κοιν. εκπρόσωπος Π. Κουρουμπλής και οι βουλευτές Μ. Κριτσωτάκης, Χ. Καφαντάρη, Α. Αλεξόπουλος, Κ. Δερμιτζάκης, Α. Ξανθός, Θ. Πετράκος και Μ. Διακάκη.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επεσήμαναν ότι έστω και την ύστατη στιγμή θα πρέπει να ματαιωθεί η διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη θαλάσσια περιοχή της Μεσογείου, τη στιγμή που για πρώτη φορά επιχειρείται εξουδετέρωση χημικών όπλων με τη μέθοδο της υδρόλυσης εν πλω, εγχείρημα το οποίο εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία, το θαλάσσιο οικοσύστημα, την αλιεία και τον τουρισμό στην χώρα μας.
Οι βουλευτές κατηγόρησαν την κυβέρνηση ότι δεν έκανε απολύτως καμία προσπάθεια αποφυγής και αποτροπής της όλης επιχείρησης ειδικά σε μια περίοδο που η χώρα μας έχει αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επεσήμαναν δε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δια μέσου του Προέδρου του και υποψήφιου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς για την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Αλέξη Τσίπρα, με επιστολή του προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την καλεί να αναλάβει όλες τις απαραίτητες πρωτοβουλίες προκειμένου:
α) να ματαιώσει τη διαδικασία καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο,
β) να ανακαλέσει τη χρηματοδότηση από την ΕΕ της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας, εφόσον αυτή πραγματοποιηθεί στη Μεσόγειο και
γ) να ασκήσει πιέσεις προς τον ΟΗΕ, με στόχο τον αποχαρακτηρισμό της επιχειρήσεως ως στρατιωτικής και τη μετατροπή της σε Ειρηνευτική Επιχείρηση καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας, εκτός της Μεσογείου και με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες.
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΟΜΙΛΙΩΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτης Κουρουμπλής έκανε λόγο για «ευτελισμό» του κανονισμού της Βουλής από την στιγμή που για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα δεν έρχονται να τοποθετηθούν στη Βουλή οι αρμόδιοι Υπουργοί. Εν συνεχεία ανέφερε ότι «ο ελληνικός λαός καλείται να «πληρώσει» την κερδοσκοπία των «πολιτισμένων» χωρών της Ευρώπης που από τη μια πλευρά κατηγορούσαν το καθεστώς Άσαντ και από την άλλη είναι οι ίδιες χώρες που πουλούσαν χημικά όπλα στο καθεστώς αυτό», τονίζοντας ότι «εκείνοι που πούλησαν και παρήγαγαν τα χημικά να αναλάβουν να τα καταστρέψουν στο έδαφός τους και όχι να επιλέγουν τη Μεσόγειο για πειράματα».
Παράλληλα υπογράμμισε ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν προέβαλε καμία αντίσταση αποτροπής της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας στην περιοχή της Μεσογείου - αντίσταση που όμως ορθά προέβαλε η κυβέρνηση της Αλβανίας μετά τη λαϊκή αντίδραση- λέγοντας στον παριστάμενο αρμόδιο υφυπουργό ότι «από την στιγμή που δεν έχετε πείσει τον ίδιο σας τον εαυτό για την ασφάλεια της επιλεγείσας μεθόδου καταστροφής πως περιμένετε να πείσετε τον ελληνικό λαό και ιδιαιτέρως τους πολίτες της Κρήτης». Παράλληλα ο Π. Κουρουμπλής τόνισε ότι η επιχείρηση καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας έρχεται σε πλήρη αντίθεση με μια σειρά διακηρυγμένων πολιτικών της Ε.Ε. - όπως τα άρθρα 191 και 192 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ε.Ε.- όπου και αναφέρεται ότι «η πολιτική της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος στηρίζεται στις αρχές της προφύλαξης και της προληπτικής δράσης, καθώς και στην αρχή "ο ρυπαίνων πληρώνει”».
Ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μιχάλης Κριτσωτάκης, τόνισε πως «ενώ έχει ήδη περάσει ενάμισης μήνας από τότε που κατατέθηκε αυτή η επίκαιρη επερώτηση, διάστημα στο οποίο η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει προβεί σε κάποιου είδους πρωτοβουλία προς την ευρωπαϊκή και διεθνή κοινότητα, αλλά και προς τον ελληνικό λαό, αυτή δεν έπραξε απολύτως τίποτα. Το ζήτημα της καταστροφής των χημικών όπλων της Συρίας στην “καρδιά” της Μεσογείου αποτελεί ένα πρώτου μεγέθους σκάνδαλο και ελλοχεύει κίνδυνο τεράστιας τραγωδίας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν άρθρωσε κουβέντα για την καταστροφή των χημικών σε διεθνή ύδατα στη γειτονιά της και επέτρεψε την εξουδετέρωση των χημικών με υδρόλυση, πάνω σε ένα πλοίο κινούμενη βόμβα. Πρόκειται για μια επιχείρηση αδιαφανή και εξαιρετικά επικίνδυνη που στερείται εκτίμησης κινδύνου και μελέτης ανθρωπογενών/περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Μάλιστα δεν γνωστοποιήθηκε το παραμικρό στην Ελλάδα και ενημερωθήκαμε για μια επιχείρηση, η οποία θα διαρκέσει τρεις μήνες, θα επεξεργαστεί τόνους τοξικών αερίων και θα βάζει επί τρεις μήνες στην κόψη του ξυραφιού τη δημόσια υγεία, το θαλάσσιο οικοσύστημα, την αλιεία, τον τουρισμό και τις υπόλοιπες παραγωγικές δραστηριότητες της ανατολικής Μεσογείου, από ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία και Έλληνες επιστήμονες. Η Μεσόγειος μετατρέπεται σε “χωματερή” των βιομηχανικών αποβλήτων και των χημικών σκουπιδιών που αφήνουν πίσω τους οι επεμβάσεις της Δύσης στη Μέση Ανατολή και η κυβέρνηση δεν απαντά συγκεκριμένα στα πραγματικά και βασανιστικά ερωτήματα που θέτουμε αλλά μάλιστα εγκαλεί και τους πολίτες που κινδυνεύουν να πληγούν άμεσα!»
Η βουλευτής Β’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χαρά Καφαντάρη, στην τοποθέτησή της, σημείωσε πως η αρχική συμφωνία δεν περιελάμβανε ούτε τη μέθοδο, ούτε τον τόπο καταστροφής, ούτε την περιοχή απόρριψης των προϊόντων των αντιδράσεων καταστροφής των χημικών όπλων, με αποτέλεσμα να διατηρείται ένα παρατεταμένο πέπλο μυστηρίου και δικαιολογημένης ανησυχίας. Σύμφωνα με όσα έχουν έρθει στη δημοσιότητα, στη διαδικασία αυτή της καταστροφής των χημικών όπλων εν πλω καταστρατηγούνται επιδεικτικά μια σειρά Διεθνών Συμβάσεων, κάτω από την επίφαση της στρατιωτικής επιχείρησης. Χαρακτηριστικότερη των Συμβάσεων αυτών είναι η Σύμβαση του Λονδίνου, η οποία προβλέπει διαδικασία υποχρεωτικής διαβούλευσης, κάτι το οποίο δεν συνέβη ποτέ στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η βουλευτής προσέθεσε πως γεννάται σοβαρό ζήτημα από το αν η διαδικασία καταστροφής του χημικού οπλοστασίου θα πραγματοποιηθεί εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, τη στιγμή που μια σειρά από χώρες αρνήθηκαν η διαδικασία να πραγματοποιηθεί είτε στο έδαφος είτε εντός των χωρικών τους υδάτων, ενώ ανέδειξε τις μεγάλες ευθύνες της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία για δύο και πλέον μήνες προτίμησε να κρυφτεί, να μην αναλάβει καμιά πρωτοβουλία και επιχείρησε να υποβαθμίσει αυτό το κρισιμότατο ζήτημα. Κλείνοντας, η κ. Χαρά Καφαντάρη ζήτησε να έρθουν στο ελληνικό κοινοβούλιο προς κύρωση Διεθνείς Συμφωνίες όπως του Λονδίνου και της Βαρκελώνης, που ρυθμίζουν ζητήματα θαλασσών.
Ο βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Απόστολος Αλεξόπουλος αφού σχολίασε κι αυτός τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε την υπόθεση της καταστροφής του χημικού οπλοστασίου της Συρίας το Υπουργείο Εξωτερικών, αναφέρθηκε στη συνέχεια στο δράμα του συριακού λαού, τονίζοντας ότι τα χρήματα που κατασπαταλήθηκαν από το καθεστώς του Άσαντ για την αγορά χημικών όπλων και που θα ξοδευτούν σήμερα για την καταστροφή τους, θα μπορούσαν να διατεθούν για την αγορά φαρμάκων, τροφίμων και για την αντιμετώπιση των αναγκών του σκληρά δοκιμαζόμενου συριακού λαού, επισημαίνοντας ότι είναι το θύμα των γεωπολιτικών παιχνιδιών που παίζουν οι κυρίαρχες δυνάμεις στην περιοχή της ΝΑ Μεσογείου.
