Χθες για έναν παράξενο λόγο είχα μαζοχιστικές τάσεις και επειδή σε κανέναν δεν θα έδινα την χαρά να πάρει ένα μαστίγιο και να με χτυπάει, είπα να δώ την συνεδρίαση της βουλής.
Το «έπιασα» περίπου από την ομιλία Βενιζέλου και μετά και η κορύφωση της σεξουαλικής διαστροφής που με είχε καταβάλει κορυφώθηκε με την προσήλωση στο κανάλι της Βουλής από την ομιλία του κυρίου Τσίπρα και μετά.
Η αλήθεια είναι ότι θεωρώ τον κύριο Τσίπρα από τους χειρότερους πολιτικούς που έχουν υπάρξει, κακό αντίγραφο παλαιότερων εποχών όπου το «τράβηγμα» των λέξεων, τα συνθήματα και οι τακτικές κινήσεις των χεριών στο ύψος του ώμου ήταν ικανές να παρασύρουν την αγέλη των ψηφοφόρων.
Από την άλλη για να είμαι ειλικρινής μου κίνησε το ενδιαφέρον, και αυτό διότι μέσα στην ομιλία του μέτρησα πάνω από 10 φορές να καταθέσει ερώτηση. Πάνω από 10 φορές η πρόταση ξεκινούσε με «γιατί» και ήταν ερώτημα. Και τα ερωτήματα αυτά ήταν πρακτικά και ρεαλιστικά. Ερωτήσεις σχετικά με την οικονομία, την φοροδιαφυγή, την θέση της Νέας Δημοκρατίας σε θέματα που υπαναχώρησε, και σχετικές με την κοινωνική κατάσταση.
Η ομιλία αυτή λοιπόν, χωρίς να ταυτίζομαι μαζί της σε καμία περίπτωση, μου κίνησε το ενδιαφέρον διότι ενδόμυχα περίμενα να δώ τι θα απαντήσει ο πρωθυπουργός της χώρας.
Αντ’ αυτού όμως πριν τον πρωθυπουργό το κοινοβούλιο αποφάσισε ότι ο κύριος αντιπρόεδρος πρέπει να απαντήσει σε ερωτήματα επί προσωπικού. Σηκώθηκε λοιπόν ο καρδινάλιος Βενιζέλος και ενώ ζήτησε τον λόγο επί προσωπικού, επί 20 λεπτά δεν είπε τίποτα και μάλιστα κάθε φορά που ο κύριος Μειμαράκης του ζητούσε να συντομεύσει, χωρίς καν να τον κοιτάξει σήκωνε το δεξί χέρι από τον καρπό λέγοντας «τελειώνω» λες και στον πρόεδρο της βουλής του έδινε καμία ευχή……
Όντας όμως σε παροξυσμό μαζοχισμού, όπως είπα, παρέμεινα συντονισμένος και εκστασιασμένος στο κανάλι της βουλής περιμένοντας τον πρωθυπουργό να απαντήσει.
Πέρασε λοιπόν η ώρα και ο καρδινάλιος εδέησε να σταματήσει τον αυστηρό του, πλην κενό, λόγο και ανέβηκε στο βήμα ο πρωθυπουργός.
Άκουγα, άκουγα και ξανάκουγα και κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι η φιγούρα που έβλεπα στο βήμα μου θύμισε ένα παλιό σήριαλ της κρατικής, θεός σχωρέστην, τηλεόρασης. Το μινόρε της αυγής. Θυμήθηκα όλα τα κουτσαβάκια που περπατούσαν γέρνοντας προς την μία πλευρά μέσα στην μαγκιά και το ύφος.
Κάπως έτσι ήταν και η φιγούρα του πρωθυπουργού. Συνθήματα, έξυπνες ατάκες και τάπες στον ΣΥΡΙΖΑ και σε κανένα από τα "γιατί" δεν απάντησε. Σε κανένα. Σε μια χώρα που έχει καταστραφεί ο πρωθυπουργός της απαντούσε στην αξιωματική αντιπολίτευση χαμογελώντας και στην ουσία προσβάλλοντας το κόμμα χωρίς να απαντά σε καμία από τις ερωτήσεις. Πραγματικά σε καμία.
