είδε τον κόσμο του να «γκρεμίζεται» από τη μία μέρα στην άλλη, όταν μετά από μια χειρουργική επέμβαση κήλης «ξύπνησε» παράλυτος από το δεξί του πόδι!
Αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση ο άτυχος συνταξιούχους άρχισε να υποβάλλεται σε εξετάσεις, για να πάρει πριν από δύο μέρες, όπως τόνισε ο ίδιος στο Patrisnews.com, την οριστική απάντηση ότι η περίπτωσή του δεν παίρνει τίποτα!
Ο κ. Ψηλοπαναγιώτης αναζητά αγωνιωδώς θεραπεία, ενώ επισημαίνει ότι θα προχωρήσει στην υποβολή μηνύσεων κατά του ελληνικού Δημοσίου αλλά και, αν τυχόν αποδειχθεί η οποιαδήποτε ευθύνη για την κατάστασή του, σε φυσικά πρόσωπα.
«Ρωτήθηκα από τους γιατρούς πριν από την επέμβαση για την αναισθησία και εξαιτίας κάποιου προβλήματος υγείας ζήτησα να μου γίνει τοπική» είπε στο Patrisnews.com ο κ. Διονύσιος Ψηλοπαναγιώτης και συνέχισε: «Με ξάπλωσαν, με έπιασε η αναισθησία, μου έκαναν κανονικά την επέμβαση και μετά με πήγαν στο δωμάτιο. Οι ώρες περνούσαν αλλά το πόδι μου δεν μπορούσα να το κουνήσω. Είχαν περάσει τρεις μέρες και βελτίωση δεν είχα δει. Ήρθε γιατρός απ’ έξω και μου είπε ότι έπρεπε να πάω σε νευροχειρουργό. Πήγα στην Πάτρα, έκανα μαγνητική, πήγα τα αποτελέσματα σε καθηγητή στο Ρίο και πριν από δύο μέρες ξαναείδα άλλο καθηγητή, ειδικό στις παθήσεις του νωτιαίου μυελού. Μου είπε ότι η περίπτωσή μου, ακριβώς η ίδια, έχει συμβεί και στη Σουηδία. Μου είπε πως από εδώ και πέρα ό,τι κάνω θα το κάνω μόνος μου. Τον ρώτησα αν μπορεί να γίνει χειρουργείο και μου είπε ότι δεν γίνεται τίποτα γιατί θα μείνω εντελώς ανάπηρος. Το αριστερό μου πόδι έχει επηρεαστεί και αυτό αλλά μόνο στο πέλμα. Το δεξί μου πόδι από το γόνατο και κάτω δεν το νιώθω καθόλου».
«Παίρνω σύνταξη 377 ευρώ…»
Μετά την επιδείνωση της υγείας του ο κ. Διονύσιος Ψηλοπαναγιώτης αντιμετωπίζει ακόμα και βιοποριστικό πρόβλημα καθώς όπως είπε στο Patrisnews.com: «Η γυναίκα μου δουλεύει όλη μέρα για να βγάλει 500 και 600 ευρώ το μήνα για να φέρουμε πέρα γιατί η δική μου σύνταξη είναι μόλις 377 ευρώ. Και μόνο σήμερα θέλω 200 ευρώ σε φάρμακα, νάρθηκες κ.ά. Πότε θα δουλέψει τώρα, που θα πρέπει όλη μέρα να προσέχει και μένα, και πώς θα ζήσουμε; Θα συνεχίσω να ψάχνω την υπόθεσή μου και αν αποδειχθεί ότι προκύπτουν ευθύνες σε κάποιους θα προχωρήσω σε μηνύσεις αλλά και σε μήνυση κατά του ελληνικού δημοσίου. Από εδώ και πέρα, εάν τελικά δεν μπορέσω να βρω θεραπεία, η ζωή μου θα γίνει ένα μαρτύριο. Ήδη έχει γίνει και πραγματικά δεν ξέρω τι θα κάνω».
