επιτηδευμένο γέλιο ενεργοποιεί ένα μέρος του εγκεφάλου μας που συνδέεται με την αποκρυπτογράφηση των συναισθημάτων, ενώ το αυθεντικό φωτίζει περιοχές που συνδέονται με θετικά αισθήματα.
Πόσες φορές δεν νιώσαμε υποχρεωμένοι να γελάσουμε με την αποτυχημένη προσπάθεια ενός φίλου να φανεί αστείος, για να μην τον πληγώσουμε, σπρώχνοντας τον εαυτό μας να προσποιηθεί ότι έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια; Και πόσες φορές δεν προσπαθήσαμε να κρύψουμε τα πραγματικά μας συναισθήματα με ένα επιτηδευμένο γέλιο; Ε, λοιπόν, ο κόπος όλων μας ήταν άδικος, λέει νέα μελέτη.
Ερευνητές από το Κολέγιο Royal Holloway του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, δικαιώνουν εκείνους που, κατά καιρούς, διαμαρτύρονται για τα ψεύτικα γέλια που ακούγονται από “υποχρέωση” ή από “ευγένεια”, στις τηλεοράσεις, στο σπίτι, στη δουλειά ή σε ένα ραντεβού. Και επιβεβαιώνουν κάτι που μάλλον όλοι γνωρίζαμε: το ψεύτικο γέλιο μας δεν ξεγελά κανέναν.
Συγκεκριμένα, οι ειδικοί πίσω από τη νέα μελέτη, η οποία έγινε με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Ευτυχίας (20 Μαρτίου), διαπίστωσαν ότι οι εγκέφαλοί μας εκτελούν διαφορετικές διεργασίες, όταν ακούμε ένα γνήσιο γέλιο, σε σχέση με όταν ακούμε ένα προσποιητό. Γεγονός, όπως υποστηρίζουν, που αποδεικνύει ότι, έστω ασυνείδητα, μπορούμε να τα διακρίνουμε.
Ο εγκέφαλος σε ρόλο ντετέκτιβ
Για να φτάσουν στο παραπάνω συμπέρασμα, οι ερευνητές του Royal Holloway, με επικεφαλής την καθηγήτρια ψυχολογίας Δρ Carolyn McGettigan, κατέγραψαν τις αντιδράσεις του εγκεφάλου 58 εθελοντών, την ώρα που άκουγαν ειλικρινή και ψεύτικα γέλια από τους ίδιους ανθρώπους, σε βίντεο του YouTube.
Στη συνέχεια, τα αποτελέσματα συγκρίθηκαν μεταξύ τους. Όπως φάνηκε, οι συμμετέχοντες – σε κανέναν από τους οποίους δεν είχε αποκαλυφθεί ο σκοπός της μελέτης – μπορούσαν, ασυνείδητα, να διακρίνουν το ανειλικρινές από το γνήσιο γέλιο, γεγονός που αποτυπώθηκε με διαφορετικές νευρολογικές αντιδράσεις στον εγκέφαλό τους.
Ειδικότερα, όταν το γέλιο που άκουγαν ήταν επιτηδευμένο, ενεργοποιούνταν ένα μέρος του εγκεφάλου που συνδέεται με την αποκρυπτογράφηση των συναισθημάτων. Κάτι που σημαίνει ότι ξέρουμε ότι δεν είναι πραγματικό, και το μυαλό μας προσπαθεί, αυτόματα, να καταλάβει γιατί ο συνομιλητής μας προσποιείται και τι σκέφτεται – τη συναισθηματική και ψυχική του κατάσταση.
Αντιθέτως, το άκουσμα πραγματικού γέλιου φώτιζε περιοχές του εγκεφάλου που συνδέονται με την ευτυχία και άλλα θετικά συναισθήματα. “Είναι συναρπαστικό το γεγονός ότι ο εγκέφαλος μπορεί να ανιχνεύει την πραγματική ευτυχία στους ανθρώπους. Οι εγκέφαλοί μας είναι πολύ ευαίσθητοι στην κοινωνική και συναισθηματική σημασία του γέλιου”, δήλωσε, σχετικά, η Δρ McGettigan.
Επιβεβαίωση προηγούμενων μελετών
Πάντως, τα ευρήματα της νέας μελέτης δεν είναι τα πρώτα που υποστηρίζουν την ικανότητά μας να ξεχωρίζουμε το γνήσιο γέλιο. Για παράδειγμα, προηγούμενη έρευνα, από επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Tuebingen, στη Γερμανία, είχε δείξει ότι ο εγκέφαλος αναγνωρίζει τη διαφορά μεταξύ των διαφορετικών ειδών γέλιου, αντιδρώντας περισσότερο στο γέλιο χαράς ή εμπαιγμού.
Και άλλη μελέτη, του 2003, που διερεύνησε την ικανότητα του γέλιου να απελευθερώνει ενδορφίνες, με τρόπο που να ανακουφίζει από τον πόνο, είχε, επίσης, διαπιστώσει μία διάκριση μεταξύ του πραγματικού και του επιτηδευμένου γέλιου, με το γνήσιο γέλιο να έχει σημαντικότερη επίδραση στη λειτουργία που εξετάζονταν.
Καιρός να επαναπροσδιορίσουμε τις αντιδράσεις μας;
Τα συμπεράσματα των εν λόγω μελετών, ενδεχομένως, είναι ένα σήμα ότι έφτασε ο καιρός να σκεφτούμε από την αρχή τις αντιδράσεις μας, σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Ποιος ξέρει; Ίσως έτσι οδηγηθούμε σε πιο αληθινές διαπροσωπικές σχέσεις, σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από την απομάκρυνση των ανθρώπων και από την κυριαρχία της τυπικής συμπεριφοράς επί της ουσιαστικής.
Τελικά, όταν βουλιάζουμε στη θλίψη ή όταν νιώθουμε την ανάγκη να μην πληγώσουμε κάποιον με την αδιαφορία μας στα αστεία του, μήπως είναι καλύτερα να είμαστε ειλικρινείς, από το να σκάμε ένα ψεύτικο γέλιο και να αφήνουμε τους γύρω μας μπερδεμένους, για τις προθέσεις και τα συναισθήματά μας; Στο κάτω - κάτω, το πραγματικό γέλιο είναι υγεία, το ανειλικρινές είναι, μάλλον, καταναγκασμός.
pathfinder.gr
