Οι έρευνες για τον εντοπισμό του μοιραίου αεροσκάφους της Malaysian Airlines συνεχίζονται από την ημέρα που χάθηκε στις 8 Μαρτίου.
Κατά τις άκαρπες μέχρι στιγμής προσπάθειες εντοπισμού στον Ινδικό Ωκεανό το μόνο που κατάφεραν να ανασύρουν οι ομάδες έρευνας ήταν σκουπίδια, τα οποία ουδεμία σχέση είχαν με τα συντρίμμια του χαμένου αεροσκάφους.
Τα άχρηστα αντικείμενα που εντοπίστηκαν στη θάλασσα δεν αναστέλλουν όμως μόνο τις πυρετώδεις έρευνες των συνεργείων, αλλά αποτελούν σοβαρότατο κίνδυνο για τη θαλάσσια πανίδα.
Όπως εξηγεί ο Στέφαν Λούτερ, ειδικός για τη θαλάσσια προστασία της περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, «πολλές θαλάσσιες χελώνες τρώνε μέδουσες. Όταν βλέπουν μπλε πλαστικές σακούλες να επιπλέουν στη θάλασσα, τις καταπίνουν νομίζοντας ότι είναι τροφή και πνίγονται».
Σισύφειο έργο ο εντοπισμός του αεροσκάφους
Σύμφωνα με εκτιμήσεις του WWF, περίπου οκτώ εκατομμύρια άχρηστα αντικείμενα κάθε είδους καταλήγουν καθημερινά στη θάλασσα. Για την αποσύνθεσή τους στο νερό χρειάζονται δεκαετίες, ίσως και αιώνες.
«Ανακάλυψα ακόμη και ένα ψυγείο στη θάλασσα» λέει η Μπρίτα Ντενίζ Χάρντεστι, οικολόγος της αυστραλιανής υπηρεσίας ερευνών CSIRO. Δεν υπάρχει θάλασσα που να μην έχει μολυνθεί από πλαστικό, τονίζει ο Τίλο Μάακ, ακτιβιστής της Greenpeace.
Μέσα ενημέρωσης έχουν καταγράψει να πλέουν στη θάλασσα, εγκαταλειμμένα πλοία ή ακόμη και σπίτια που παρασύρθηκαν, για παράδειγμα, από το καταστροφικό τσουνάμι στην Ιαπωνία.
Όσον αφορά στα συντρίμμια του χαμένου αεροσκάφους της Malaysia Airlines, ο εντοπισμός τους -τρεις και πλέον εβδομάδες μετά τη συντριβή του στον ωκεανό- αποτελεί σισύφειο έργο σύμφωνα με τον ωκεανογράφο του αυστραλιανού Πανεπιστημίου Flinders, Γιόχεν Κέμφ. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, «ακόμη κι αν ξέραμε το ακριβές σημείο της συντριβής, η ακτίνα των ερευνών θα ήταν τεράστια», εξαιτίας των ανυπολόγιστων στροβίλων και των ρευμάτων που δημιουργούνται στον ωκεανό.
