στα δημόσια νοσοκομεία με τα ορθοπεδικά υλικά να αγοράζονται ακριβότερα κατά 35% για να παίρνουν την κατάλληλη... προμήθεια οι χειρουργοί ορθοπεδικοί γιατροί, αλλά και να βγάζουν το κάτι τι τους και οι ενδιάμεσοι...
Εμπλεκόμενοι στην υπόθεση που στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο πολλά εκατομμύρια ευρώ είναι 28 άτομα, μεταξύ των οποίων 9 γιατροί, διοικήσεις των νοσοκομείων, οι αντιπρόσωποι της εταιρίας DEPUY International limited στην Ελλάδα αλλά και αλλοδαποί υπήκοοι. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, όλοι συνέδραμαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στην ελάττωση της περιουσίας του δημοσίου, εξαπατώντας το όσον αφορά τις πραγματικές τιμές των ορθοπεδικών υλικών.
ΤΙΜΟΚΑΤΑΛΟΓΟΙ. Σύμφωνα με τους ανακριτές, οι οποίοι μελετούν για περισσότερο από ένα χρόνο την υπόθεση, έχοντας ανοίξει δεκάδες λογαριασμούς και έχοντας στα χέρια τους απαντήσεις από αιτήματα δικαστικών συνδρομών, η εταιρία έστελνε τιμοκαταλόγους στις διοικήσεις των νοσοκομείων και στις αρμόδιες οικονομικές τους υπηρεσίες σύμφωνα με τους οποίους οι τιμές των υλικών ανταποκρίνονταν στις πραγματικές. Η αλήθεια όμως ήταν άλλη. Κάθε υλικό από τα προσφερόμενα ήταν υπερκοστολογημένο κατά 35%, προκειμένου μέσα από αυτήν την υπερτιμολόγηση να πάρουν το δώρο τους και οι ορθοπεδικοί που θα τα χρησιμοποιούσαν στα χειρουργεία τους!
«Η προσφερόμενη τιμή ανά εν έκαστο προσφερόμενο προς πώληση ορθοπεδικό είδος ήταν επαυξημένη κατά ποσοστό τουλάχιστον τριάντα πέντε τοις εκατό (35%), προκειμένου να καλυφθεί δια της εν λόγω προσαυξήσεως η παροχή προς ιατρούς χειρουργούς ορθοπεδικούς, υπηρετούντες σε δημόσια νοσοκομεία και θεραπευτήρια χρηματικών ή άλλων ωφελημάτων, τα οποία αυτοί παρανόμως ζητούσαν από την ως άνω ανώνυμο εταιρία, ώστε να ενεργήσουν πράξη αναγομένη στα νόμιμα καθήκοντά τους, ήτοι να επιλέξουν και να χρησιμοποιήσουν ορθοπεδικά είδη της προαναφερομένης ανωνύμου εταιρίας κατά τις πραγματοποιούμενες εκ μέρους τους χειρουργικές επεμβάσεις, τα εν λόγω δε χρηματικά (κατά βάσιν) ανταλλάγματα ανήρχοντο σε ποσοστό τουλάχιστον είκοσι τοις εκατό (20%) της καθαρής τιμολογιακής αξίας εκάστης αγοράς ορθοπεδικών ειδών, γενομένης καθ’ υπόδειξη του ενεργούντος κατά την απόλυτο και ανέλεγκτο κρίση του διενεργούντος τη χειρουργική επέμβαση ιατρού χειρουργού ορθοπεδικού προς τηναρμοδία υπηρεσία εκάστου δημοσίου νοσοκομείου ή θεραπευτηρίου».
ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ. Όπως προκύπτει δηλαδή από το κατηγορητήριο των ανακριτών, οι ίδιοι οι γιατροί ζητούσαν από την εταιρία «αντάλλαγμα» προκειμένου να χρησιμοποιήσουν τα υλικά της, με την αξία του δώρου να φθάνει στο 20% της κάθε παραγγελίας! Μάλιστα, όπως προκύπτει από τον έλεγχο των συμβάσεων με τα δημόσια νοσοκομεία η Depuy-η οποία αργότερα εξαγοράστηκε από την Johnson, εκμεταλλευόταν το γεγονός της μη ύπαρξης μειοδοτικού ανταγωνισμού αλλά και της «υποκείμενης σε οποιονδήποτε πραγματικού-ουσιαστικό έλεγχο (αναφορικώς με τα κριτήρια και τη σχετική διαδικασία) επιλογής των προς αγορά ορθοπεδικών υλικών αποκλειστικώς από τους ιατρούς χειρουργούς ορθοπεδικούς εκάστου δημοσίου νοσοκομείου και θεραπευτηρίου (με κατάχρηση ιδίως της καθιερωθείσας στην πράξη άτυπου «παρακαταθήκης» των προς πώληση ορθοπεδικών ειδών σε αποθηκευτικούς χώρους των δημοσίων νοσοκομείων και θεραπευτηρίων).
