Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας…
Υπάρχει έστω και μία ή ένας βουλευτής που να πιστεύει ότι τα νούμερα βγαίνουν και ότι με την μνημονιακή συνταγή που ακολουθεί η χώρα, θα...
ξεπεραστεί η ύφεση και θα έρθει ανάκαμψη, χωρίς να υπάρξει γενναίο κούρεμα του χρέους και επιπλέον, σοβαρό και μακροχρόνιο σχέδιο οικονομικής βοήθειας, αντίστοιχο αυτών που εφαρμόστηκαν σε διάφορες χώρες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου;
Υπάρχει κάποιος που να μην βλέπει, πια, ότι αυτό που ξεκίνησε ως περιοριστική πολιτική λιτότητας έχει μετατρέψει τη χώρα σε συντρίμμια και ότι η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον μίας μεγάλης ανθρωπιστικής τραγωδίας εν εξελίξει;
Μόλις την περασμένη Παρασκευή, δηλαδή την πρώτη μέρα συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας, τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης αναπαρήγαγαν ένα άκρως επιθετικό και ειρωνικό δημοσίευμα της αυστριακής Κλαϊν Ζαϊτουνγκ (Kleine Zeitung) κατά των τεχνοκρατών της τρόικας, που μπαίνουν στα υπουργεία ή ακόμα και στο Μέγαρο Μαξίμου ως οι νέοι κατακτητές της χώρας και απευθύνονται στην ηγεσία της σαν να απευθύνονται στους κλητήρες των γραφείων τους. Το χειρότερο είναι, βέβαια, πως τα στελέχη αυτής της κυβέρνησης αποδέχονται τον ρόλο του υποτακτικού αυτών των τεχνοκρατών για τους οποίους το δημοσίευμα της αυστριακής εφημερίδας αναρωτιόταν για το εάν… ξέρουν οικονομικά!
Θέλετε να θυμηθούμε και την δήλωση του Μάρτιν Σουλτς, που είπε ότι η τρόικα έκανε περισσότερη ζημιά παρά ωφέλησε, ρίχνοντας τις χώρες της κρίσης σε βαθύτερη ύφεση και υπονομεύοντας την εμπιστοσύνη στην Ευρώπη ή μήπως την έκθεση της UNICEF που αναφερόταν σε τουλάχιστον 600.000 παιδιά στην Ελλάδα που υποσιτίζονται και ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχιας;
Δυστυχώς για τους συγκυβερνήτες, κύριους Σαμαρά και Βενιζέλο, όλοι ξέρουν και όλοι καταλαβαίνουν πια. Φυσικά και οι συνάδελφοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, όπως όλοι οι άλλοι βουλευτές. Όπως όλοι οι Έλληνες πια…
Είπε προχθές ο κ. Σαμαράς ότι η πρόταση μομφής δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα. Και αναρωτιέμαι: Η πρόταση μομφής δηλητηριάζει το πολιτικό κλίμα ή η πολιτική της κυβέρνησης, κόντρα σε όλα όσα προεκλογικά υποστήριζε ο κ. Σαμαράς ή ακόμα και σε όσα από κοινού υπέγραψαν οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί, Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, στην πρώτη φάση της σημερινής διακυβέρνησης;
Δυστυχώς για τον κ. Σαμαρά, οι οβιδιακές μεταμορφώσεις της πολιτικής του ταυτότητας, θα τον ακολουθούν και θα τον βαρύνουν για πάντα. Και φοβάμαι πως η ιστορία δεν θα είναι καθόλου επιεικής μαζί του.
