το οποίο προσδιορίζεται από την έξοδο της Ελλάδας από το μνημόνιο, τη συμμετοχή στις ευρωεκλογές υπό την αιγίδα του ευρωπαϊκού σοσιαλιστικού κόμματος, τη συγκρότηση της «Ελιάς», τη στήριξη προοδευτικών περιφερειακών και δημοτικών σχημάτων και την πορεία του Κινήματος προς την «αναγέννηση», μέσα από τη «δικαίωσή» του.
Η κρίση, όπως αναφέρεται στο κείμενο, ήταν αποτέλεσμα της διεθνούς συγκυρίας και των χειρισμών της κυβέρνησης Καραμανλή, που εκτίναξε και πολλαπλασίασε το έλλειμμα και εκδηλώθηκε στο υπέδαφος χρόνιων διαρθρωτικών αδυναμιών και στρεβλώσεων.
Το ΠΑΣΟΚ, τονίζεται, σήκωσε το τεράστιο βάρος μιας επιλογής που ήταν μονόδρομος για τη χώρα με όλες ανεξαίρετα τις πολιτικές δυνάμεις απέναντί του, μια επιλογή πατριωτικής ευθύνης και, έτσι, η Ελλάδα στάθηκε όρθια «με τη δική μας πολιτική και τις τεράστιες θυσίες του ελληνικού λαού».
Για την έξοδο στις αγορές αναφέρεται ότι σηματοδοτεί το τέλος της εποχής των μνημονίων και ότι γίνεται με τους καλύτερους δυνατούς όρους και το χαμηλότερο επιτόκιο σε σχέση με τις άλλες χώρες.
Η εξέλιξη αυτή, όπως αναφέρεται, συντελείται σε ένα πλαίσιο βιώσιμου χρέους εξ αιτίας της δανειακής σύμβασης του 2012 και του γενναίου κουρέματος που το συνόδευσε.
Καταλογίζεται στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι για άλλη μια φορά αποδεικνύεται κατώτερη των περιστάσεων και τυχοδιωκτική, καθώς «τη στιγμή της αναγκαίας εθνικής συνεννόησης για να ολοκληρώσουμε το τόσο σημαντικό βήμα για οριστική έξοδο από τη κρίση παραμένει σε καταγγελτικό λόγο». Και η στάση της ηγεσίας του θεωρείται ότι «είναι αδιέξοδη, ουσιαστικά αρνούμενη την έξοδο στις αγορές» και «επιλέγει τη συνέχιση της μνημονιακής συνταγής».
Η χώρα, αναφέρεται, αλλάζει σελίδα και επιστρέφει ως ισότιμος εταίρος στις ευρωπαϊκές εξελίξεις με ισχυρό διαπραγματευτικό ατού και μπορεί να αφοσιωθεί απερίσπαστη στους όρους και τις προϋποθέσεις της ταχύρυθμης ανάκαμψης.
Έπειτα από αυτές τις επιτυχίες, όπως τονίζεται «είναι η ώρα να σηκώσουμε ξανά τις ιδεολογικές και αξιακές μας σημαίες ως η προοδευτική και δημοκρατική παράταξη που αποτέλεσε πάντοτε τον φορέα της εθνικής ενότητας και της κοινωνικής συνοχής».
Και προστίθεται ότι «οι εκλογές του Μαΐου θα επιβεβαιώσουν τις νέες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στην πρόοδο και τη συντήρηση τόσο στο επίπεδο των ευρωπαϊκών εξελίξεων όσο και στο επίπεδο της θεσμικής συγκρότησης της Δημοκρατίας».
Σχετικά με τις ευρωεκλογές, τονίζεται ότι «διακυβεύεται το παρόν και το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ειδικότερα η εξέλιξη της Ευρωζώνης». Επίσης αναφέρονται και τα εξής:
– Ο συντηρητικός συμβιβασμός του Μάαστριχτ και η πολιτική της μονομερούς λιτότητας σε συνθήκες ύφεσης οδηγήθηκαν στο ακραίο τους όριο.
– Ο ευρωσκεπτικισμός, η επιστροφή στους εθνικούς προστατευτισμούς, η νεοσυντηρητική κυριαρχία θέτουν σε κίνδυνο το εγχείρημα.
