Δυστυχώς, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντική. Μόλις τη Δευτέρα, η Δικαιοσύνη μετά από 6 χρόνια και αλλεπάλληλες αναβολές, αθώωσε σε δεύτερο βαθμό τους αστυνομικούς που κατηγορούνταν για ανθρωποκτονία εις βάρος του 24χρονου αθλητή, ομογενούς από την Ρωσία Νίκου Σακελλίων. Θυμίζουμε, ότι ο νεαρός αθλητής βρέθηκε σε κώμα στο οδόστρωμα και παρά τους ισχυρισμούς της αστυνομίας ότι στο λάρυγγά του υπήρχε σακουλάκι με φιξάκια με ηρωίνης, τούτο δεν εντοπίστηκε από την ενδοτραχειακή διασωλήνωση που διενήργησαν οι διασώστες του ΕΚΑΒ. Το σώμα του θύματος εξαφανίστηκε για 12 ώρες και όταν πλέον το παρέλαβε ο ιατροδικαστής, ήταν φρικτά κακοποιημένο και το σακουλάκι που δεν εντόπισαν οι διασώστες του ΕΚΑΒ, βρέθηκε ως εκ θαύματος στο λαιμό του θύματος. Τί και αν η Εισαγγελέας Εφετών άσκησε έφεση κατά της πρωτόδικής αθωωτικής απόφασης δεχόμενη ότι οι αστυνομικοί επιχείρησαν να συλλάβουν το θύμα κτυπώντας αυτόν με τα χέρια τους στο κεφάλι και σε άλλα σημεία του σώματος, επιχειρώντας λαβή κεφαλοκλειδώματος, τί και αν υπήρχε αυτόπτης μάρτυρας που κατέθεσε ότι στο θύμα ασκήθηκε βία και εφαρμόστηκε λαβή κεφαλοκλειδώματος, σύρσιμο στο δρόμο και πιθανόν συσκευή ηλεκτροσόκ, γεγονός που κατέγραψε με το κινητό του και ουδέποτε προβλήθηκε στο Δικαστήριο. Η απόφαση ήταν ήδη ειλημμένη.
Η Ελληνική Δικαιοσύνη με την εν λόγω απόφαση έδειξε το δρόμο της συγκάλυψης και της ατιμωρησίας, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στις συνεχιζόμενες παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στη διαιώνιση της αυθαιρεσίας των κρατικών οργάνων. Η δημοκρατική συνείδηση των εκπροσώπων της Δικαιοσύνης, οι οποίοι καλούνται να εφαρμόσουν απαρέγκλιτα τους κανόνες του κράτους δικαίου, θα έπρεπε να είναι δεδομένη και να μην εξαρτάται από την εκάστοτε σύνθεση του Δικαστηρίου και τις προσωπικές τους πεποιθήσεις. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι -στον αντίποδα αυτής της απόφασης- την περασμένη Παρασκευή το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, πήρε μία γενναία απόφαση καταδικάζοντας σε 14 χρόνια κάθειρξη τον ακροδεξιό Κ. Κοντομούς για συμμετοχή σε απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αλλοδαπού και πλήθος άλλων αδικημάτων. Η ικανή πολιτειακή αντίδραση απέναντι τόσο στο φαινόμενο της βίας των κρατικών οργάνων, όσο και στη ρατσιστική βία, που είναι συχνά αλληλένδετες, αποτελεί βασικό ζητούμενο. Η αμεροληψία των δικαστικών λειτουργών, η δημιουργία ενός ανεξάρτητου μηχανισμού διερεύνησης των καταγγελιών εις βάρος των σωμάτων ασφαλείας και η ορθή και χωρίς διακρίσεις εφαρμογή του νόμου, αποτελούν τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης απέναντι στην Πολιτεία και την εμπέδωση του αισθήματος δικαίου στην κοινωνία. Ο Νίκος Σακελλίων δεν δικαιώθηκε, ούτε μετά θάνατον. Ελπίζουμε η υπόθεση του βασανισμού και της δολοφονίας του Ιλί Κορέλι να μην έχει σε μερικά χρόνια ανάλογη κατάληξη.
Η Θεματική Ομάδα των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
