ότι της προκάλεσε ανεπανόρθωτη ψυχική βλάβη λόγω του θορύβου που έκανε όταν έπαιζε πιάνο στο σπίτι της.
Η 28χρονη Λάια Μάρτιν και οι γονείς της δικάζονταν μετά από μήνυση της γειτόνισσας Σόνια Μπόνσομ η οποία υποστήριζε ότι πάσχει από ψυχολογικά προβλήματα από την εποχή, μεταξύ 2003-7, που η νεαρή εξασκούνταν παίζοντας πιάνο 40 ώρες εβδομαδιαίως.
Η εισαγγελία της πόλης Χιρόνα ζητούσε την καταδίκη της Λάια και των γονιών της σε επταετή κάθειρξη για ηχορύπανση και για την "ψυχική βλάβη" της γειτόνισσας. Το δικαστήριο ωστόσο αθώωσε τους κατηγορουμένους κρίνοντας ότι "η προτεινόμενη ποινή ήταν δυσανάλογη με το αδίκημα" αφού, σύμφωνα με τον δικαστή "θα της επιβαλλόταν μικρότερη ποινή εάν είχε κατηγορηθεί για απόπειρα δολοφονίας".
Ο δικαστής έκρινε επίσης υπερβολικό τον τρόπο που κινήθηκε η δικαιοσύνη: χρειάστηκαν έξι χρόνια ερευνών, συντάχθηκε ένας φάκελος 1905 σελίδων και μια τετραήμερη δίκη κατά τη διάρκεια της οποίας κλήθηκαν 29 μάρτυρες και έξι εμπειρογνώμονες. Στο τέλος, η πολιτική αγωγή αποφάσισε να προτείνει μείωση της ποινής, στους 20 μήνες φυλάκισης για καθέναν από τους τρεις κατηγορούμενους αλλά ταυτοχρόνως ζήτησε να απαγορευτεί στην Μάρτιν να παίζει πιάνο επί έξι μήνες. Να σημειωθεί ότι στο μεσοδιάστημα η Λάια έχει γίνει επαγγελματίας πιανίστρια.
Ο δικαστής παραδέχτηκε ότι "είναι διαφορετικό να ακούς ένα μουσικό κομμάτι στο πιάνο από το να ακούς με τις ώρες κάποιον να παίζει κλίμακες και να εξασκείται", σημείωσε όμως ότι οι γονείς της Λάια δεν αγνόησαν το πρόβλημα και ηχομόνωσαν το δωμάτιο όπου βρισκόταν το μουσικό όργανο. Διαπίστωσε επίσης ότι δεν αποδείχτηκε κατά τη διάρκεια της δίκης πως τα ψυχολογικά προβλήματα της γειτόνισσας οφείλονται στην εξάσκηση της νεαρής. Αντιθέτως, παρατήρησε ότι προϋπήρχαν "κακές σχέσεις γειτονίας" μεταξύ των δύο οικογενειών. Μάλιστα, όταν η γειτόνισσα βρισκόταν στη Γαλικία, σε απόσταση 1.000 χιλιομέτρων από το σπίτι της, είχε αναλάβει η μητέρα της να καταγγέλει τον "θόρυβο", μολονότι η ίδια δεν κατοικούσε καν στο διαμέρισμα αυτό.
