Τώρα που σχεδόν τελειώνει η Σιδηράς Μεραρχίας και προχωρούν οι εργασίες στην Αμαλίας, είναι καιρός να... δούμε το αποτέλεσμα, στην αισθητική διάσταση αλλά και στην λειτουργική.
Έχω την εντύπωση ότι κάτι δεν αρέσει, πολλοί συμπολίτες εκφράζουν δυσφορία και αμφιβολίες για την τελική μορφή στην είσοδο αλλά και στην παλιά πόλη.
Κάποια στιγμή, είναι αλήθεια, όλοι συναινέσαμε στα σχέδια και τις μελέτες που έγιναν από την διεύθυνση και επιμέλεια της Ελένης Μαΐστρου και όλοι θεωρήσαμε ότι ακολουθώντας αυτές τις μελέτες, όχι μόνο δεν θα αλλοιώναμε το περιβάλλον αλλά θα αναδεικνύαμε ακόμη περισσότερο τις ομορφιές του Ναυπλίου.
Όμως, τώρα που εφαρμόζονται, έστω αποσπασματικά, αυτά τα σχέδια, το αποτέλεσμα δεν φαίνεται να δικαιώνει τις προσδοκίες μας.
Το αισθητικό αποτέλεσμα μάλλον απέχει από αυτό που πιστεύαμε ότι θα ήταν και η λειτουργικότητα, η κυκλοφοριακή ανάγκη, περιορίζονται σε σημείο που να καθιστούν προβληματική την ομαλή ζωή ανθρώπων, των κατοίκων και των επιχειρήσεων.
Αυθεντίες στη σύλληψη μπορεί να υπάρχουν, μέχρι βέβαια την υλοποίηση, άλλες οι συνθήκες και οι ανάγκες πριν από δέκα χρόνια, άλλες τώρα και διαφορετικές σε δέκα χρόνια.
Πριν επτά μήνες, πριν αρχίσουν αυτά τα έργα, έγραψα τρεις αναρτήσεις όπου επισήμαινα την ανάγκη μιας καινούργιας μελέτης που θα εξέταζε συνολικά το πρόβλημα από την Ενδεκάτη μέχρι το Φάρο, λαμβάνοντας υπόψιν και ενσωματώνοντας τις μελέτες Μαΐστρου, επικαιροποιώντας ότι υπάρχει και εξετάζοντας όλες τις παραμέτρους και τα νέα στοιχεία που υπάρχουν.
Τα έργα που γίνονται τώρα δεν έχουν υπολογίσει τις κατοπινές αποφάσεις για κλείσιμο του ΠΙ, την εκβάθυνση του Λιμανιού, τον αποκλεισμό ενός μεγάλου τμήματος του Λιμανιού λόγω ISPS, τη μελλοντική δημιουργία Μαρίνας και τις ήδη αποφασισθείσες ρυθμίσεις στάθμευσης στην παλιά πόλη.
Ακούγονται όμορφα τα περί απαγόρευσης κυκλοφορίας οχημάτων στο παλιό Ναύπλιο, συμφωνούμε όλοι, αλλά το Ναύπλιο έχει πολλές ιδιομορφίες που δεν τις σκεφτόμαστε.
Έχει από το ίδιο σημείο μία είσοδο και έξοδο, από την Ανατολή, το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος των τουριστικών και άλλων επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών, μεγάλος αριθμός κατοίκων, ο κύριος όγκος ξενοδοχείων και πανσιόν, όλες οι εκδηλώσεις πολιτισμού και διασκέδασης, βρίσκονται και γίνονται στο παλιό ιστορικό κέντρο.
Αυτό δεν αλλάζει, επομένως πρέπει να βρούμε τρόπους να εξυπηρετηθούν οι ανάγκες των περισσοτέρων με το λιγότερο κόστος.
Δηλώνω αναρμόδιος, πέραν της λογικής ενός ανθρώπου που γνωρίζει την εξέλιξη της παλιάς πόλης από τη δεκαετία του 50.
Για το αισθητικό αποτέλεσμα θα μιλήσουμε όταν δούμε το σύνολο του έργου, πάντως η αίσθηση είναι ότι η Δημοτική Αρχή δεν παρεμβαίνει, εκεί που μπορεί, ώστε να διορθώνονται κάποια πράγματα που από την αρχή μοιάζουν παραφωνία.
prefadoros-blog.com
