Δυτικών για να βγάλει τα προς το ζην, η Τζένη Βάνου το έκανε με μια μοναδική τιμιότητα, αξιοπρέπεια αλλά και γλυκύτητα, την ίδια ώρα που άφωνοι αυτοαποκαλούμενοι τραγουδιστές αλληλομαχαιρώνονταν για μία θέση στη μαρκίζα της νεοελληνικής υποκουλτούρας.
Ίσως είναι τώρα η ώρα, ακόμα και μετά θάνατον, η αγαπημένη τραγουδίστρια να λατρευτεί όπως της αξίζει, όχι μόνο για τη μεγάλη καλλιτεχνική της υπόσταση, μα και για τον χαρακτήρα που διέθετε σύμφωνα με όλους όσοι την γνώριζαν.
Το σίγουρο είναι πως ό,τι τραγούδησε, θα μείνει για πάντα.
Έχετε ακούσει άραγε πιο ανατριχιαστική "Συννεφιασμένη Κυριακή" από αυτή;