Έλεγαν, επίσης, κυβερνητικά στελέχη, ότι η πρόταση μομφής αποτελεί μαχαιριά στην χώρα αυτή την ώρα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα. Και αναρωτιέμαι επίσης, αν έχουν συνειδητοποιήσει τις πολλές και βαθιές μαχαιριές που αυτοί οι ίδιοι κατάφεραν στην χώρα με την πολιτική τους. Εξάλλου, για ποια διαπραγμάτευση μας μιλάνε; Για μία ακόμα διαπραγμάτευση του στιλ «σφάξε με Αγά μου να αγιάσω», όπως όλες οι προηγούμενες; Για την δήθεν διαπραγμάτευση που ανοίγει ορθάνοιχτα την πόρτα στους πλειστηριασμούς ακινήτων, ενώ δεν μειώνει την αντικειμενική αξία των ακινήτων, όπως ευθαρσώς και δημοσίως παραδέχτηκε ο Όλι Ρεν;
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Τον Απρίλιο του 2012, ο Αντώνης Σαμαράς στο «Ζάππειο 3», εκτός του ότι απέρριπτε κατηγορηματικά τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και δεσμευόταν για μία και μόνη εξεταστική, για το πώς φτάσαμε στο μνημόνιο, έλεγε μεταξύ άλλων: «Είχαμε από την αρχή δει ότι το Μνημόνιο δεν έβγαινε και τους το λέγαμε. Επαληθευτήκαμε σε όλα, δυστυχώς. Και έπεσαν έξω σε όλα. Λέγαμε να περικοπεί το έλλειμμα. Ναι. Αλλά με περικοπή της δημόσιας σπατάλης, όχι με οριζόντιες περικοπές. Από την αρχή τούς είπαμε 'όχι στην αύξηση των φόρων'. Τώρα βλέπουν ότι οι φόροι σε ύφεση απλά γεμίζουν την Ελλάδα λουκέτα. Τσακωθήκαμε ακόμη και με τους εταίρους μας. Κι όταν αναγκαστήκαμε να υπογράψουμε την δανειακή σύμβαση και να γίνει το 'κούρεμα' επιμείναμε και πάλι ότι τα μέτρα είναι λάθος».
Περίπου δύο μήνες μετά, αφότου έχουν γίνει οι εκλογές και ο κ. Σαμαράς έχει βεβαίως αποδεχτεί τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, υπογράφεται η προγραμματική συμφωνία των τριών πολιτικών αρχηγών. Στο μακροσκελές κείμενο, ένα ολόκληρο κεφάλαιο αφιερώνεται στην αναθεώρηση των όρων της δανειακής σύμβασης. Εκεί, θυμίζω προβλεπόταν: Η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, η αύξηση του αφορολογήτου ορίου, η μείωση των φορολογικών συντελεστών, οι μη απολύσεις στο δημόσιο, η εξυγίανση της Αγροτικής Τράπεζας, η άρνηση επιβολής νέων φόρων.
Τι απ’ όλα αυτά έγινε; Τώρα πια το γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες. Εκείνη η προγραμματική συμφωνία μετατράπηκε σε… κουρελόχαρτο την επομένη κιόλας μέρα, με ευθύνη του κ. Σαμαρά, με την πρώτη άφιξη του κ. Τόμσεν στα υπουργικά γραφεία.
Τότε που τα έλεγα εγώ, παραιτούμενος από την θέση του υφυπουργού Εργασίας, κάποιοι μπορεί να μην τα πίστευαν. Δικαίως, ίσως. Τώρα όμως, όλοι ξέρουν, γιατί όλοι είδαν τι έχει γίνει…
Δεν χρειάζεται να μακρηγορήσω άλλο, λοιπόν.
Προσωπικά, και εκπροσωπώντας τους Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες που διατηρούν ζωντανές τις παρακαταθήκες του Κωνσταντίνου Καραμανλή και της μεγάλης λαϊκής και πατριωτικής παράταξης της κεντροδεξιάς, δικαιολογώ και στηρίζω την πρόταση μομφής για τρεις πολύ συγκεκριμένους λόγους:
Πρώτον, γιατί ο κ. Σαμαράς αθέτησε το σύνολο των προεκλογικών δεσμεύσεών του, βάσει των οποίων κέρδισε την ψήφο της πλειοψηφίας των Ελλήνων, αλλά ακόμα και τις μετεκλογικές δεσμεύσεις, στα πλαίσια της συμφωνίας των τριών αρχηγών, χάνοντας έτσι πλήρως την εμπιστοσύνη των Ελλήνων.
Δεύτερον γιατί με τις πολιτικές μεταμορφώσεις του, ουσιαστικά μετέτρεψε τη Νέα Δημοκρατία σε ένα κόμμα ξένο ως προς τις ιδρυτικές αρχές του και τον λαϊκό και πατριωτικό πυρήνα με τον οποίο το προικοδότησαν κορυφαίες πολιτικές μορφές της χώρας.
Τρίτον και κυριότερο, γιατί με την απόλυτη προσήλωσή του στην μνημονιακή πολιτική του χάους και την σχέση παράφορου έρωτα που ο ίδιος και ο κ. Βενιζέλος έχουν δείξει πως έχουν με την εξουσία, οδηγούν την χώρα σε ολοένα και πιο επικίνδυνα μονοπάτια, ολοένα και βαθύτερα στην άβυσσο που άνοιξαν, αδιάφοροι για την μοίρα των πολιτών, ανίκανοι να αναστρέψουν την κατηφορική πορεία.
Και για να το πω απλά, καπετάνιο που τσάκισε βαπόρι, απλά τον βγάζεις στην στεριά!
Σας ευχαριστώ πολύ.
