(Αρθρογράφου - σχολιογράφου)
Με την ευκαιρία της πρόσφατης συνάντησης των... παραγόντων / προέδρων των ΠΑΕ, θα ήθελα ως ποδοσφαιρόφιλος/ φίλαθλος να κάνω μερικές επισημάνσεις και παραινέσεις: Το ποδόσφαιρο («Π») διολοισθαίνει σταθερά, κατεβαίνει επίπεδα.
Υποβαθμίζεται. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που κινδυνεύει να … πολιτικοποιηθεί!
Τραγική ειρωνεία, αλλά «εδώ πληρώνονται όλα».
Θυμάστε το slogan – σύσταση των διαπληκτιζόμενων και αλληλοεξοντωνόμενων ΕΘΝΟΓΟΝΕΩΝ μας; «Να μη ποδοσφαιροποιήσουμε την πολιτική ζωή του τόπου».
Σταδιακά, εκφυλιστικά, παρανοϊκά κατόρθωσαν να (αυτό) απαξιωθούν και το προϊόν / επάγγελμα/ ενασχόληση τους: το Πολιτικό Σύστημα, να το φτάσουν στο ναδίρ. Επομένως δεν κατεβαίνει άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι πλέον ισχύει για το «Π»: «Προσοχή, να μην πολιτικοποιηθεί». Είναι στο χέρι των κ.κ. παραγόντων να το φρενάρουν, και να αρχίσουν πορεία ανάκαμψης.
Σωστή η πρόταση για έλευση Διαιτητών και Αρχιδιαιτητών. Όταν είμαστε φθονεροί, ανίκανοι, διεφθαρμένοι, φαύλοι, αποτυχημένοι, οι ξένοι καλούνται να μας συνεφέρουν (Σ.Σ βίοι παράλληλοι: Ελληνική Οικονομία και Τροικανοί). Δεν αρκούν όμως οι ξένοι. Σε πολλούς τομείς πρέπει να γίνουν βαθύτατες, ριζικές αλλαγές:
- Διαιτητές και βοηθοί:
Θα πρέπει να εκπαιδευτούν κατάλληλα και επίπονα, ώστε να συμπεριφέρονται δίκαια, αντικειμενικά, πυροσβεστικά και όχι ως «κανάρηδες / μπουρλοτιέρηδες αγώνων».
Παράλληλα να παίρνουν υψηλά bonus όταν καταγγέλουν (αποδεδειγμένα) την προσπάθεια δωροδοκίας ή επηρεασμού τους. Εννοείται ότι θα τιμωρούνται με αποκλεισμό, και χρηματικό πρόστιμο όταν αδικούν. (Σ.Σ η Τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει).
- Παίκτες:
Να γίνονται τακτικά ειδικά,(εκ)παιδευτικά σεμινάρια ώστε να καλλιεργούνται οι ποδοσφαιριστές. Να τους θυμίζουν τι ήταν και τι είναι. Ποιές οι υποχρεώσεις τους έναντι των παραγόντων, των θεατών, των «αντιπάλων» τους. Να μάθουν τι σημαίνει «μαγκιά, ανδρισμός, λεβεντιά, παλληκαριά. Δεν είναι άλλοθι για κ(α)λόπαιδα, καυγατζήδες το ότι: το «Π» είναι αντρικό άθλημα. Όντως είναι, αλλά για όσους γνωρίζουν την έννοια του Ανδρισμού !
Να εξηγούν σε κάποια μαγκάκια της φακής, πως είναι : Ανανδρία να χτυπάς ύπουλα όταν δεν σε βλέπει ο διαιτητής. Πως είναι ξεφτίλα να πέφτεις κάτω επειδή σε ακούμπησε – ή και σε κοίταξε – ο άλλος για να τιμωρηθεί.
