Όπως αναφέρεται στην απόφαση «τα συγκεκριμένα πρόσωπα ετέθησαν σε διαθεσιμότητα χωρίς να προηγηθεί αντικειμενική και αξιοκρατική διαδικασία αξιολόγησης. Με αυτό όμως, τον τρόπο, συνεχίζει η απόφαση του Δικαστηρίου, ο νομοθέτης λειτουργώντας ισοπεδωτικά, αντιμετωπίζει κατά τον ίδιο τρόπο τους ικανούς και ευσυνείδητους υπάλληλους με τους αργόμισθους και τους ανεπαρκείς. Προσβάλει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, διότι, ανεξαρτήτως της αποτελεσματικότητας και της προσφορότητας του μέτρου, πίσω από τους αριθμούς υπάρχουν συγκεκριμένα πρόσωπα, των οποίων η ζωή ανατρέπεται άρδην και τα οποία θυσιάζονται χάριν των οικονομικών στοχεύσεων της εκάστοτε κυβέρνησης και της περιστολής των κρατικών δαπανών που αναγορεύονται σε σκοπούς υπέρτατου δημόσιου συμφέροντος, θέτοντας στο περιθώριο τον άνθρωπο ή μετατρέποντας αυτόν σε μέσο προς επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού….».
Γι’ αυτούς και άλλους λόγους το Δικαστήριο «αναγνωρίζει ότι η μονομερής βλαπτική μεταβολή των όρων εργασίας των εναγόντων με την ένταξή τους σε καθεστώς διαθεσιμότητας και την περικοπή του μισθού τους είναι παράνομη και καταχρηστική».