Γι αυτό, τονίζεται, «απαιτείται μια πορεία δυναμικής επανεκκίνησης προς μια νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη με κυρίους στόχους:
– Την αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης σε προοδευτική κατεύθυνση.
– Την ολοκληρωμένη επεξεργασία (τεχνική, κοινωνική, πολιτική) των κρίσιμων αποφάσεων.
– Την προβολή ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου για την προάσπιση του κοινωνικού κράτους.
Ως ένα πρώτο θετικό βήμα προς την κατεύθυνση αυτή είναι το εκλογικό πρόγραμμα-διακήρυξη του PES με βάση το οποίο η Ευρώπη που προοδεύει, προστατεύει και δρα έρχεται αντιμέτωπη με την Ευρώπη του φόβου και της λιτότητας της δεξιάς κυριαρχίας των τελευταίων χρόνων.
Επισημαίνεται ο ακροδεξιός κίνδυνος και αναφέρεται σχετικά:
«Εκμεταλλευόμενες την κρίση και τα αδιέξοδα καθώς και τον αυταρχισμό και την επιμονή στις αντιλαϊκές πολιτικές της συντηρητικής ευρωπαϊκής ηγεσίας οι διάφορες ακροδεξιές ομάδες εμφανίζουν αξιοσημείωτη άνοδο. Ο κίνδυνος, προστίθεται, είναι υπαρκτός και οφείλει να ενεργοποιήσει τα δημοκρατικά αντανακλαστικά των Ευρωπαίων πολιτών».
Αναφορά γίνεται και στον «αριστερό λαϊκισμό» και τονίζεται ότι «το αδιέξοδο των μικρότερων ομάδων της Αριστεράς προέρχεται κυρίως από την απουσία οποιασδήποτε ενιαίας και βιώσιμης πρότασης για την Ευρώπη».
Όπως τονίζεται, ένα ισχυρό και πλειοψηφικό Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, «είναι ο μόνος δρόμος για πραγματική επανεκκίνηση και αλλαγή στην Ευρώπη, της πραγματικής υπεράσπισης των εθνικών μας συμφερόντων, ο προοδευτικός δρόμος για την Ελλάδα και την Ευρώπη».
Στις ευρωεκλογές το ΠΑΣΟΚ κατεβαίνει υπό την «Ελιά», για τη «δημιουργία μιας μεγάλης και ισχυρής Κεντροαριστεράς της Προόδου και της Ευθύνης». Σε αυτές τις εκλογές, όπως αναφέρεται, «δοκιμάζεται για πρώτη φορά το εγχείρημα μιας ευρύτερης συμπαράταξης των προοδευτικών δυνάμεων που βρίσκονται ανάμεσα στη Δεξιά και την κομμουνιστογενή Αριστερά». Τονίζεται επίσης ότι «το πρόγραμμα της Ελιάς εκφράζει δυνάμεις φιλοευρωπαϊκές, προοδευτικές πολιτικά και υπεύθυνες εθνικά».
Το ψηφοδέλτιο της «Ελιάς», όπως αναφέρεται, είναι αυθεντικό, νεανικό, ανανεωτικό και συνδέει την εμπειρία και τη γνώση με τη διάθεση της προσφοράς και τη δυναμική μιας πραγματικής ανανέωσης.
Επίσης, είναι αντιπροσωπευτικό καθώς εκφράζει την ελληνική περιφέρεια, τους κοινωνικούς χώρους, τα επαγγέλματα, τους θεσμούς και εκφράζει στην Ελλάδα το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα.
Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές αναφέρεται ότι το ΠΑΣΟΚ έχει την πιο ισχυρή και προοδευτική δικτύωση στο χώρο, ο οποίος είναι πάντα προνομιακός για το Κίνημα.
Σχετικά με την «αναγέννηση» του Κινήματος μέσα από τη «δικαίωση» αναφέρεται, μεταξύ άλλων:
«– Εμείς σηκώσαμε το δυσβάστακτο φορτίο να αποφασίσουμε και να υλοποιήσουμε εξαιτίας της κρίσης που παραλάβαμε από την κυβέρνηση της ΝΔ μια πολιτική αταίριαστη με την ιστορική μας διαδρομή.
– Πήραμε εξολοκλήρου την ευθύνη της διαπραγμάτευσης και των μέτρων του μνημονίου και πληρώσαμε το δυσανάλογο κόστος της υπευθυνότητάς μας.
