Η βουλιμία είναι μία διαταραχή στην πρόσληψη τροφής. Μπορεί να επηρεάζει τον καθένα αλλά πιο συνηθισμένη είναι σε νέα κορίτσια. Η κατάσταση αυτή φαίνεται πως έχει ψυχολογικό ή και ψυχιατρικό υπόβαθρο, η ανάλυση του οποίου ξεφεύγει από τα όρια τούτου του άρθρου. Το άτομο προσλαμβάνει μεγάλες ποσότητες τροφής και προκειμένου να παραμείνει αδύνατο προκαλεί στον εαυτό του έμετο.
Το περιεχόμενο που κατ’ επανάληψιν εξέρχεται του στομάχου είναι όξινο και έχει ως αποτέλεσμα τη διάβρωση των δοντιών.
Η εξωτερική στιβάδα του δοντιού, η αδαμαντίνη (σμάλτο), προσβάλλεται, τα άλατά της διαλύονται, το δόντι αδυνατίζει "μαλακώνει’’ προοδευτικά και καταστρέφεται. Αυτό συμβαίνει σε πολλά δόντια με αποτέλεσμα εκτεταμένη βλάβη του στόματος.
Η διάβρωση των πίσω δοντιών, γομφίων και προγομφίων, μαζί με την αποτριβή που συνήθως συνυπάρχει έχει ως αποτέλεσμα την κατάρρευση της κάθετης διάστασης του προσώπου με αποτέλεσμα μία γερασμένη εμφάνιση.
Το βούρτσισμα των δοντιών αμέσως μετά τον έμετο που γίνεται για να φύγει η δυσάρεστη γεύση, στα ήδη πιο μαλακά δόντια οδηγεί σε μεγαλύτερες καταστροφές.
Τα προσβεβλημένα δόντια ευκολότερα προσλαμβάνουν χρωστικές από τις τροφές, τα ποτά, το κάπνισμα με αποτέλεσμα άσχημη εμφάνιση.
Οδοντιατρικά κάνουμε τοπική εφαρμογή φθορίου και συνιστούμε και φθοριούχα στοματοπλύματα. Οι βλάβες αποκαθίστανται με ανασυστάσεις σύνθετης ρητίνης ή στεφάνες.
Γιώργος Κουτσικάκης, Χειρουργός Οδοντίατρος Μ.Sc.