Πως είναι αίσχος να φτύνεις, να βρίζεις (… και την οικογένεια) για να εκνευρίσεις τον άλλο. Πως είναι γελοίο να πέφτεις ημιθανής στο χόρτο επειδή σου πέταξαν (κακώς) ένα πλαστικό κύπελο ή μια σερβιέτα. Ουδεμία δικαιολογία όπως: ένταση, αδρεναλίνη, σημασία αγώνα κ.ο.κ ευσταθεί. Δηλαδή όλοι εμείς δεν έχουμε νεύρα ώστε να εκτραπούμε εναντίον του εργοδότη, συναδέλφου ή ανθρώπου στο δρόμο; Δεν μας τιμωρούν τα Δικαστήρια; Αυτοί τι είναι; Υπεράνω, εξαιρούνται, πέφτουν στα μαλακά και, κάποιοι νταήδες θρασύδειλοι χειροκροτούνται και ηρωοποιούνται; (Σ.Σ Από οπαδική πλέμπα που νομίζει ότι πλήρωσε για να ασχημονεί!).
Παραδειγματικές, εξοντωτικές θα πρέπει να είναι οι τιμωρίες, τα πρόστιμα. Γιατί, εκτός των άλλων, ο αθλητής είναι (πρέπει να είναι) πρότυπο για τους νέους και όχι θορυβώδης, οσμηρή π … ρδή που βρωμίζει το χώρο και το άθλημα. (Σ.Σ Αν ήταν στο χέρι μου – εκτός των άλλων τιμωριών- θα τους υποχρέωνα για 3 τουλάχιστον αγωνιστικές να φοράνε …. φουρώ, στα χρώματα της ομάδας τους, ώστε να διαφημίζουν, χαρωπά/χαριτωμένα, το «αντριλίκι» τους.
- Οπαδοί (δήθεν φίλαθλοι):
Να φέρονται πιο κόσμια και συγκρατημένα. Να ξεδίνουν ερωτικά/ σεξουαλικά, πριν ή μετά το γήπεδο (Σ.Σ Κάποιοι το εκλαμβάνουν ως πορνείο εκτόνωσης !. Είναι απαράδεκτο να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των πραγματικών φιλάθλων και των παιδιών τους, οι οποίοι έχουν τα ίδια δικαιώματα, πληρώνουν το ίδιο, ή και περισσότερο εισιτήριο, αγαπούν εξίσου ή και περισσότερο την ομάδα τους, και δεν τη ζημιώνουν, με τιμωρίες ποτέ!. Να πολλαπλασιαστούν οι κάμερες και να είναι αβάσταχτες και ποικίλες οι κυρώσεις.
- ΜΜΕκμαυλισμού. Φρίκη. Πολεμικά τα πρωτοσέλιδα. Απορώ πως δεν σκέφτηκαν να βάλουν ένθετα όπως: κράνη, μπαλάσκες και μολότωφ (βάζω ιδέες;) «θάψτε τους, σουβλήστε τους, πηδήξτε τους, ξεπατώστε τους, ξεφτιλήστε τους. Εδώ να γίνει ο τάφος τους. Εδώ είναι …. Εδώ ισχύει ο νόμος της …κ.άλλες ευγενικές και ειρηνικές προτροπές. Ελευθερία του τύπου; Ναι. Ελευθεριότητα, Ασυδοσία, Επικινδυνότητα; Όχι. Δεν ξεπουλάμε (και την ψυχή μας; ) και δεν τα τινάζουμε όλα στον αέρα για λίγα ευρουλάκια. Το «Π» είναι παιχνίδι – επομένως όχι άθυρμα στα χέρια – αδίστακτων χρηματολατρών. Δεν είναι πόλεμος, πολεμικές τέχνες (και μάλιστα χωρίς κανόνες, που εκεί ισχύουν). Ούτε ρωμαϊκή αρένα για να χυθεί αίμα.
Κάτι ακόμη: όλοι εμείς, στη δουλειά μας, μπορούμε άραγε να αδιαφορούμε προκλητικά επειδή κάτι μας συμβαίνει ή έχουμε αλλού το μυαλό μας;
Τι θα πει: «Δεν παίξανε τίποτα, επειδή είχαν το μυαλό τους στο άλλο παιχνίδι». Ή γιατί πήραν ήδη το πρωτάθλημα». Ή «εξασφάλισαν την παραμονή τους».
Τότε ας μην κατέβουν, ή ας μη πληρωθούν ή άς τιμωρηθούν με πρόστιμο.
Ή ας παίξουν χωρίς να μας χρεώνουν εισιτήριο.