– Οδηγός μας ήταν το αίσθημα εθνικής ευθύνης».
Και προστίθεται:
«Η πολιτική που ασκήσαμε από το Μάιο του 2010 μέχρι σήμερα που η χώρα βγαίνει στις αγορές ξανά υπήρξε -παρά τα λάθη, τις πιέσεις, τις αντιφάσεις και κυρίως τις τεράστιες δυσκολίες- ενιαία για τις κυβερνήσεις μας και εν συνεχεία για τις κυβερνήσεις συνεργασίας».
Επίσης αναφέρεται ότι:
«– Όλες ανεξαίρετα οι πολιτικές δυνάμεις με προεξάρχουσα αρχικά τη ΝΔ στάθηκαν απέναντι σ’ ένα αντιφατικό και πολύχρωμο αντιμνημονιακό μέτωπο.
– Στην πορεία τόσο η ΝΔ όσο και η ΔΗΜΑΡ σύρθηκαν αναγκαστικά σ' αυτή την πολιτική μονόδρομο για τη χώρα.
– Η πολιτική αυτή απέδωσε τους καρπούς της την ώρα που το ΠΑΣΟΚ έχει πληρώσει και πληρώνει δυσανάλογα μεγάλο κόστος τόσο για την συνολική περίοδο μέχρι το 2009 όσο και για την τραγικά δύσκολη διαχείριση της κρίσης που έπεσε άνισα στους ώμους του.
– Οι θυσίες του λαού έπιασαν τόπο, το κίνημά μας, όμως, θεωρήθηκε ως ο κύριος υπαίτιος για την απώλεια σημαντικού μεριδίου της κατανεμημένης ευημερίας του χωρίς να εξετάζει δυστυχώς κανείς πώς φτάσαμε στο αδιέξοδο το 2009 και τι στάση έχει κρατήσει κάθε κόμμα μετά την έκρηξη της κρίσης και τη συνειδητοποίηση του αδιεξόδου».
«Οι εξελίξεις μας δικαιώνουν», τονίζεται και προστίθεται ότι τώρα «οφείλουμε να κοιτάξουμε μπροστά με γνώμονα πάντοτε το προοδευτικό και πατριωτικό μας χρέος».
Εκφράζεται αισιοδοξία για το αποτέλεσμα των εκλογών και τονίζεται: «Σε πείσμα των δημοσκοπήσεων που προσπαθούν να καταλάβουν μια πρωτόγνωρη κοινωνική και πολιτική κατάσταση με παλιά εργαλεία, το ΠΑΣΟΚ, η δημοκρατική παράταξη, υπάρχει και είναι παντού».
Εκτιμάται επίσης ότι «όλες σχεδόν οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου ανεξάρτητα από το κόμμα που ψήφισαν ή θα ψηφίσουν στρέφουν το βλέμμα στο ΠΑΣΟΚ και τη δημοκρατική παράταξη», γιατί «απουσιάζει οποιασδήποτε εναλλακτική πρόταση από την Αντιπολίτευση και το μικρό δικομματισμό και περιμένουν από μας την προοδευτική πρόταση για την στρατηγική που θα ακολουθήσει η χώρα».
Τονίζεται ότι «όλοι συνειδητοποιούν ότι το οριστικό τέλος της κρίσης θα επέλθει όταν η Ελλάδα ανασυντάξει τις δυνάμεις της ώστε να επιστρέψει ως πρωταγωνιστής στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις μιας αυτοδύναμης ανάπτυξης χωρίς δανεικά και δεκανίκια».
Στη βάση αυτής της πρότασης, αναφέρεται, «θα προχωρήσουμε μετά τις εκλογές συνεχίζοντας σταθερά τη διαδικασία ανασυγκρότησης της ευρείας Κεντροαριστεράς:
– Γι' αυτό κρατάμε προς κάθε κατεύθυνση την πόρτα ανοιχτή.
– Γι' αυτό επιμένουμε να ανακινήσουμε διαδικασία αυτοοργάνωσης της λαϊκής βάσης.
– Γι' αυτό θέλουμε την όποια μετεξέλιξη του ΠΑΣΟΚ ως εκφραστή της παράταξης να τη συνδέσουμε με μια νέα εθνική και δημοκρατική επαγγελία και με μια νέα και σύγχρονη προοδευτική προοπτική».
