Του Βασίλη Γεωργίου
Η σαύρα μέσ’ στην καλαμιά,η ακρίδα κάτω από την μουριά...
δύο λαγοί στις φτέρες,
-------------------------------------
Κοράκια παίζουν μουσική,
και έξω χορεύουν ποντικοί,
τις πιο καλές ημέρες,
--------------------------------------
Τότε που πιάνει ξαστεριά,
το αηδόνι πάνω στην ιτιά,
αντιλαλεί την ποταμιά,
τον κάμπο όλο μαγεύει.
-----------------------------------
Ζωύφια, φίδια, ερπετά,
με την λαλιά του τα ξυπνά
και στη γιορτή μαζεύει,
------------------------------
Και τότε αρχίζει η γιορτή,
και τρέχουνε τα ζώα,
ομαδικά σαν σε πομπή,
περήφανα, μα αθώα.
-----------------------------
Μα η αλεπού η πονηρή,
κοιτάζει εδώ και βλέπει εκεί,
πριν να’ βγει το φεγγάρι
δεν πάει στο παζάρι.
-------------------------------
Τα ζώα κάνουν εκλογή,
γιατί θα στείλουν στη βουλή,
όσοι είναι άξιοι και καλοί,
να τους εκπροσωπήσουν.
---------------------------------
Χωρίς καμιά περιστροφή,
για να αποφασίσουν,
βγάζουν τον κόκορα αρχηγό,
περήφανο και πλουμιστό,
και ας έχει λίγο το μυαλό,
τους άλλους να νικήσουν.
--------------------------------
Καλά που το σκεφθήκανε,
να φτιάξουνε και νόμους,
τους σκύλους ‘βάλαν φύλακες,
τους λύκους αστυνόμους.
-------------------------------
Η βία για να παταχθεί,
θέλει πυγμή και πλάνη,
στον κάμπο αμολήθηκαν,
χίλιοι λογής ρουφιάνοι.
--------------------------------
Στη δεύτερη τη σύσκεψη,
έγινε φασαρία,
οι λύκοι θέλουν αύξηση,
η λέαινα αρχηγία.
------------------------------
Τότε συγκεντρωθήκανε,
στην κεντρική πλατεία,
τον πρύτανη φωνάξανε
και έκαψαν τα βιβλία.
------------------------------
Την άλλη μέρα της γιορτής,
ήρθαν οι πελεκάνοι,
στους αρχηγούς φωνάζανε,
πως είναι τσαρλατάνοι.
-----------------------------------
Δυο πασχαλίτσες χόρευαν
σφικτά αγκαλιασμένες,
πάνω στο άνθος της μυρτιάς,
τρελά ερωτευμένες.
----------------------------------
Ο αρχηγός τους κάλεσε,
λέει, σοβαρευτείτε,
σκεφθείτε όπως οι άνθρωποι,
τη λύση για να βρείτε.
----------------------------------
Σε λίγο αυτός τους έπεισε,
να παύσει η φασαρία,
στον γάϊδαρο φορτώσανε,
πάλι την αμαρτία.
-------------------------------------
Τότε εμφανισθήκανε,
γουρούνια και σκαθάρια,
που τα ακολουθούσανε,
χιλιάδες σαλιγκάρια
--------------------------------------
Τους δρόμους πλημμυρίσανε,
με βρώμες και με σάλια,
φέϊγ-βολάν μοιράζανε,
πως είναι όλοι χάλια.
---------------------------------------
Στους αρχηγούς πετάγανε,
τα μασημένα φύλλα,
και όλα μαζί φωνάζανε
πως ήρθε η κατρακύλα.
----------------------------------------
Και η γιορτή τελείωνε,
Φύγαν οι πελεκάνοι,
άμα θα φύγουν οι καλοί,
πάει και το σεργιάνι
--------------------------------------
Θέλουν καινούργιο αρχηγό,
όχι με παρακάλια,
είναι και αλλού πορτοκαλιές,
που κάνουν πορτοκάλια.
-------------------------------------------
Στη σύσκεψη τους άλλους,
τους πιάνει πανικός,
και τότε αποφασίσανε
να βγει ο αρχηγός.
-----------------------------------------
Τους είπε όλα στέγνωσαν,
είναι άδεια τα ταμεία,
και τότε είναι που σείστηκε,
η κεντρική πλατεία.
------------------------------------------
Του κόψανε ενώ μίλαγε,
αυτοί το ηλεκτρικό,
οι άλλοι φυγαδεύσανε,
βουλή και αρχηγό,
-------------------------------------
Και κάπως έτσι τέλειωσε
η πιο τρελή φιέστα,
ακόμη έχει απεργούς,
που τους ζητούν τα ρέστα.
--------------------------------------------
Η ιστορία θα μας πει,
πάλι μια από τα ίδια,
άμα δεν έχεις προκοπή,
σε τρών’ τα μαύρα φίδια,
---------------------------------------------
Για τους ανθρώπους τι να πεις,
είναι μεγάλα ζώα,
σε ζυγαριά λόγο τιμής,
τα δεύτερα είναι αθώα.
