καταλληλότερο: Κοκκινοσκουφίτσα!
Πίστευα πως τα μικρούλια θα ενθουσιάζονταν γιατί είναι ένα από τα αγαπημένα τους παραμύθια και πράγματι είχα δίκιο. Φτάνοντας στο σπίτι το πρωί, ένοιωθα μία ευφορία. Ήθελα να ντύσω πρώτα όλα τα μικρά με τις στολές τους και μετά να ετοιμαστώ και εγώ.
Η ώρα κύλησε πολύ γρήγορα, μέσα στα γέλια και τη χαρά. Μία πειρατίνα, μια μπαλαρίνα, μια βασίλισσα, μια μελισσούλα, ένας νίντζα, ένας ρωμαίος στρατιώτης, ένας Ρομπέν των δασών. Όλα μέσα στις χρωματιστές τους στολές, τόσο χαρούμενα και ευτυχισμένα που εύκολα σου μετέδιδαν τα συναισθήματά τους.
Η αποκορύφωση της ήταν όταν το μεσημέρι έφτασαν οι εθελοντές και ψήσαμε στην αυλή. Χορέψαμε, παίξαμε και διασκεδάσαμε.
Στην Κοκκινοσκουφίτσα λοιπόν θα κάνω μια ευχή: όλες μας οι γιορτές να είναι έτσι, χωρίς κακούς λύκους να παραμονεύουν στο δάσος.
