(Αρθρογράφου – Σχολιογράφου)
Τις προάλλες συνάντησα τον θυμόσοφο καστανά της γειτονιάς μου τον Πολύκαρπο («Π»).
- «Γειά σου «Π», πως τα βλέπεις;»
- «Καθόλου … Ισοδύναμα κυρ.Κώστα μου»
- «Δυστυχώς, αναγκαίο κακό, αφού τα έχουν υπογράψει»
- «Δεν ισχύουνε όμως για όλους! … τι χρειάζονται τόσοι (300) βουλευτές και με τέτοιους μισθούς;»
- «Προτείνεις να αντληθούν πόροι από τη: Δ ε ξ α μ ε ν ή τ ο υ Κ ο ι ν ο β ο υ λ ε υ τ ι κ ο ύ Ι σ ο δ ύ ν α μ ο υ;»
- «Ναι! Είναι πάρα πολλοί και παίρνουνε πολλά. Γιατί να μην έχουμε 100; Θα μας βλάψει περισσότερο αν στη Βουλή βρίσκονται 200 κλακαδόροι, αβανταδόροι λιγότεροι; Ή θα πεθάνουνε της πείνας αν τους μειώσουνε τα προνόμια; Και κάτι ακόμα, που μου κάθεται στο στομάχι, γιατί να δίνουμε πανωπροίκι σε όσους μας φέρανε στο σημερινό χάλι;
Δεν είναι τρελό, άδικο;
- «Είναι»
- «Εκεί μέσα (στο …. Ναό) γίνονται και άλλα …. αμαρτωλά: Δουλεύουνε – εμάς δουλεύουνε δηλαδή – κάπου 2000 υπάλληλοι (!). Τι κάνουνε; Καρέκλες ζεσταίνουνε ή ξύνονται;»
- «Έτσι είναι. Χώρες πολυπληθέστερες από τη δική μας απασχολούν λιγότερους. Επιπρόσθετα οι προσλήψεις έγιναν αναξιοκρατικά. Αντί του ΑΣΕΠ ίσχυσε το προσόν του συγγενή, του φίλου, του ψηφοφόρου!».
- «Απελπίστηκα. Όχι μόνον για όσα στραβά κι ανάποδα κάνουνε αλλά και γιατί δεν καταλαβαίνουνε τίποτα. Ντίπ ντουβάρια. Δεν βλέπουνε ότι το καζάνι βράζει και θα τιναχτεί στον αέρα.
Πόσο ακόμα θ’αντέξει ο κοσμάκης; Τη πείνα, τη παγωνιά, τη ξεφτίλα, τη κοροϊδία, να του παίρνουνε το σπίτι, το βιός του;»
- «Εμένα «Π» με ενοχλεί και κάτι άλλο:
Μέσα στο Κοινοβούλιο είναι 300 ΕΘΝΟΓΟΝΕΙΣ. Αρκετοί δε δημοσιογράφοι. Αυτοί γιατί δεν κάνουν μια έρευνα και να τη δημοσιοποιήσουν, με ονόματα, διευθύνσεις, αποδοχές, τρόπο διορισμού, προσόντα κ.ο.κ ώστε να μας πληροφορήσουν – όπως έχουν υποχρέωση – σχετικά; Επίσης γιατί δεν βγαίνουν μπροστά οι ανιδιοτελείς πατριώτες βουλευτές να ζητήσουν: μείωση του αριθμού τους, των «αποζημιώσεων» και των συντάξεών τους ώστε να συμβάλλουν στη διάσωση (όπως ζητούν από εμάς) της Πατρίδας;
Δεν θέλουν; Δεν υπάρχουν; Φοβούνται μήπως «χαλάσουν την πιάτσα» και εκτέθουν στους συναδέλφους τους; Μένουν πιστοί στις παραδόσεις; Ή το σκέπτονται;
Μακάρι – μερικοί – να μας εκπλήξουν ευχάριστα. Και ουσιαστικά».
- «Λες Κυρ Κώστα να ξυπνήσουμε στις εκλογές που έρχονται;»
- «Πολύ αμφιβάλλω. Συνηθίσαμε να τους ανεχόμαστε. Αποδεχόμαστε πως κάποιοι είναι: πιο ίσοι / ισοδύναμοι. Κάτι που πιστώνεται στη διανοητική και ηθική αδυναμία της κοινωνίας μας».
- «Ε! Τότε, αντί να πάμε, να ψηφίσουμε, να πάρουμε μια πέτρα και σχοινί και να φουντάρουμε»
- «Σ’ αφήνω τώρα «Π», γειά σου»
- «Γειά σου και σ’εσένα».
