Αξίζει να ζει κανείς σε αυτή τη χώρα που λέγεται Ελλάδα; Σε αυτό το μπάχαλο; Ευχαριστώ δεν θα πάρω. Από την άλλη βέβαια θα ήθελα το...
καλοκαιράκι να γυρίσω κανένα νησάκι με φραπέ και μπύρα στο χέρι, να χτυπήσω τα μπουζούκια και να επιστρέψω από εκεί που ξεκίνησα. Μακριά από την Ελλάδα. Δυστυχώς η Ελλάδα που κάποτε σκόρπισε τα φώτα του πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, κατάντησε να δικαιώνεται σε ταβέρνες, πλατείες, αλάνες και μπουζούκια θα πρόσθετα εγώ, σύμφωνα με το τραγούδι του Β. Παπακωνσταντίνου.
Μάθε παιδί μου γράμματα μου έλεγαν. Και έμαθα. Και σπούδασα. Και ξένες γλώσσες. Και υπολογιστή έμαθα να χειρίζομαι. Τι κατάλαβα; Έχω μια μικρή ελπίδα ακόμα. Να μάθω να τραγουδάω. Η φωνή μου χάλια. Ψιλά γράμματα στη χώρα της μετριότητας, των γνωριμιών, της αρπαχτής και του δε βαριέσαι. Από αύριο ψάχνω κανένα γνωστό μανάβη, που να ξέρει κανένα ψαρά από τον οποίο αγοράζει ψάρια ο ατζέντης του μάνατζερ, του ....
Αφιερωμένο εξαιρετικά.. " ...οδός του ύψους και του βάθους.."
Τελικά ίσως το "παλέψω" ακόμα στην χώρα μου...
