Σήμερα οι αναμνήσεις έφεραν ένα κόμπο στον λαιμό μου ε και λίγα δάκρυα ανεπαίσθητα στα μάτια μου, είναι τόσο όμορφο αυτό το συναίσθημα να μπαίνεις στο σχολείο σου, εκεί...
που έζησες την εφηβεία σου, εκεί που σκίρτησε για πρώτη φορά η καρδιά σου, εκεί που έκανες όνειρα, εκεί που έκανες τις ζαβολιές . Με την ευκαιρία του πρώτου βραβείου που πήραν οι μαθητές του 1ου ΕΠΑΛ Άργους στο διεθνές φεστιβάλ Ολυμπίας για την ταινία "Μαμά μην κλαίς θα τα λέμε στο skype" πήγαμε σήμερα να τους πάρουμε συνέντευξη κι έτσι γύρισα εκεί ύστερα από πάρα πολλά χρόνια. Έλειπαν οι πορτοκαλιές , εκεί ήταν το καπνιστήριο μας, όμως τα πιο πολλά ήταν εκεί σαν να μην πέρασαν 24 χρόνια , η Χριστίνα στο κυλικείο σταθερή αξία, μέσα αυτή η μυρωδιά της εφηβείας , της ανεμελιάς, του πάθους για όλα, η βιασύνη να αρπάξουν την ζωή και να την ρουφήξουν. Βέβαια εκτός από το Νίκο Τσιπιανίτη κανένας άλλος καθηγητής δεν ήταν εκεί από τους παλιούς, η Μπία, ο Καραγιάννης, ο Καχριμάνης, ο Ρουσόπουλος, ο Ταμπάκης και πολλοί ακόμα,όμως ήταν εκεί οι αναμνήσεις και σε λίγο χρόνο πέρασαν μπροστά από τα μάτια μου όλες εκείνες οι εικόνες που έζησα εκεί σαν κινηματογραφική ταινία, μέσα σε λίγο χρόνο γέμισα με όλα τα συναισθήματα εκείνης της εποχής. Μα πιο πολύ απ όλα ήταν η υπερηφάνεια που ένιωσα για εκείνα τα παιδιά που έβλεπα μπροστά μου να είναι τόσο δημιουργικά, η υπερηφάνεια που ένιωσα για τους καθηγητές που τους μυούν στην ζωή και τους δίνουν τα εφόδια για να την κατακτήσουν. Σήμερα ένιωσα τυχερή που γνώρισα από κοντά αυτούς τους νεαρούς που πατάν εκεί που πατούσαμε εμείς στην ηλικία τους και που όμως είναι πολύ καλύτεροι από εμάς, ένιωσα τυχερή που γνώρισα από κοντά αυτόν τον υπέροχο καθηγητή τον Νίκο Πιστεύω που αν τον δεις μέσα από τα μάτια των μαθητών του, θα δεις απέραντο σεβασμό, θαυμασμό και εκτίμηση για όσα τους δίνει και αυτός αλλά και οι άλλοι συνάδελφοί του. Επιβεβαιώθηκε και η άποψη που έχω ότι τα επαγγελματικά λύκεια είναι η πηγή ανθρώπων που βγαίνουν στην κοινωνία έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τα πάντα, έτοιμοι να μπουν στην αγορά εργασίας, έτοιμοι με αξίες και ιδέες που μόνο να βοηθήσουν στο να πάει η χώρα ψηλά μπορούν και τίποτα λιγότερο. Ευχαριστούμε παιδιά κι εσάς αλλά και τους καθηγητές σας, αλλά για μένα είναι μια ευκαιρία να ευχαριστήσω και τους καθηγητές που είχαμε εμείς και μας δίδαξαν την ζωή.
