Οι σχέσεις Γερμανίας- Τουρκίας βρίσκονται στο χειρότερο σημείο των τελευταίων ετών. Αφορμή για την επιδείνωση υπήρξαν οι αρνητικές δηλώσεις του Προέδρου Γκάουκ και επιφανών Γερμανών πολιτικών για το αυταρχικό καθεστώς που εγκαθιδρύει ο Ερντογάν. Ο Τούρκος Πρωθυπουργός αντέδρασε με προσβλητικές εκφράσεις και επιθέσεις κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης γενικότερα. Είναι προφανές ότι το ισλαμοδημοκρατικό πείραμα, το οποίο προσπάθησε να παρουσιάσει ως πρότυπο στα μάτια της Δύσης η ομάδα Ερντογάν- Νταβούτογλου δεν πείθει τους Ευρωπάιους.
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός αισθάνεται ενισχυμένος από την πρόσφατη εκλογική του νίκη. Προφανώς το μίγμα Ισλάμ, αυταρχισμού, επιφανειακής δημοκρατίας, και κοινωνικής μέριμνας για τα κατώτερα λαϊκά στρώματα πείθει μεγάλη μερίδα Τούρκων πολιτών, οι οποίοι δεν ακούν κάτι ελκυστικό από την Κεμαλική αντιπολίτευση. Όμως άλλο πράγμα είναι να πείθεις τον μέσο Τούρκο και άλλο, πολύ πιο δύσκολο, να πείθεις τους πολίτες και τους πολιτικούς της Ευρώπης ότι είσαι χώρα δημοκρατική και έτοιμη για ένταξη στην Ευρ. Ένωση.
Ας μην ζούμε με ψέμματα. Κατά καιρούς ακούσθηκε το σύνθημα ότι πρέπει να βοηθήσει η Ελλάς την προσέγγιση Τουρκίας και Ε.Ε. για να εδραιωθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί στη γείτονα χώρα και για να μειωθούν- με ποιο τρόπο δεν μας εξήγησαν- οι εντάσεις στις σχέσεις των δύο χωρών. Είναι καιρός πλέον να ακολουθήσουμε το εθνικό μας συμφέρον, το οποίο κατά ευτυχή συγκυρία συμπίπτει με τα σχέδια των δύο μεγάλων χωρών της Ευρ. Ένωσης, Γαλλίας και Γερμανίας. Πρέπει και η Ελλάς να συνταχθεί με τη βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας των κυβερνήσεων και των πολιτών της μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας. Να δηλώσουμε σαφώς και με κάθε τρόπο ότι θα δεχθούμε μία ειδική σχέση, όπως προτείνουν οι Γερμανοί και οι Γάλλοι, αλλά όχι την πλήρη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Υπάρχουν λόγοι πληθυσμιακοί, πολιτισμικοί, σεβασμού στα Ανθρώπινα Δικαιώματα που καθιστούν βλαπτική για την Ευρώπη -και την Ελλάδα ειδικότερα- την πλήρη ένταξη των Τούρκων.
Ως Έλληνες η εθνική μας αξιοπρέπεια επιβάλλει να μην δεχθούμε στην Ε.Ε. μία χώρα η οποία κατέχει το 40% της Κύπρου, μάς απειλεί με casus belli για τα χωρικά ύδατα και αρνείται το Καστελλόριζο ως σημείο υπολογισμού της ελληνικής ΑΟΖ!
