Η Θεολογική Σχολή της Χάλκης παραμένει κλειστή για περισσότερα από 40 χρόνια. Συγκεκριμένα, από το 1971, όταν η λειτουργία της σταμάτησε... με νόμο των τουρκικών Αρχών που απαγόρευε την ύπαρξη ανώτατων ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Οι προσδοκίες που είχαν δημιουργηθεί το τελευταίο διάστημα, αποδείχθηκαν αβάσιμες, καθώς ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έκανε καμία αναφορά – στις πολυαναμενόμενες εξαγγελίες του- για το καθεστώς της Σχολής της Χάλκης, μεταξύ των μεταρρυθμίσεων που ανακοίνωσε στην προσπάθεια ενίσχυσης της δημοκρατίας στη χώρα του, o δε αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Μπουλέντ Αρίτς ανέφερε πως η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης δεν περιλαμβάνεται στο «πακέτο» εκδημοκρατισμού, ανέφερε δε χαρακτηριστικά: «Θα κάνουμε τα απαραίτητα βήματα (για την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη) όταν ειδικές, τοπικές και διεθνείς συνθήκες δημιουργηθούν».
Η Τουρκική κυβέρνηση έστω και αν βλέπει θετικά το άνοιγμα της σχολής που παραμένει κλειστή από το 1971, περιμένει όπως ισχυρίζεται, «βήμα» από τη Ελλάδα. Η μοίρα της Θεολογικής σχολής που βγάζει ορθόδοξους θρησκευτικούς λειτουργούς φαίνεται να είναι συνδεδεμένη με το στάτους των μουσουλμάνων μουφτήδων. Εμμέσως συσχετίζει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής – που αποτελεί ζήτημα ισονομίας, ίσης μεταχείρισης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θρησκευτικών ελευθεριών στην Τουρκία – με τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών σε άλλες χώρες ( μήπως εννοεί στην Ελλάδα ; !!).
Είναι προφανές λοιπόν ότι στην ατζέντα της Άγκυρας με τις μεταρρυθμίσεις δεν περιλαμβάνεται το ζήτημα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης, παρά το διεθνές ενδιαφέρον από Ευρώπη και ΗΠΑ για την άμεση επαναλειτουργία της, ενώ όλο και πιο συχνά διάφοροι κυβερνητικοί παράγοντες επιχειρούν να προσδώσουν χαρακτήρα «ανταποδοτικό» στην αντιμετώπισή του. Και όλα αυτά ύστερα από 11 χρόνια διακυβέρνησης της Τουρκίας από τον Ταγίπ Ερντογάν και τις συνεχείς υποσχέσεις της Κυβέρνησής του για την επαναλειτουργία της Σχολής, σε μια χώρα που πλέον λειτουργούν δεκάδες ιδιωτικά πανεπιστήμια και εκπαιδευτήρια.
Είναι θέμα θρησκευτικής ελευθερίας, είναι θέμα ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διώκεται από τη διεθνή δικαιοσύνη επειδή παραβιάζει τις θρησκευτικές ελευθερίες των ανθρώπων. Εμπίπτει στην αρμοδιότητα του ΟΗΕ, του πολιτισμού, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και του παγκοσμίου συμβουλίου των εκκλησιών.
Ερωτάστε :
1. Πως σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε το θέμα; Με ποιες κινήσεις; Ποιες δράσεις;
2. Πως σκοπεύετε να αντιμετωπίσετε τον έμμεσο εκβιασμό που προτάσσεται από την πολιτική των
Τούρκων σε σχέση με την αμοιβαιότητα που προβάλλουν;
3. Μήπως το ζήτημα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με διεθνοποίηση είτε διπλωματικά είτε νομικά
αφού πρόκειται για ένα θέμα που αφορά ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες;
4. Μήπως είναι λάθος ο χειρισμός της Ελληνικής κυβέρνησης και το γεγονός ακόμα ότι ανέχεται
συζήτηση για το συγκεκριμένο θέμα με την Τουρκία;
5. Πιστεύετε ότι η Ελληνική κυβέρνηση δεν θα πρέπει να κινηθεί κατά της παράβασης των διεθνών
κανόνων περί ανεξιθρησκίας και των θρησκευτικών ελευθεριών των πολιτών και των κανόνων
του παγκόσμιου συμβουλίου εκκλησιών;