Μόνο σε μια κατηγορία απάντησε ο πρωθυπουργός. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σχολίασε κάποια στιγμή στον δικό του λόγο ότι δεν βρίσκει και πολλές ευκαιρίες να συζητήσει με τον πρωθυπουργό. Κατά την διάρκεια του λόγου του ο πρωθυπουργός αντέκρουσε αυτό το επιχείρημα, λέγοντας ότι επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα ασχολείται με την επαναδιαπραγμάτευση. Κατά το κλείσιμο όμως της ομιλίας του και μάλλον επειδή θα τον είχε συνεπάρει το παρατεταμένο, λυσσαλέο χειροκρότημα του Άδωνη, βρήκε άλλο επιχείρημα. Είπε εν ολίγοις ότι δεν έρχεται στην βουλή λόγω του πολιτικού λόγου και των επιχειρημάτων του ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι αν θέλουν να τον βλέπουν πιο συχνά στην βουλή να αλλάξουν στάση «εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ» γιατί δεν θα τους ανέχεται να τον προσβάλλουν.
Μάλιστα
Μετά τον εξαιρετικής ευφυΐας υπουργό προστασίας που δήλωσε ότι δεν θα απαντά στις ερωτήσεις ενός κόμματος, ήρθε και η σειρά του πρωθυπουργού να πει ότι και αυτός επιλεκτικά θα έρχεται αν το κόμμα που εγκαλεί την πολιτική του, ασκεί κριτική με τους δικούς όρους. Θα έρχεται αν η αντιπολίτευση τον ελέγχει και του ασκεί κριτική όπως αυτός θέλει.
Μάλιστα.
Αυτή είναι η Ελληνική δημοκρατία. Να την χαιρόμαστε.
Βέβαια στον διαγωνισμό υποβάθμισης δεν θα μπορούσε να λείπει και η κυρία Ζωή που ενώ ο πρόεδρος της Βουλής της εξηγούσε ότι ο κανονισμός της βουλής προβλέπει ότι ο τελευταίος που μιλά είναι ο πρωθυπουργός και κανείς δεν παίρνει τον λόγο μετά από αυτόν, αυτή έλεγε «δεν υπάρχει περίπτωση»
Θυμάμαι πριν λίγο καιρό τον μεγάλο φιλέλληνα κύριο Τατσόπουλο να εγκαλεί την δικαιοσύνη γιατί έδωσε άδεια συμμετοχής στις εκλογές, στο κόμμα της Χρυσής Αυγής, ενώ θα έπρεπε να μην δώσει τέτοια άδεια όταν το κόμμα της Χρυσής Αυγής κατέθεσε το καταστατικό του.
Αντί για το καταστατικό όμως τα κόμματα θα έπρεπε να καταθέτουν το πρόγραμμα τους. Να κατέθεταν τα νομοσχέδια που θα έφερναν για ψήφιση στην βουλή, τον πρώτο προϋπολογισμό που θα κατέθεταν και τους υπουργούς και υφυπουργούς που θα διόριζαν. Και αυτά να ήταν δεσμευτικά σε περίπτωση κατάθεσης.
Την εποχή που εξελίσσεται το σήριαλ το Μινόρε της Αυγής, οι «μάγκες κυκλοφορούσαν έχοντας μόνο το ένα χέρι μέσα στο μανίκι και το άλλο το είχαν γυρτό πάνω στους ώμους. Οι αστυφύλακες όταν τους έβλεπαν, τους έκοβαν το μανίκι που δεν φορούσαν.
Φανταστείτε τι θα πάθαιναν σήμερα αν έπρεπε για την συμμετοχή στις εκλογές να καταθέσουν τα παραπάνω.
Φαντάζομαι ότι βίντεο απο την χθεσινή συνεδρίαση υπάρχουν στο Internet. Οπότε όποιος έχει ενστάσεις ας τα δει και ας αποφασίσει ποιος έχει άδικο.