Είναι άδικο, κάποιοι (άρρωστα;) κορόιδα να πληρώνουν από το υστέρημά τους για να βλέπουν να σέρνονται οι καλοπληρωμένοι λεβέντες.
- Παράγοντες:
Ανεξάρτητα από το αν βάζουν πολύ, λίγο ή σχεδόν καθόλου το χέρι στην τσέπη τους έχουν όλοι την υποχρέωση να προστατεύσουν το προϊόν τους, την επένδυσή τους, το άθλημα, που πλέον είναι επαγγελματικό.
- Εξαρτάται από το μέγεθος των επενδύσεων και όχι από τις ευκαιριακές λυκοσυμμαχίες/ λυκοφιλίες, τις ίντριγκες, τις «παράγκες» το «παρασκήνιο» της «τηλε- δίκες» της πλάκας κ.α δόλια ανάλογα.
Να δυναμώσουν –έντιμα – οι αδύνατοι, χωρίς να αποδυναμωθούν – ανέντιμα, ύπουλα- οι δυνατοί. Να ισχυροποιηθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όχι μόνο για λόγους ανάτασης, περηφάνιας. Αλλά και επειδή (Μαζί με τα λοιπά Αθλήματα, τον Αθλητισμό μας) είναι η μοναδική μας παρηγοριά. Η όαση στο ζόφο, τη φτωχοποίηση, την αποικιοποίηση , τον εξευτελισμό που βιώνουμε έντονα τα τελευταία χρόνια.
Θα είναι ασυγχώρητοι αν: Π ο λ ι τ ι κ ο π ο ι ή σ ο υ ν το Π ο δ ό σ φ α ι ρ ο !
Το «Π» δεν ανήκει μόνον σε οργανωμένους : οπαδούς, παράγοντες , συμφέροντα. Αλλά και σε όλους εμάς τους αγνούς ανιδιοτελείς φιλάθλους. Αν αποστασιοποιηθούμε θα παίζουν μπροστά σε άδειες κερκίδες.
Αυτό επιδιώκουν;
Με την ευκαιρία της πρόσφατης συνάντησης των... παραγόντων / προέδρων των ΠΑΕ, θα ήθελα ως ποδοσφαιρόφιλος/ φίλαθλος να κάνω μερικές επισημάνσεις και παραινέσεις: Το ποδόσφαιρο («Π») διολοισθαίνει σταθερά, κατεβαίνει επίπεδα.
Υποβαθμίζεται. Σε τέτοιο μάλιστα βαθμό που κινδυνεύει να … πολιτικοποιηθεί!
Τραγική ειρωνεία, αλλά «εδώ πληρώνονται όλα».
Θυμάστε το slogan – σύσταση των διαπληκτιζόμενων και αλληλοεξοντωνόμενων ΕΘΝΟΓΟΝΕΩΝ μας; «Να μη ποδοσφαιροποιήσουμε την πολιτική ζωή του τόπου».
Σταδιακά, εκφυλιστικά, παρανοϊκά κατόρθωσαν να (αυτό) απαξιωθούν και το προϊόν / επάγγελμα/ ενασχόληση τους: το Πολιτικό Σύστημα, να το φτάσουν στο ναδίρ. Επομένως δεν κατεβαίνει άλλο.
Αυτό σημαίνει ότι πλέον ισχύει για το «Π»: «Προσοχή, να μην πολιτικοποιηθεί». Είναι στο χέρι των κ.κ. παραγόντων να το φρενάρουν, και να αρχίσουν πορεία ανάκαμψης.
Σωστή η πρόταση για έλευση Διαιτητών και Αρχιδιαιτητών. Όταν είμαστε φθονεροί, ανίκανοι, διεφθαρμένοι, φαύλοι, αποτυχημένοι, οι ξένοι καλούνται να μας συνεφέρουν (Σ.Σ βίοι παράλληλοι: Ελληνική Οικονομία και Τροικανοί). Δεν αρκούν όμως οι ξένοι. Σε πολλούς τομείς πρέπει να γίνουν βαθύτατες, ριζικές αλλαγές:
- Διαιτητές και βοηθοί:
Θα πρέπει να εκπαιδευτούν κατάλληλα και επίπονα, ώστε να συμπεριφέρονται δίκαια, αντικειμενικά, πυροσβεστικά και όχι ως «κανάρηδες / μπουρλοτιέρηδες αγώνων».