Κάνοντας αναφορά στις 150.000 χιλιάδες Συρίων που έχουν χάσει τη ζωή τους στα δύο χρόνια του εμφυλίου πολέμου, στα εκατομμύρια των προσφύγων στις γειτονικές χώρες, στους δεκάδες πνιγμένους στα νερά της Μεσογείου, εξέφρασε την ευχή και την ελπίδα, όπως η σημερινή επίκαιρη επερώτηση να σταθεί αφορμή για να ευαισθητοποιηθούν και άλλοι πολίτες, να δυναμώσουν τα κινήματα εναντίον της αδικίας, της εκμετάλλευσης, της καταπίεσης, των πολεμικών συρράξεων, των προκαλούμενων οικολογικών καταστροφών.
Τόνισε δε πως, όπως η πιθανότητα πρόκλησης μεγάλης οικολογικής καταστροφής στη Μεσόγειο από την επιχειρούμενη εξουδετέρωση του χημικού οπλοστασίου της Συρίας συσπείρωσε και κινητοποίησε τόσο κόσμο, η προκαλούμενη σήμερα καταστροφή της Ελλάδας από την εφαρμογή των βάρβαρων μνημονιακών πολιτικών, ας ταρακουνήσει και ας ξεσηκώσει επιτέλους τον Ελληνικό λαό.
Ο βουλευτής Λασιθίου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κωστής Δερμιτζάκης κατά τη διάρκεια της ομιλίας του τόνισε ότι «οι ευθύνες της κυβέρνησης και του αντιπροέδρου και υπουργού εξωτερικών κυρίου Βενιζέλου είναι τεράστιες. Δεν επιτρέπεται καμία ελληνική κυβέρνηση που οφείλει πρωτίστως να προασπίζει τα δικαιώματα των πολιτών της, να σύρεται σε προαποφασισμένες λύσεις από τους ισχυρούς, βάζοντας σε κίνδυνο το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών της». Επισήμανε τη μαζικότητα της μεγαλειώδους διαμαρτυρίας με τη συμμετοχή χιλιάδων πολιτών, Δήμων και φορέων της Κρήτης στον ιστορικό χώρο της Μονής Αρκαδίου, ένα χώρο σύμβολο αιώνιο-διαχρονικό των αγώνων του κρητικού λαού.
Τόνισε ακόμα ότι κυβέρνηση πλήρως εναρμονισμένη με τη λογική της υποταγής, δεν προβάλει αντίσταση και σπεύδει να αποδεχτεί πρόθυμα μια πρωτοφανή διαδικασία καταστροφής χημικών όπλων με τη μέθοδο της υδρόλυσης σε μια κλειστή θάλασσα με αργό ρυθμό ανανέωσης των υδάτων της όπως είναι η Μεσόγειος οδηγώντας το λαό μας σε νέες περιπέτειες και κατέληξε ότι: « Η κυβέρνηση οφείλει άμεσα να ενημερώσει τα κόμματα και τον ελληνικό λαό για τον ακριβή τόπο και χρόνο που θα διεξαχθεί η καταστροφή, τι μέτρα έλαβε, εάν συνεργάστηκε με άλλες χώρες για να αποτραπεί η διαδικασία έστω και την ύστατη ώρα.»
Ο βουλευτής Ρεθύμνου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ανδρέας Ξανθός μεταξύ άλλων ανέφερε: « Η επιλογή της Μεσογείου για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας , αναδεικνύει δύο πολύ σοβαρά πολιτικά ζητήματα :
α) Την υποκρισία της λεγόμενης διεθνούς κοινότητας, που ενώ στηρίζει το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και το εμπόριο όπλων κάθε είδους , έρχεται «κατόπιν εορτής» - αφού έχουν ξεσπάσει αιματηροί εμφύλιοι πόλεμοι, γενοκτονίες και στρατιωτικές επιχειρήσεις με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς, τραυματίες και πρόσφυγες - να απαιτήσει την κατάργηση των όπλων μαζικής καταστροφής και β) ότι ο Ευρωπαϊκός Νότος και η χώρα δεν απειλούνται μόνο από τη λιτότητα, τη φτώχεια και την αναξιοπρέπεια, αλλά και από μια μη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή.
Απέναντι σ’ αυτή την πραγματικότητα , η μόνη αξιοπρεπής επιλογή που έχουμε ως λαός και ως κοινωνία, είναι η μέγιστη δυνατή πολιτική αδιαλλαξία . Καμιά συζήτηση για υδρόλυση των χημικών όπλων εντός της μεσογειακής λεκάνης. Την ευθύνη και το κόστος για την ασφαλή καταστροφή των όπλων οφείλουν να την αναλάβουν οι χώρες παραγωγής και εμπορίας τους.
