Η Ελλάδα ήτανε πάντα στους λίγους λαούς που είχαν μεγάλη κουλτούρα και πολιτισμό. Ακόμα και επί Τουρκοκρατίας και μεγάλης πνευματικής καταπίεσης Έλληνες λόγιοι...
ποιητές και άλλοι άνθρωποι των γραμμάτων κατέφυγαν στην Δύση και διέπρεψαν. Έτσι άτομα έλαμψαν με τον λόγο τους και την κουλτούρα τους ξαναφέρνοντας το φως ΤΟΥ Ελληνικού πολιτισμού στην Μεσαιωνική τότε Ευρώπη. Πώς να μην θυμηθούμε τον Δομίνικο Θεοτοκόπουλο ή Ελ Γκρέκο(στα Ισπανικά ο Έλληνας), τον παρεξηγημένο μεγάλο ζωγράφο Θεόφιλο, τον Ρήγα Φεραίο και άλλους διακριμένους λόγιους του εξωτερικού. Στην νεότερη ιστορία μας ο Γιάννης Κουνέλης ο μεγάλος αυτός γλύπτης που διαπρέπει στο εξωτερικό.
Η κουλτούρα αυτή και η έντονη θέληση για πολιτισμό έφεραν και μετά την επανάσταση την Ελλάδα σε καλή θέση με μεγάλους ποιητές αλλά κα μυθιστοριογράφους που ενέπνευσαν και την επανάσταση του 21 αλλά και την κουλτούρα του λαού μας. Ο Διονύσιος Σολομός, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, η Πηνελόπη Δέλτα, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Νίκος Καζαντζάκης και πολλοί ακόμα, άφησαν το στίγμα τους στην Ελληνική ποίηση και λογοτεχνία.
Μάλιστα στην νεοελληνική λογοτεχνία ο Νίκος Καζαντζάκης θα είχε πάρει και νόμπελ αν δεν υπήρχαν άλλες καταστάσεις και άλλες εποχές.
Στην νεοελληνική πάλι περίοδο, είχαμε δυο νόμπελ λογοτεχνίας και ποίησης σε 50 χρόνια, αυτό του Σεφέρη και του Ελύτη που έδωσαν μεγάλη πνοή αλλά και μεγάλη ώθηση στην Ελληνική λογοτεχνία και ποίηση.
Φυσικά από αυτά δεν έλειψαν φυσικά και τα μεγάλα μουσικά δημιουργήματα του Θεοδωράκη με την αποκορύφωση τους στην μελοποίησης των ποιημάτων του Ελύτη.
Άλλοι μεγάλοι στιχουργοί όπως ο Μάνος Χατζηδάκης που τιμήθηκε με Όσκαρ μουσικής με τα απιδιά του Πειραιά πραγματικό αριστούργημα που συγκίνησε εκατομμύρια κόσμου σε όλη την υφήλιο.
Ποιος δεν θυμάται τον Γ. Ρίτσο, τον Μάνο Λοΐζο και άλλους πολλούς που πρόσφεραν ποιοτική μουσική και τραγούδια με διακεκριμένη ποίηση.
Όλα αυτά βέβαια σε άλλες εποχές μακριά από τα μνημόνια και τις ιδιωτικές τηλεοράσεις. Σε εποχές δύσκολες για την Ελλάδα μεταξύ πείνας και νεκρανάστασης. Καταστροφών αλλά και περηφάνιας.