Παράλληλα να παίρνουν υψηλά bonus όταν καταγγέλουν (αποδεδειγμένα) την προσπάθεια δωροδοκίας ή επηρεασμού τους. Εννοείται ότι θα τιμωρούνται με αποκλεισμό, και χρηματικό πρόστιμο όταν αδικούν. (Σ.Σ η Τεχνολογία μπορεί να βοηθήσει).
- Παίκτες:
Να γίνονται τακτικά ειδικά,(εκ)παιδευτικά σεμινάρια ώστε να καλλιεργούνται οι ποδοσφαιριστές. Να τους θυμίζουν τι ήταν και τι είναι. Ποιές οι υποχρεώσεις τους έναντι των παραγόντων, των θεατών, των «αντιπάλων» τους. Να μάθουν τι σημαίνει «μαγκιά, ανδρισμός, λεβεντιά, παλληκαριά. Δεν είναι άλλοθι για κ(α)λόπαιδα, καυγατζήδες το ότι: το «Π» είναι αντρικό άθλημα. Όντως είναι, αλλά για όσους γνωρίζουν την έννοια του Ανδρισμού !
Να εξηγούν σε κάποια μαγκάκια της φακής, πως είναι : Ανανδρία να χτυπάς ύπουλα όταν δεν σε βλέπει ο διαιτητής. Πως είναι ξεφτίλα να πέφτεις κάτω επειδή σε ακούμπησε – ή και σε κοίταξε – ο άλλος για να τιμωρηθεί.
Πως είναι αίσχος να φτύνεις, να βρίζεις (… και την οικογένεια) για να εκνευρίσεις τον άλλο. Πως είναι γελοίο να πέφτεις ημιθανής στο χόρτο επειδή σου πέταξαν (κακώς) ένα πλαστικό κύπελο ή μια σερβιέτα. Ουδεμία δικαιολογία όπως: ένταση, αδρεναλίνη, σημασία αγώνα κ.ο.κ ευσταθεί. Δηλαδή όλοι εμείς δεν έχουμε νεύρα ώστε να εκτραπούμε εναντίον του εργοδότη, συναδέλφου ή ανθρώπου στο δρόμο; Δεν μας τιμωρούν τα Δικαστήρια; Αυτοί τι είναι; Υπεράνω, εξαιρούνται, πέφτουν στα μαλακά και, κάποιοι νταήδες θρασύδειλοι χειροκροτούνται και ηρωοποιούνται; (Σ.Σ Από οπαδική πλέμπα που νομίζει ότι πλήρωσε για να ασχημονεί!).
Παραδειγματικές, εξοντωτικές θα πρέπει να είναι οι τιμωρίες, τα πρόστιμα. Γιατί, εκτός των άλλων, ο αθλητής είναι (πρέπει να είναι) πρότυπο για τους νέους και όχι θορυβώδης, οσμηρή π … ρδή που βρωμίζει το χώρο και το άθλημα. (Σ.Σ Αν ήταν στο χέρι μου – εκτός των άλλων τιμωριών- θα τους υποχρέωνα για 3 τουλάχιστον αγωνιστικές να φοράνε …. φουρώ, στα χρώματα της ομάδας τους, ώστε να διαφημίζουν, χαρωπά/χαριτωμένα, το «αντριλίκι» τους.
- Οπαδοί (δήθεν φίλαθλοι):
Να φέρονται πιο κόσμια και συγκρατημένα. Να ξεδίνουν ερωτικά/ σεξουαλικά, πριν ή μετά το γήπεδο (Σ.Σ Κάποιοι το εκλαμβάνουν ως πορνείο εκτόνωσης !. Είναι απαράδεκτο να κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα των πραγματικών φιλάθλων και των παιδιών τους, οι οποίοι έχουν τα ίδια δικαιώματα, πληρώνουν το ίδιο, ή και περισσότερο εισιτήριο, αγαπούν εξίσου ή και περισσότερο την ομάδα τους, και δεν τη ζημιώνουν, με τιμωρίες ποτέ!. Να πολλαπλασιαστούν οι κάμερες και να είναι αβάσταχτες και ποικίλες οι κυρώσεις.