Τα αντανακλαστικά της κοινωνίας της Κρήτης ήταν εξαιρετικά και υποδειγματικά, σε μια περίοδο που μεθοδεύεται η ηττοπάθεια και η υποταγή της κοινωνίας. Γι’ αυτό και ενοχλήθηκε ο Υπουργός Εξωτερικών από τις αντιδράσεις και τα μεγάλα συλλαλητήρια στη Σούδα και το Αρκάδι. Γιατί «ταράζονται» τα νερά της μοιρολατρείας και της ματαιότητας του αγώνα και ενισχύεται η συλλογική αυτοπεποίθηση του λαού μας. Και αυτό δημιουργεί «δεδικασμένο» αντίστασης και για τα άλλα μέτρα που «επωάζονται» αυτή την περίοδο, παρά τους καθησυχασμούς για το τέλος του Μνημονίου και την κατασκευασμένη ευωχία της εξόδου στις αγορές και της επερχόμενης ανάκαμψης».
Ο βουλευτής Μεσσηνίας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θανάσης Πετράκος ανέφερε «είναι αδιανόητο το ότι δέχτηκε η κυβέρνηση την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας εντός της λεκάνης της Μεσογείου και με τρόπο που ουσιαστικά γίνεται για πρώτη φορά. Είναι απαράδεκτος ο ενδοτισμός της κυβέρνησης. Δεν κατάφερε να εκμεταλλευτεί ούτε το πλεονέκτημα της προεδρίας στην ΕΕ ώστε να μην ληφθεί απόφαση για καταστροφή των χημικών στην Μεσόγειο. H Νότια Πελοπόννησος και ιδιαιτέρα ο Ν. Μεσσηνίας αλλά και όλη η Δυτική Ελλάδα θα υποστούν και αυτοί μαζί με την Κρήτη σε περίπτωση ατυχήματος, ανυπολόγιστες περιβαλλοντολογικές συνέπειες. Είναι ευθύνη μεγάλη του κ. Σαμαρά ο οποίος πρέπει να θυμάται ότι είναι και Βουλευτής του Ν. Μεσσηνίας αφού η «καταστροφή» των χημικών θα γίνει 42 χλμ. δίπλα στο ακρωτήρι Ακρίτα το οποίο ανήκει στον Δήμο του κ. Σαμαρά. Κυρίως ο κ Σαμαράς έχει τεράστια ευθύνη ως Πρωθυπουργός της χώρας.
Να είναι βέβαιη η κυβέρνηση και ο κ. Βενιζέλος ο οποίος απορεί γιατί δεν ξεσηκώνονται και στην υπόλοιπη Ελλάδα, ότι ο αγώνας ενάντια στην ενδοτικότητα της κυβέρνησης θα πάρει πανελλαδικά χαρακτηριστικά. Ο αγώνας θα ενταθεί και στην Μεσσηνία και στην υπόλοιπη Πελοπόννησο και σε όλα τα Ιόνια νησιά. Τα χημικά όπλα της Συρίας θα έπρεπε να καταστραφούν στις χώρες οι οποίες τα παράγουν και τα πουλούν».
Τέλος, η βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Μαρία Διακάκη τόνισε « Η υδρόλυση είναι μια άκρως επικίνδυνη μέθοδος κατά την οποία τα τοξικά αραιώνονται υπό πίεση με ζεστό νερό σε συνδυασμό με διαλυτικά όπως χλώριο. Το τελικό διάλυμα που προκύπτει θα έχει όγκο από 5-14 φορές μεγαλύτερο από τον αρχικό δηλ. το τελικό προϊόν από τους 700 τόνους μπορεί να φτάσει στους 9.800 τόνους.
Τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι τα εξής:
- Δεν γνωρίζουμε εάν τα χημικά περιέχουν προσμείξεις και αν τελικά υδρολύονται
- Εάν η διαδικασία υδρόλυσης μπορεί να πραγματοποιηθεί εν πλω
- Ποιες θα είναι οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε περίπτωση ατυχήματος αφού δεν υπάρχει εκτίμηση κινδύνου
- Που θα καταλήξουν οι 9.800 τόνοι χημικών και
- Γιατί ξεκινάει η συγκεκριμένη διαδικασία χωρίς να έχει εξευρεθεί ποιος και πως θα τα διαχειριστεί αφού καμία χώρα δε δέχθηκε την καταστροφή των χημικών με υδρόλυση στο έδαφός της;
Τελικά, το κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος το πληρώνουν οι λαοί» .
