Οι εκπαιδευτικοί πήραν αυτή την εξαιρετική πρωτοβουλία, αποδεικνύοντας ότι γνωρίζουν βαθιά πως η εκπαιδευτική διαδικασία δεν περιορίζεται μέσα στην τάξη και δεν είναι συνυφασμένη αποκλειστικά με τα μαθήματα του σχολείου. Γνώση είναι η γλώσσα, τα μαθηματικά, η ιστορία αλλά γνώση είναι και η αγάπη, ο σεβασμός, η ενσυναίσθηση και η αλληλεγγύη. Ειδικότερα, η διαμόρφωση φιλοζωικής συνείδησης είναι κάτι που δε θα πρέπει να λείπει από τη διαδικασία της μάθησης, καθώς μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσει να επιτευχθεί ουσιαστική αλλαγή νοοτροπίας στην Ελλάδα όσον αφορά στην προστασία των ζώων.
Άλλωστε, τα παιδιά είναι οι πολίτες του μέλλοντος. Είναι οι άνθρωποι οι οποίοι, αν ενημερωθούν σωστά και στην κατάλληλη στιγμή θα μάθουν να σέβονται, να βοηθούν, να αγαπούν και να προστατεύουν τα ζώα, όπως θα έπρατταν και για τους συνανθρώπους τους. Λένε ότι το μυαλό των παιδιών απορροφάει σαν σφουγγάρι τη γνώση. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως και ότι εκείνη η αγνή, παιδική καρδιά απορροφάει σαν σφουγγάρι συναισθήματα, που συντροφεύουν το άτομο σε όλη την πορεία της ζωής του. Από εμάς τους μεγάλους εξαρτάται με τι θα διαλέξουμε να «γεμίσουμε» εκείνες τις τρυφερές καρδιές.
Ας ακολουθήσουμε όλοι λοιπόν, γονείς και εκπαιδευτικοί, το λαμπρό παράδειγμα των υπέροχων αυτών δασκάλων και των μαθητών τους! Ας μάθουμε τα παιδιά να μη φοβούνται, να μην εγκαταλείπουν, να μην κακοποιούν τα ζώα, αλλά να υιοθετούν, να τα φροντίζουν, να τα σέβονται και να τα προστατεύουν. Ας τα φέρουμε σε επαφή με ένα αδεσποτάκι που άλλωστε δεν διάλεξε να βρεθεί μόνο του στο δρόμο. Είναι σίγουρο ότι μόλις αφήσουμε τα βλέμματά τους να συναντηθούν, μόλις εκείνη η μικρή παλάμη χαϊδέψει την τρυφερή μουσούδα, θα είμαστε ένα βήμα πιο κοντά σε ένα μέλλον χωρίς αδέσποτα ζώα! Σε ένα μέλλον ανθρώπων με φιλοζωική συνείδηση, με μεγάλη ψυχή και παιδική καρδιά.
