθε μέρα είναι αργία, μιας και ζουν από τη δουλειά άλλων.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Ασφαλώς αυτές τις μέρες βρίσκεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της επίθεσης έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής που οδήγησε σε δύο νεκρούς μέλη της. Να μην πατήσει κανένας την παγίδα που πάει να στηθεί. Το εργατικό κίνημα έχει πείρα από προβοκάτσιες και προβοκατόρικες ενέργειες. Να μην περάσει το κλίμα της σεναριολογίας που θέλει να κρύψει την ουσία. Και η ουσία είναι η εξής: ποιος ωφελείται από τέτοιες ενέργειες. Τα ερωτηματικά που γεννιούνται από αυτή την επίθεση φανερώνουν και τον στόχο της. Όλος ο λαός πρέπει να πονηρευτεί. Να πονηρευτεί που η επίθεση έγινε την ίδια περίοδο που οι εργαζόμενοι προσπαθούμε να οργανώσουμε την αντίσταση και αντεπίθεση μας εναντίον των μέτρων που μας τσακίζουν τη ζωή. Να πονηρευτεί ο λαός που η επίθεση έγινε την ίδια περίοδο που η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ σε αρκετές περιπτώσεις ψηφίζουν στη βουλή μέτρα τα οποία κατατάσσουν στις εγκληματικές ενέργειες το κλείσιμο των διοδίων, την παράσταση διαμαρτυρίας σε ένα δημόσιο κτίριο, την απεργία στα λιμάνια, τον ΟΣΕ και τα αεροδρόμια. Που την ίδια περίοδο καταδικάζονται συνδικαλιστές στο Πέραμα, αγρότες στη Θεσσαλία, συνδικαλιστές του Επισιτισμού στη Λάρισα, από την «ανεξάρτητη» δήθεν δικαιοσύνη με την οποία μας έχουν βομβαρδίσει αυτές τις μέρες. Να πονηρευτεί ο λαός που η επίθεση έγινε την ίδια περίοδο που με μαζικούς όρους καταγγέλλεται και απομονώνεται η ναζιστική-εγκληματική Χρυσή Αυγή, τα τάγματα εφόδου του κεφαλαίου.
Και το λέμε και από τη σημερινή συγκέντρωση: Η δολοφονία έξω από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Νέο Ηράκλειο να μην γίνει πλυντήριο για να ξεπλυθεί ο φασισμός, ο ναζισμός, ο συστημικός και εγκληματικός ρόλος της Χρυσής Αυγής. Ακόμα πιο αποφασιστικά σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, να απομονωθεί η Χρυσή Αυγή, να μην σηκώσει κεφάλι πουθενά! Να γίνει υπόθεση όλων των εργαζομένων, των γονιών, των άνεργων, των νέων!
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες,
Η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας και των πολυεθνικών θα χειροτερέψει!
Με όπλο τον κρατικό προϋπολογισμό, με τον εκβιασμό της δημοσιονομικής απόκλισης, με το καρότο του πρωτογενούς πλεονάσματος, με τον αποπροσανατολισμό των δήθεν σκληρών διαπραγματεύσεων, η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε ένταση της επίθεσης.
Με τις αυταπάτες της καλύτερης διαχείρισης εντός του συστήματος, με την παγίδα της πιο ανθρώπινης Ε.Ε., με την κοροϊδία της δήθεν υγιούς επιχειρηματικότητας, ο ΣΥΡΙΖΑ θα προχωρήσει σε νέα διλήμματα για να εγκλωβιστεί ο λαός.
Για τους εργαζόμενους, για όλους εμάς, λύση δεν είναι μια καλύτερη διαχείριση είτε από την κεντροδεξιά είτε από την κεντροαριστερά. (Ούτε και από πρωτοβουλίες σαν αυτή των 5 Δημάρχων στην οποία πρωτοστατεί και ο Δήμαρχος Βόλου. Η στάση των δημάρχων αυτών, ανάμεσά τους και του Δημάρχου Βόλου είναι αποκαλυπτική για το ότι είναι το μακρύ χέρι της κυβέρνησης και της Ε.Ε. στις πόλεις τους. Τι να πρωτοπούμε…το κυνήγι στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, την προώθηση της ιδιωτικοποίησης της καθαριότητας, τα δημοτικά τέλη και άλλα πολλά). Είτε των δημάρχων, είτε της κυβέρνησης, είτε του ΣΥΡΙΖΑ, όλες αυτές οι δήθεν λύσεις έχουν χρεοκοπήσει και στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Είναι ένα φαί που το έχουν ξανασερβίρει στο λαό και αποδείχτηκε πικρό.
Καμία αναμονή δεν μπορεί να υπάρξει. Τώρα απαιτείται να πάρουμε τα μέτρα μας ακόμα πιο αποφασιστικά ξεπερνώντας τις όποιες καθυστερήσεις και αδυναμίες μας. Να καλέσουμε όλους τους εργαζόμενους να ακουμπήσουν στις ταξικές δυνάμεις, στο ΠΑΜΕ. Να γυρίσουν την πλάτη στη μοιρολατρία και στο συμβιβασμό που καλλιεργούν οι παρατάξεις που είναι στην πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος.
Από σήμερα το απόγευμα συνεχίζουμε! Ακόμα περισσότερες επιτροπές αγώνα και σωματειακές επιτροπές στους χώρους δουλειάς. Ακόμα περισσότεροι στις Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές. Ακόμα περισσότερες πρωτοβουλίες όπως αυτές που πήραν σωματεία και επιτροπές στο νοσοκομείο για το 25 ευρώ, για τη λαϊκή αλληλεγγύη, για τους πλειστηριασμούς, για την εφορία, για τα απλήρωτα δεδουλευμένα, για τις απολύσεις, για τις διαθεσιμότητες, για τα σχολεία, για το πανεπιστήμιο και το δικαίωμα των φοιτητών στη σίτιση και στη στέγαση, για το ασφαλιστικό και τα νέα μέτρα, για τη φορολόγηση της πρώτης κατοικίας, για κάθε πρόβλημα που αντιμετωπίζει η λαϊκή οικογένεια!
Όλοι στη μάχη! Όλοι εμείς στην πρώτη γραμμή για να σηκώσει ανάστημα ο λαός!
Στην οργάνωση η δύναμή μας !
Στον αγώνα η ελπίδα μας!
e-volos.gr
