Σαράντα χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου ενάντια στη χούντα για δημοκρατία και ελευθερία, η χώρα βιώνει τη μεγαλύτερη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση που γνώρισε μεταπολεμικά.
Θεσμοί και αξίες αμφισβητούνται, ο παραγωγικός ιστός της χώρας παραλύει, η μικρομεσαία τάξη στραγγαλίζεται, η ανεργία αυξάνεται τρέποντας τους νέους σε φυγή αναζητώντας καλύτερη τύχη εκτός Ελλάδας.
Πλέον, όλοι αναγνωρίζουν πως η πλασματική εικόνα του χθες μας οδήγησε στο απογοητευτικό σήμερα. Η κοινωνία, πρώτη, αντιδρά. Απελευθερώνει δυνάμεις και απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης από όλους. Τα κόμματα κλυδωνίζονται συνεχώς, με έναν πολιτικό κόσμο να βρυχάται βλέποντας να χάνει εξουσίες και κεκτημένα, απολαύσεις μιας άλλης εποχής.
Η Μεταπολίτευση ολοκληρώνει τον κύκλο της και o λαός καλείται να κάνει την ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή, γεφυρώνοντας το σήμερα και το αύριο στην Ελλάδα με μια πρόταση για συγκρότηση ενός νέου μετώπου λογικής που θα πρεσβεύει την υπευθυνότητα, τη σύνεση, το ρεαλισμό και τον ορθολογισμό.
Να τελειώνουμε μια για πάντα με την “περίφημη” και “κατασκευασμένη” γενιά του πολυτεχνείου που διαμόρφωσε το μεταπολιτευτικό πελατειακό και ρουσφετολογικό κράτος διαφθοράς, που μας οδήγησε στο τέλμα.
Όλοι και κυρίως οι νέοι, οφείλουμε να αγωνιστούμε για την ανατροπή των νοσηρών τακτικών του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Από αυτήν τη μάχη δεν μπορεί να λείψει κανείς. Πρόκειται για μάχη επιβίωσης αξιοπρέπειας και τιμής.
Απαιτούμε ως κοινωνία αξιοκρατία, ειλικρίνεια και προοπτικές για ανάπτυξη και ευημερία.
Απαιτούμε μια νεολαία που θα αγωνίζεται ενάντια στις δυνάμεις της μιζέριας και του συμβιβασμού. Ώστε να κρατήσει ανοικτά τα Πανεπιστήμια, ζητώντας εκσυγχρονισμό των σπουδών αξιοποιώντας όλες τις ιδέες, απόψεις και προτάσεις, για μια εθνική και όχι κυβερνητική πολιτική παιδείας.
Οφείλουμε στην Ελλάδα, στην νέες γενιές και στην ιστορία, να ξεπεράσουμε το σημερινό αδιέξοδο. Με ένα κράτος δικαίου για όλους, διαφυλάσσοντας την εθνική ενότητα και συνοχή, δημιουργώντας νέες δομές στη νέα εποχή, δίνοντας ραντεβού με το μέλλον μιας άλλης Ελλάδας.
Πλέον, όλοι αναγνωρίζουν πως η πλασματική εικόνα του χθες μας οδήγησε στο απογοητευτικό σήμερα. Η κοινωνία, πρώτη, αντιδρά. Απελευθερώνει δυνάμεις και απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας και αντίληψης από όλους. Τα κόμματα κλυδωνίζονται συνεχώς, με έναν πολιτικό κόσμο να βρυχάται βλέποντας να χάνει εξουσίες και κεκτημένα, απολαύσεις μιας άλλης εποχής.
Η Μεταπολίτευση ολοκληρώνει τον κύκλο της και o λαός καλείται να κάνει την ομαλή μετάβαση στη νέα εποχή, γεφυρώνοντας το σήμερα και το αύριο στην Ελλάδα με μια πρόταση για συγκρότηση ενός νέου μετώπου λογικής που θα πρεσβεύει την υπευθυνότητα, τη σύνεση, το ρεαλισμό και τον ορθολογισμό.
Να τελειώνουμε μια για πάντα με την “περίφημη” και “κατασκευασμένη” γενιά του πολυτεχνείου που διαμόρφωσε το μεταπολιτευτικό πελατειακό και ρουσφετολογικό κράτος διαφθοράς, που μας οδήγησε στο τέλμα.
Όλοι και κυρίως οι νέοι, οφείλουμε να αγωνιστούμε για την ανατροπή των νοσηρών τακτικών του λαϊκισμού και της δημαγωγίας που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Από αυτήν τη μάχη δεν μπορεί να λείψει κανείς. Πρόκειται για μάχη επιβίωσης αξιοπρέπειας και τιμής.
Απαιτούμε ως κοινωνία αξιοκρατία, ειλικρίνεια και προοπτικές για ανάπτυξη και ευημερία.
Απαιτούμε μια νεολαία που θα αγωνίζεται ενάντια στις δυνάμεις της μιζέριας και του συμβιβασμού. Ώστε να κρατήσει ανοικτά τα Πανεπιστήμια, ζητώντας εκσυγχρονισμό των σπουδών αξιοποιώντας όλες τις ιδέες, απόψεις και προτάσεις, για μια εθνική και όχι κυβερνητική πολιτική παιδείας.
Οφείλουμε στην Ελλάδα, στην νέες γενιές και στην ιστορία, να ξεπεράσουμε το σημερινό αδιέξοδο. Με ένα κράτος δικαίου για όλους, διαφυλάσσοντας την εθνική ενότητα και συνοχή, δημιουργώντας νέες δομές στη νέα εποχή, δίνοντας ραντεβού με το μέλλον μιας άλλης Ελλάδας.
