σύμφωνα με νέες εκτιμήσεις, που βασίζονται σε ένα ακριβέστερο γεωλογικό «ρολόι».
Η πρόσκρουση στη Γη ενός μεγάλου σαν τον Άρη ουράνιου σώματος (πιθανότατα ενός τεράστιου αστεροειδούς) εκτόξευσε μεγάλες ποσότητες υλικών στο διάστημα, από όπου σταδιακά δημιουργήθηκε ο δορυφόρος του πλανήτη μας.
Αυτό το κατακλυσμικό γεγονός συνέβη περίπου 95 εκατ. χρόνια μετά τη γέννηση του ηλιακού μας συστήματος (συν/πλην 32 εκατ. χρόνια) και όχι 30 έως 40 εκατ. χρόνια μετά τη δημιουργία του, όπως πιστευόταν ως τώρα.
Το ηλιακό μας σύστημα εκτιμάται ότι δημιουργήθηκε πριν από 4,58 δισεκατομμύρια χρόνια, συνεπώς η Σελήνη άρχισε να δημιουργείται πριν από περίπου 4,48 δισεκατομμύρια χρόνια, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Η νέα εκτίμηση -με βαθμό ακρίβειας 99,9%- βασίζεται σε 259 προσομοιώσεις σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές της διαδικασίας γέννησης και εξέλιξης των πλανητικών «εμβρύων» (Ερμή, Άρη, Αφροδίτης, Γης) που βρέθηκαν σε τροχιά γύρω από τον μητρικό Ήλιο.
Είναι η πρώτη φορά που οι εκτιμήσεις για την πρώιμη ιστορία του ηλιακού συστήματος -και κατ’ επέκταση της Σελήνης- δεν βασίζονται πρωτίστως στο ατομικό «ρολόι» της φυσικής ραδιενεργούς διάσπασης των χημικών στοιχείων στο εσωτερικό των γήινων και σεληνιακών πετρωμάτων.
Όπως δήλωσε ο αστρονόμος Τζον Τσάμπερς του Ινστιτούτου Επιστημών Κάρνεγκι της Ουάσιγκτον, «πιστεύουμε ότι το μεγαλύτερο μέρος από αυτό που κτύπησε τη Γη και τελικά δημιούργησε το φεγγάρι, έμεινε στη Γη. Ένα μικρό τμήμα του, μαζί με μερικά υλικά από τη Γη, εκτοξεύτηκαν στο διάστημα και σχημάτισαν τη Σελήνη».
Οι ερευνητές από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τις ΗΠΑ έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ και το Space.com.
