Ανακοινώθηκαν οι αποκοπές μέχρι και 25% στους μισθούς των εργαζομένων στο συνεργατισμό και όλοι αντέδρασαν.
Αποφασίστηκαν και ανακοινώθηκαν παλαιότερα αποκοπές στους μισθούς των εργαζομένων στην τράπεζα Κύπρου, πάλι είχαμε αντιδράσεις και καταδικαστικές δηλώσεις της συντεχνίας τους.Έβαλαν ή είπαν ότι θα μπει ψαλίδι στους μισθούς στην δημόσια υπηρεσία, εκεί να δείτε. Έσκισαν τα ιμάτια τους όλοι!
Γιατί τα λέω αυτά. Οι πιο πάνω εργαζόμενοι έχουν σίγουρα την συμπάθεια μας, έχουν δίκαιο και δεν φταίει ο απλός υπαλληλάκος που κάποιοι ανώτεροι του έτρωγαν με δέκα μασέλες...
Οι ογδόντα περίπου χιλιάδες όμως άνεργοι προέρχονται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα. Πότε διαμαρτυρήθηκε κάποιος γι' αυτούς; Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα πάντοτε ήταν κάτω από την δαμόκλειο σπάθη των διάφορων εργοδοτών που έκοβαν μισθούς και απέλυαν κόσμο και πάλι χωρίς να μπορούν να βρουν το δίκαιο τους.
Τώρα σκίζουν όλοι τα ιμάτια τους. Υποκριτές. Οι συντεχνίες ανύπαρκτες. Πολλοί εργαζόμενοι τις χαρακτηρίζουν και "πουλημένες".
Για να μην αναφερθώ και στην συντεχνία των δημοσιογράφων. Τη δική μας. Η Ένωση Συντακτών και αυτή ανύπαρκτη. Με τη διαφορά όμως ότι και όλοι εμείς την καταστήσαμε αδύνατη και ανίκανη να διεκδικήσει τα δίκαια και τα σωστά για όλους των εργαζόμενους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Καλά έλεγαν οι παλιοί πως: "Τζαμέ που πέφτει το βραστό το σίδερο, τζαμέ κρούζει". Εμείς τα λέμε, εμείς τα ακούμε. Αυτή η νοοτροπία όπως την περιγράφω κρατάει χρόνια. Δεν ήρθε με την Τρόικα. Είναι από τις περιπτώσεις που λέμε πως η Τρόικα έπρεπε να έρθει και να τους αλλάξει τα φώτα χρόνια πριν. Να όμως που αλλάζει τα δικά μας φώτα και ψάχνουμε το δίκαιο. Και που να το βρεις...
Αν συντεχνίες και κόμματα ήταν χρώματα, τώρα υπάρχουν μόνο αποχρώσεις.
Ο εργαζόμενος βρίσκεται στο έλεος της οικονομικής κρίσης και των μέτρων. Υπάρχουν εκατοντάδες επιχειρηματίες και εργοδότες που είναι σωστοί και έχουν και αυτοί το δίκαιο τους. Για να είμαστε αντικειμενικοί και σωστοί.
Που θα το βρούμε όλοι το δίκαιο μας είναι που δεν ξέρω...
