Η θανάσιμη απειλή των γερμανικών υποβρυχίων εν μέσω του Α’ παγκοσμίου πολέμου βοήθησε τους επιστήμονες να εξελίξουν το ραντάρ, χρησιμοποιώντας υποθαλάσσια ηχητικά σήματα, για να εντοπίσουν αντικείμενα όπως υποβρύχια, τα οποία θα μπορούσαν να απειλούν με τορπίλες. Για τον 20ό αιώνα αυτό ήταν ένα τεράστιο τεχνολογικό άλμα.
Η φάλαινα του είδους Cotylocara macei, λίγο μεγαλύτερη από ένα ρινοδέλφινο, φαίνεται να χρησιμοποιούσε ένα τέτοιο σύστημα πολύ πριν το κάνει ο άνθρωπος. Αυτά τα θαλάσσια θηλαστικά προσανατολίζονταν με ηχητικά κύματα – στέλνοντας τον ήχο πάνω σε αντικείμενα -ώστε να βρούνε θηράματα, εδώ και εκατομμύρια χρόνια.
Η ανακάλυψη οδηγεί στην πεποίθηση ότι ο προσανατολισμός μέσω ηχητικών κυμάτων εξελίχθηκε στις φάλαινες με δόντια, εδώ και 23 με 34 εκατομμύρια χρόνια, είπαν οι επιστήμονες.
Αυτό φαίνεται να έγινε λίγο αφότου οι φάλαινες, περίπου 35 εκατομμύρια χρόνια πριν, χωρίστηκαν σε 2 μεγάλες ομάδες κητών -φάλαινες κυνηγούς με δόντια και φάλαινες χωρίς δόντια (με μπανέλες) οι οποίες φιλτράρουν το νερό του ωκεανού για να εξασφαλίσουν τροφή.
Ο Jonathan Geisler, καθηγητής ανατομίας στο Ινστιτούτο της Τεχνολογίας της Νέας Υόρκης και επικεφαλής της έρευνας δημοσιευμένης στο περιοδικό Nature, έκανε λόγο για ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: “Πρόκειται για ένα ηχητικό σύστημα, που επιτρέπει στις φάλαινες να περιηγηθούν και να βρουν τρόφιμα, ιδίως σε ύδατα όπου υπάρχει λίγο φως, σε βαθιά ή ταραγμένα νερά με πολύ λάσπη, όπως είναι εκβολές ποταμών και περιοχές γύρω από λίμνες”.
Τα απολιθώματα που “μαρτυρούν” για τη χρήση ραντάρ από τις φάλαινες στην αρχαιότητα, ανακαλύφθηκαν κοντά στο Summerville στη Νότια Καρολίνα.
econews
