κατασπατάληση δημοσίου χρήματος από τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας. Στις χιλιάδες των οργανώσεων που συμμετέχουν στον ατέρμονα χορό των χρηματοδοτήσεων, κυρίαρχο ρόλο φαίνεται ότι έχουν οι περιβόητες «περιβαλλοντικές» ΜΚΟ. Εκατοντάδες από αυτές, με περίεργους και βαρύγδουπους τίτλους, αλλά πάντα με προμετωπίδα τις κατάλληλες και εύηχες λέξεις όπως, «περιβάλλον», «προστασία», «οικολογία» κλπ, φιγουράρουν στις λίστες των λιστών του δημοσίου χρήματος.
Και αναρωτιέται εύλογα ο κάθε πολίτης πως με τόσες χιλιάδες αφοσιωμένες οργανώσεις, με τόσα ευαισθητοποιημένα στελέχη, με εκατομμύρια ευρώ που μοιράζονται σαν στραγάλια για να ικανοποιηθεί ο «εθελοντισμός» κάποιων συμπολιτών μας, δεν έχει «σωθεί» ακόμη το περιβάλλον της χώρας μας;
Καίρια η πρόσφατη διαπίστωση της οργάνωσης «Αρχιπέλαγος» και μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους: «Τα ποσά που αναφέρονται στα πρόσφατα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, ωχριούν μπροστά στους εθνικούς και ιδίως στους κοινοτικούς πόρους που ξοδεύτηκαν μάταια στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια για δήθεν περιβαλλοντικούς σκοπούς, και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις είχαν μηδαμινό επί της ουσίας αποτέλεσμα. Όχι μόνο τα χρήματα δεν επιτέλεσαν τους σκοπούς τους, αλλά έμμεσα συνέβαλαν στη διαμόρφωση των τεράστιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε σήμερα σε πολλούς τομείς του περιβάλλοντος».
Το πλαίσιο λειτουργίας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, όπως από τον ίδιο τους τον τίτλο σηματοδοτείται, θα έπρεπε να κυριαρχείται από την ανιδιοτελή προσφορά και τον εθελοντισμό των μελών τους, τη μη κερδοσκοπική-οικονομική διάσταση της δράσης τους, την απουσία οποιασδήποτε κρατικής-κυβερνητικής επιρροής στη λειτουργία τους, τη μη συμμετοχή τους στην υλοποίηση και διαχείριση των κρατικών υποθέσεων μέσω διοικητικών δομών κλπ.
Αντ΄ αυτού βλέπουμε τις 10 κυρίαρχες και μεγάλες «Περιβαλλοντικές» ΜΚΟ να λειτουργούν με ακριβώς αντίθετο τρόπο. Αφενός, φαίνεται να καρπώνονται θηριώδεις χρηματοδοτήσεις εκατομμυρίων ευρώ, για να υλοποιούν τον εθελοντισμό τους. Αφετέρου, έχουν επιτύχει και θεσμοθετήσει τη συμμετοχή στελεχών τους (πρώην και νυν) σε επιτροπές και συμβούλια δημοσίων φορέων και υπουργείων με αποφασιστική αρμοδιότητα επί της ζωής των πολιτών. Πρόκειται για κατάφωρη υποκατάσταση της πολιτικής εξουσίας από φορείς που ουσιαστικά δεν ελέγχονται από κανέναν.
Αν όλοι αυτοί οι οργανωμένοι ευαίσθητοι συμπολίτες μας, κατέβαλαν από το υστέρημα τους την ίδια συμμετοχή για την υλοποίηση προγραμμάτων εκατομμυρίων ευρώ, όπως συνήθως απαιτείται κάθε φορά, τότε είναι άξιοι επαίνων. Αν όμως χρησιμοποίησαν τις μεθοδεύσεις και τις επιρροές τους στον κρατικό μηχανισμό για να «μαζεύουν» δημόσιο χρήμα που θα καλύπτει την δική τους συμμετοχή στα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα, αυτό είναι όχι απλά επιλήψιμο αλλά παράνομο και θα πρέπει να επιστραφεί το σύνολο της χρηματοδότησής τους, πέραν των οποιοδήποτε άλλων νομικών συνεπειών.
Όλες αυτές οι ΜΚΟ, χρηματοδοτούνται από το ΥΠΕΚΑ, το Υπουργείο Εργασίας, το Υπουργείο Εξωτερικών, την Ευρωπαϊκή Ένωση, Περιφέρειες και ΟΤΑ για να υλοποιήσουν τα διάφορα προγράμματά τους. Άραγε, έγινε ποτέ έστω ένας στοιχειώδης έλεγχος της ροής των χρημάτων ώστε να διαπιστωθεί ότι δεν αφορούν το ίδιο πρόγραμμα; Ελέγχθηκε ποτέ αν υπάρχουν διπλές ενισχύσεις ή κάλυψη της ιδιωτικής συμμετοχής με δημόσιο χρήμα ή «εικονικές δωρεές» εργαζομένων κλπ; Βλέπουμε με έκπληξη περιβαλλοντικές οργανώσεις, όπως ο Αρκτούρος, η Καλλιστώ, η Ορνιθολογική Εταιρεία κλπ να χρηματοδοτούνται, πέραν των άλλων, μέχρι και από το Υπουργείο Εργασίας για την καταπολέμηση της... ανεργίας. Την ώρα που περικόπτονται οι φαρμακευτικές δαπάνες των ανέργων, κάποιοι επιδοτούνται για την ανεργία των αρκούδων και των γλάρων, ακόμη και την εποχή του «μνημονίου». Εδώ δεν έχουμε απλά μια χήνα που κάνει χρυσά αυγά, αλλά ολόκληρο ορνιθοτροφείο από νανόχηνες που γεννοβολούν χωρίς τελειωμό.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί. Το απόστημα των ΜΚΟ, αυτός ο παρασιτικός εναγκαλισμός όλης της διοικητικής πυραμίδας του κράτους, από διάφορες «ευαίσθητες» για το περιβάλλον οργανώσεις, που με πρόσχημα την κοινωνική προσφορά, έχουν στήσει μια ολόκληρη βιομηχανία «εθελοντισμού» και περιβαλλοντικών μελετών για τη σωτηρία πεταλούδων και γλαρονιών, πρέπει να σπάσει οριστικά.
Ο σύλλογός μας, Ωρίων – Το Δίκτυο των Κυνηγών, έχει καταγγείλει επανειλημμένα στο παρελθόν τα κακώς κείμενα του χώρου των ΜΚΟ. Πρέπει να προχωρήσει επιτέλους ένας σοβαρός και ενδελεχής έλεγχος των οικονομικών όλων των ΜΚΟ που χρηματοδοτήθηκαν αδρά από τα ταμεία του Ελληνικού Δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χωρίς να εξαιρεθούν αυτή τη φορά οι «μεγάλες» περιβαλλοντικές ΜΚΟ που συνεργάζονται με το ΥΠΕΚΑ. Καιρός είναι να ξεχωρίσουν οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι πραγματικές μή κυβερνητικές οργανώσεις, από τις «γνωστές» σε όλους ΜΚΟ, δηλαδή τις Μεγάλες Κρατικοδίαιτες Οργανώσεις...
Για τον Ωρίωνα,
Με εκτίμηση,
O Πρόεδρος
Θωμάς Μπατσέλας
Ο Γ.Γραμματέας
Νίκος Παπαϊωάννου
