γιατί δεν είχε χρήματα να τους εξασφαλίσει το καθημερινό τους φαγητό.
Είναι άνεργη. Δεν έχει, όπως λέει, ούτε ένα ευρώ για να τους πάρει πάνες και γάλα.
«Καλύτερα να πεινάσω εγώ, παρά να πεινάσουν τα παιδιά μου. Τα παίρνω κάθε Παρασκευή και τα φέρνω πάλι εδώ την Κυριακή. Μόνο αυτές τις ημέρες νιώθω κάπως χαρούμενη», αποκαλύπτει στην κάμερα του Άλφα.
Πριν από 1,5 χρόνο άφησε το μεγάλο της γιο που είναι σήμερα 3 ετών και φέτος τον Σεπτέμβριο άφησε και τον άλλον , που είναι μόλις 18 μηνών.
«Όταν έρχεται η ώρα για να τα φέρω πίσω, κρατιέμαι όσο μπορώ για να μην κλάψω μπροστά τους, και προσπαθώ να τους ρίξω ένα ψεύτικο γέλιο. Κάτι βέβαια που ο μεγάλος μου γιος το νιώθει και το καταλαβαίνει», λέει με πόνο ψυχής.
Όλο αυτό το διάστημα περίμενε ότι θα έβρισκε μία δουλειά για να κρατήσει και πάλι στην αγκαλιά της τα αγγελούδια της. Κι όμως η ζωή της έδειξε το πιο σκληρό της πρόσωπο και αναγκάζεται να ζει χώρια τους.
Σπαράζει που τα βλέπει να μεγαλώνουν στην αγκαλιά μιας υπαλλήλου και όχι στη δική της. Και δεν είναι η μόνη μητέρα που αναγκάστηκε λόγω κρίσης να αποχωριστεί τα αγοράκια της.
25 παιδιά και 7 που φιλοξενούνται σε εθελόντριες οικογένειες που θέλουν να τους προσφέρουν τη ζεστασιά τους, ζουν μακριά από τις βιολογικές τους μητέρες, οι οποίες είναι άνεργες και τα βλέπουν μόνο δύο φορές την εβδομάδα.
Τα παιδιά όπως φαίνεται είναι τα μεγάλα θύματα της κρίσης και της ανεργίας που σαρώνει όλη τη χώρα.
