Το πανηγύρι τέλειωσε, νίκησε ο Παναθηναϊκός το Σάββατο, η μετακίνηση των χιλιάδων οπαδών έγινε θέμα μέχρι και στα διεθνή μέσα...
ενημέρωσης, όπως και οι «καγκουριές» κάποιων ανεγκέφαλων πολεμοχαρών οπαδών.
Οι «νικητές» πανηγύρισαν, οι ηττημένοι πάλι, ούτε κρύο ούτε ζέστη, και μιλώ για τους «παίκτες», επέστρεψαν πικραμένοι οι οπαδοί και οι φίλαθλοι που μετακινήθηκαν από Θεσσαλονίκη Αθήνα, και πάμε για άλλα τώρα…
Για άλλα ε;
Ξέρετε λοιπόν τι παρατήρησα;
Πως ο ΕΛΛΗΝΑΣ, μπροστά στην ομάδα του ξεχνά και την ΑΝΕΡΓΙΑ, και τα ΛΑΜΟΓΙΑ, και την ΚΡΙΣΗ, τα ξεχνά ΟΛΑ.
Ξεχνά πως τα χρήματα που έδωσε για να πάει στον τελικό, η στον όποιο αγώνα, τα οποία ΔΕΝ τα είχε, τα δανείστηκε, και αυτό πιστέψτε με, συνέβη με πάρα πολλούς, τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν το φαί του σπιτιού του….
Ξεχνά πως ΣΗΜΕΡΑ, πως ΑΥΡΙΟ, θα βγει στη γύρα για δουλειά, θα του έρθουν οι λογαριασμοί για να πληρώσει, θα κάνει το σκατό του (με το συμπάθειο) παξιμάδι για να βγάλει τον υπόλοιπο μήνα.
Ξεχνά ΟΛΟΥΣ εκείνους που τον κοροϊδεύουν με λόγια μεγάλα και παχιά, που τον έχουν κατακλέψει, και συνεχίζουν να τον ξεζουμίζουν.
Ξεχνά τα χαράτσια τα παλιά και τα καινούργια, ξεχνά πως ΔΕΝ έχει πλέον υγεία αυτός και τα παιδια του, ξεχνά πως για τα επόμενα πενήντα χρόνια (το λιγότερο) θα είναι χρεωμένος αυτός και οι απόγονοι του…
Ξεχνά πως μέρα με τη μέρα θα χάνει όλο και κάτι που μέχρι χθες του ανήκε, είτε αυτό είναι σπίτι, είτε χωράφι, είτε….
Και ξέρετε πόσο πολύ θέλουν οι μεγάλοι να ξεχνούν οι μικροί ε;
Η «ΛΗΘΗ» η δική μας είναι το καλύτερο δυναμωτικό για εκείνους που μας εκμεταλλεύονται.
Παλιά, ο «άρτος και τα θεάματα» ήταν ο καλύτερος τρόπος για να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο, για να τον έχουν ήρεμο, να μη ξεσηκώνεται.
Στη Ρώμη, οι αρματοδρομίες και οι μονομάχοι στην αρένα, ήταν το «χάπι» της λήθης για τους φτωχούς.
Τους πετούσαν και ένα ξεροκόμματο και δόξαζαν όλοι τον καίσαρα.
Στην Ελλάδα, ο «άρτος», το ξεροκόμματο, δεν υπάρχει.
Μας παίρνουν από το στόμα ως και τη μπουκιά.
Οι δικοί μας «καίσαρες» για να μη ξεσηκωθούμε αντί για «άρτο», μας πετούν (μας φτύνουν κατάμουτρα) μπούρδες περί ανάπτυξης, πλεονάσματος, και άλλων, έχουν και τα «θεάματα» είτε είναι ποδόσφαιρο, είτε «πολιτιστικές εκδηλώσεις», και κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους.
Και όταν πρόκειται μάλιστα για ποδόσφαιρο;
ΧΙΛΙΑΔΕΣ είναι εκείνοι που τρέχουν.
Και σκέφτομαι ρε αδέλφια, ΑΝ, λέω, ΑΝ, όλες αυτές οι χιλιάδες των Ελλήνων «καιγόταν» το μισό για την Ελλάδα, για το μέλλον των παιδιών τους όσο καίγονται και τρέχουν για τις ομάδες, τα πράγματα στη χώρα μας θα ήταν πολύ καλύτερα.
ΑΝ όλες αυτές οι χιλιάδες κατέβαιναν στους δρόμους όταν έβλεπαν πως ΠΑΕΙ να γίνει κάποια αδικία σε βάρος αυτών σε βάρος ΟΛΩΝ των Ελλήνων, δεν θα τολμούσε ΚΑΝΕΙΣ πολιτικός, κανένα ΛΑΜΟΓΙΟ όχι να κάνει, αλλά να διανοηθεί και μόνο να κάνει κάτι στραβό.
Το σκεφτήκατε αυτό;
Πότε επιτέλους σε αυτή τη χώρα θα ξυπνήσουμε και θα δούμε ΟΛΑ εκείνα που δεν θέλουν να βλέπουμε;
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