Και στην περίπτωση των ορθοπεδικών υλικών το… αντάλλαγμα έπρεπε να καμουφλαριστεί για να παραπλανήσει και να μην κινήσει υποψίες στις ελεγκτικές αρχές. Έτσι ενεργοποιήθηκε και πάλι το κόλπο των συμβούλων, με τις αντιπροσωπίες να φαίνεται ότι λαμβάνουν από την μητρική εταιρία χρήματα ως «συμβουλευτική αμοιβή» προκειμένου, όπως αναφέρεται στο κατηγορητήριο «να καλυφθεί κυρίως η κατά τα ανωτέρω παράνομος παροχή χρηματικών ωφελημάτων στους ιατρούς χειρουργούς ορθοπεδικούς (υπολογιζόμενη σε ποσοστό 20% επί της τιμολογημένης καθαρής αξίας των πωλουμένων ορθοπεδικών ειδών, κατά τα προεκτιθέμενα, και χαρακτηριζομένη ευφημιστικώς τόσο στην εσωτερική εταιρική αλληλογραφία, όσο και στην τρέχουσα ορολογία κατά τις σχετικές επαφές ως «επαγγελματική εκπαίδευση» [“professionaleducation” – “profed”] ή «κίνητρα μετρητών» [“cashincentives” ] ή «επιμόρφωση χειρουργών»), αλλά και οι λοιπές συναφείς δαπάνες (προμήθεια «συμβούλου», φόροι, έξοδα παραστάσεως «συμβούλου», λοιπά έξοδα κλπ.)»
ΜΕ… ΚΑΛΥΨΗ.
Για να γίνουν βέβαια όλα αυτά είναι απαραίτητη η ίδρυση off-shore εταιριών για να χαθεί το ίχνος του μαύρου χρήματος, η συστηματική πραγματοποίηση μεγάλου αριθμού τραπεζικών συναλλαγών με λογαριασμούς που ανήκουν σε δικαιούχους με… κωδικούς, η κατάρτιση σειράς εικονικών συμβάσεων παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, έκδοση εικονικών ή εν μέρει εικονικών τιμολογίων παροχής υπηρεσιών προς αιτιολόγηση της καταβολής των διακινουμένων χρηματικών ποσών, αλλά και «αξιοποίηση στο έπακρο των μηχανισμών του τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος με σκοπό την απόκρυψη της «διαδρομής» του χρήματος προς τους τελικούς παραλήπτες του, με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως επί σκοπώ πορισμού εισοδήματος».
Μεγάλη η ζημία για το Δημόσιο
Μέσα στις εκατοντάδες σελίδες του κατηγορητηρίου μπορεί κανείς να διαβάζει τον κατάλογο των νοσοκομείων με τα οποία είχε πάρε-δώσε η εταιρία, τα οποία μαζί μετα κατά τόπους ΙΚΑ ξεπερνούν τα 100! Από την Αλεξανδρούπολη και το Διδυμότειχο μέχρι την Κρήτη, δεν υπάρχει γενικό περιφερειακό νοσοκομείο που να μην έχει προμηθευτεί ορθοπεδικά υλικά από την DEPUY. Μόνος ζημιωμένος σύμφωνα με την κατηγορία, το ελληνικό δημόσιο, αφού σύμφωνα με την δικαστική έρευνα η απάτη στοίχισε στο κράτος 11.593.452 ευρώ. «Το αντικείμενο της λεπτομερώς περιγραφομένης ως άνω πράξεως της απάτης εις βάρος των προαναφερομένων δημοσίων νοσοκομείων και θεραπευτηρίων ( νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου), η οποία ετελείτο επί ιδιαιτέρως μακρό χρονικό διάστημα (ήτοι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα από του έτους 2000 έως και την 22.6.2006 ), είναι ιδιαιτέρως μεγάλης αξίας, καθ’ όσον υπερβαίνει το ποσόν των εκατόν πενήντα χιλιάδων ΕΥΡΩ (150.000 €) και ανέρχεται τουλάχιστον στο συνολικό ποσόν των ένδεκα εκατομμυρίων πεντακοσίων ενενήντα τριών χιλιάδων τετρακοσίων πενήντα δύο ΕΥΡΩ και ογδόντα λεπτών (11.593.452, 80 €)»
Από την εφημερίδα παραπολιτικά