- ΜΜΕκμαυλισμού. Φρίκη. Πολεμικά τα πρωτοσέλιδα. Απορώ πως δεν σκέφτηκαν να βάλουν ένθετα όπως: κράνη, μπαλάσκες και μολότωφ (βάζω ιδέες;) «θάψτε τους, σουβλήστε τους, πηδήξτε τους, ξεπατώστε τους, ξεφτιλήστε τους. Εδώ να γίνει ο τάφος τους. Εδώ είναι …. Εδώ ισχύει ο νόμος της …κ.άλλες ευγενικές και ειρηνικές προτροπές. Ελευθερία του τύπου; Ναι. Ελευθεριότητα, Ασυδοσία, Επικινδυνότητα; Όχι. Δεν ξεπουλάμε (και την ψυχή μας; ) και δεν τα τινάζουμε όλα στον αέρα για λίγα ευρουλάκια. Το «Π» είναι παιχνίδι – επομένως όχι άθυρμα στα χέρια – αδίστακτων χρηματολατρών. Δεν είναι πόλεμος, πολεμικές τέχνες (και μάλιστα χωρίς κανόνες, που εκεί ισχύουν). Ούτε ρωμαϊκή αρένα για να χυθεί αίμα.
Κάτι ακόμη: όλοι εμείς, στη δουλειά μας, μπορούμε άραγε να αδιαφορούμε προκλητικά επειδή κάτι μας συμβαίνει ή έχουμε αλλού το μυαλό μας;
Τι θα πει: «Δεν παίξανε τίποτα, επειδή είχαν το μυαλό τους στο άλλο παιχνίδι». Ή γιατί πήραν ήδη το πρωτάθλημα». Ή «εξασφάλισαν την παραμονή τους».
Τότε ας μην κατέβουν, ή ας μη πληρωθούν ή άς τιμωρηθούν με πρόστιμο.
Ή ας παίξουν χωρίς να μας χρεώνουν εισιτήριο.
Είναι άδικο, κάποιοι (άρρωστα;) κορόιδα να πληρώνουν από το υστέρημά τους για να βλέπουν να σέρνονται οι καλοπληρωμένοι λεβέντες.
- Παράγοντες:
Ανεξάρτητα από το αν βάζουν πολύ, λίγο ή σχεδόν καθόλου το χέρι στην τσέπη τους έχουν όλοι την υποχρέωση να προστατεύσουν το προϊόν τους, την επένδυσή τους, το άθλημα, που πλέον είναι επαγγελματικό.
- Εξαρτάται από το μέγεθος των επενδύσεων και όχι από τις ευκαιριακές λυκοσυμμαχίες/ λυκοφιλίες, τις ίντριγκες, τις «παράγκες» το «παρασκήνιο» της «τηλε- δίκες» της πλάκας κ.α δόλια ανάλογα.
Να δυναμώσουν –έντιμα – οι αδύνατοι, χωρίς να αποδυναμωθούν – ανέντιμα, ύπουλα- οι δυνατοί. Να ισχυροποιηθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Όχι μόνο για λόγους ανάτασης, περηφάνιας. Αλλά και επειδή (Μαζί με τα λοιπά Αθλήματα, τον Αθλητισμό μας) είναι η μοναδική μας παρηγοριά. Η όαση στο ζόφο, τη φτωχοποίηση, την αποικιοποίηση , τον εξευτελισμό που βιώνουμε έντονα τα τελευταία χρόνια.
Θα είναι ασυγχώρητοι αν: Π ο λ ι τ ι κ ο π ο ι ή σ ο υ ν το Π ο δ ό σ φ α ι ρ ο !
Το «Π» δεν ανήκει μόνον σε οργανωμένους : οπαδούς, παράγοντες , συμφέροντα. Αλλά και σε όλους εμάς τους αγνούς ανιδιοτελείς φιλάθλους. Αν αποστασιοποιηθούμε θα παίζουν μπροστά σε άδειες κερκίδες.
Αυτό επιδιώκουν;