Σήμερα τι;
Έργα που δεν θα ήθελε να τα βλέπει ούτε ο Εφιάλτης. Υποκουλτούρα και απομίμηση σε όλα. Τίποτα αυθεντικό και τίποτα Ελληνικό. Δεν λέμε βέβαια για την Ελληνική ιδιωτική τηλεόραση… η αποθέωση της βλακείας και της διανοητικής υπανάπτυξης. Του μογγολισμού και της αποχαύνωσης. Άτομα που πληρώνονται για να χαχανίζουν και να ασχολούνται με τον κώλο, συγνώμη πισινό της μίας ή της άλλης …αν φορούσαν παπούτσια των 600 ή των 1000 ευρώ, ενώ ο κόσμος έξω πεινάει. Αν φορούσε στριγκ ή δεν φορούσε
καθόλου βρακί. Και εδώ έχει εκπομπές που κάνουν και ολόκληρα σχόλια και τρώνε και μισή ώρα. Και λοιπόν εμένα τι με νοιάζει;
Και αυτοί στον κόσμο τους. Κοπέλες στημένες στα 4, όπως κάποτε στα κόκκινα φανάρια ….στις 10 το πρωί για να δείξουν αποτρίχωση. Παρουσιαστές και παρουσιάστριες που όταν τους ρωτάν ιστορικά γεγονότα πέφτει το ταβάνι αλλά δεν τους πλακώνει. Τόσος είναι ο κάλος στον εγκέφαλο τους που απλώς ακόμα και το τσιμέντο σπάει. Ξανθιές, μελαχρινές, κοκκινομάλλες και ότι θέλεις, έχει ο μπαξές της αποχαύνωσης και της τηλεοπτικής κατάντιας. Ηλίθια σίριαλ και εκπομπές που επαναλαμβάνονται για χρόνια και χρόνια και τα ίδια και τα ίδια. Πολλές μάλιστα εκπομπές είναι καθαρές απομιμήσεις ξένων εκπομπών που δεν καταδέχονται ούτε να τις μεταφράσουν, αλλά σου δίνουν αυθεντική την αποβλάκωση από εκεί που προέρχεται. Και φυσικά αφού μιλάμε για παρουσιάστριες θα μιλήσουμε και για παρουσιαστές. Και εκεί κολλάει ο ανθρώπινος νους ……λες πως αυτά τα άτομα πληρώνονται με παχυλό μισθό για τις υπέρογκες κοτσάνες που λένε. Και σε όλη αυτή την αποχαύνωση .Έχουμε και το Facebook και το Tweeter. Έγραψε εκείνο ο τάδε και ο δίνα …στο Tweeter και τρέχουνε να κάνουν και δηλώσεις και σχολιασμούς ……μα καλά πάμε καλά..που ήτανε η κουλτούρα που δίναμε. Όλοι ερχότανε να ακούσουν την ποίηση να δούνε τα αρχαία, να ακούσουν Θεοδωράκη, Ξαρχάκο, Χατζηδάκη, τα παιδιά του Πειραιά. Τώρα παίρνουμε μόνο αποτυχημένες λάθος συνταγές γιατί τα θεωρούν όλα σωστά …….την αποχαύνωση του πνεύματος και του μυαλού την θεωρούν κουλτούρα………. Γιουροβίζιον και ξερό ψωμί……. Διέλυσαν την ΕΡΤ που έκανε και μερικές εκπομπές κάποιας ποιότητας, στο χάος που μας περιέβαλε. Ας ελπίσουμε ότι σε αυτήν την σκοταδιστική πολιτιστική περίοδο θα ξαναδούμε λίγο φως… θα ξαναδούμε λίγη πνοή.. λίγη έστω στοιχειώδη. Όπως άκουσα σε ένα τραγούδι ενός νέου τραγουδιστή του Στέλιου του Βραχιόλογλου, τις προηγούμενες μέρες που έλεγε «από την Θράκη έρχομαι στην Ήπειρο να πάω, την Κρήτη δεν ξεχνάω …..θα σας πω τα λόγια του Ελύτη..στον τόπο αυτό που μ’ έφερε η μοίρα μου να ζήσω, με μια ελιά κ’ ένα σκαρί θα τον εξαναχτίσω…..» ίσως από τα λίγα πατριωτικά και κουλτουριάρικα τραγούδια της εποχής..με Ελληνική καθαρή μουσική. Και φυσικά στον τόπο αυτό που ζούμε, έναν τόπο με απαράμιλλη και μεγάλη ιστορία, με μάχες για την Ελευθερία και την δημοκρατία, με προδότες και εφιάλτες που στοίχησαν ανθρώπινες ζωές αλλά στο τέλος το Ελληνικό αθάνατο πνεύμα θα ξαναφτερουγίσει χαρίζοντας στην οικουμένη τα φώτα του με νέους πάντα ορίζοντες και προορισμούς …….ας ελπίσουμε ότι ο πολιτιστικός και πολιτισμικός Μεσαίωνας που μας ρίξανε θα είναι μικρός..και πάλι στην δόξα θα τραβήξουμε …με υπερηφάνεια και όχι με σκυμμένο κεφάλι….. με ζήλο που μόνο οι Έλληνες μπορούν να έχουν και ας μερικοί σύγχρονοι Εφιάλτες προσπαθούν να τους δουλοποιήσουν ..Εφιάλτες υπήρχαν και υπάρχουν …αλλά ζούνε μόνο λίγο και εξαφανίζονται στα βάθη της ιστορίας……. Οι ήρωες μένουν αθάνατοι….
